به گزارش خبرنگار عصرایران، پرونده جواد مرد همسرکش 30 مهرماه سال گذشته در پی تماس وی با پلیس و اعلام گزارش قتل همسرش به نام لیلا به جریان افتاد.
جواد در گزارشی که به پلیس اعلام کرد، گفت؛ من شب حادثه در خانه نبودم به خاطر بحثی که با همسرم داشتم او مرا از منزل بیرون کرده بود، من هم به خانه پدرم رفتم و تا صبح آنجا بودم، صبح برای اینکه لباس هایم را عوض کنم به خانه خودم بازگشتم و با جسد همسرم روبه رو شدم.
در ادامه به دستور بازپرس کشیک قتل کرج جسد لیلا به پزشکی قانونی انتقال یافت و در حالی که جواد سعی داشت مسیر تحقیقات را تغییر دهد، بررسی های نامحسوس نشان داد جواد و همسرش از همان ابتدای ازدواج با هم مشکل داشتند و زندگی مشترکشان با کشمکش و در گیری همراه بود. با توجه به شکایت خانواده لیلا، شوهر وی توسط پلیس دستگیر شد.
او در بازجویی های فنی - پلیسی به قتل اقرار کرد و گفت؛ من همسرم را به قتل رساندم اما قصد نداشتم او را بکشم و مرگ لیلا فقط یک حادثه بود.
وی افزود؛ من سر کار می رفتم اما درآمدم خیلی کم بود، لیلا از این وضعیت خسته شده بود، مرتب گلایه می کرد. او می گفت اگر شرایط کاری ام خوب نیست خودم مقصر هستم.
فشار مالی از یک طرف و کنایه های لیلا از طرف دیگر، اعصابم را کاملاً به هم ریخته بود. روز حادثه بعد از کار مطابق معمول هر روز به خانه برگشتم. لیلا می خواست خرید کند، از من پول خواست اما من پول نداشتم. گفتم باید کمی صبر کند تا حقوق بگیرم. او حرفم را قبول نکرد. من بر سر لیلا فریاد زدم و درگیری بین ما آغاز شد و طی یک کشمکش او را خفه کردم.
متهم ادامه داد؛ هرچه سعی کردم لیلا را نجات دهم نتوانستم او مرده بود. می دانستم چه عاقبتی در انتظارم است و حتماً پلیس دستگیرم می کند، به همین خاطر تصمیم گرفتم صحنه سازی کنم، دقایقی بعد از قتل به فکر افتادم به خانه پدرم بروم. هوا تقریباً تاریک شده بود که به خانه پدرم رسیدم. به والدینم گفتم با لیلا دعوا کردم و او مرا از خانه بیرون کرده است، به همین خاطر هم می خواهم شب را بمانم. صبح به بهانه تعویض لباس هایم به خانه رفتم و در تماس با پلیس مدعی شدم همسرم کشته شده است.
جواد پس از اعترافاتش صحنه قتل را بازسازی کرد و پس از صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست از سوی بازپرس جنایی و دادستان کرج پرونده دیروز برای رسیدگی به شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران ارسال شد و جواد به زودی به اتهام قتل همسرش محاکمه خواهد شد.
