دو چهره اصلاح‌طلبی که روی «پایان روحانی» مانور می‌کنند
پروژه حذف حسن روحانی در قالب 4 سناریوی به استعفارساندن، اِعمال فشار، طرح عدم كفایت و پرونده‌سازی، تحلیل سعید حجاریان از تحرکات مقدماتی جناح مخالف برای روزهای پسامرگ برجام و بسته شدن کامل پنجره مراودات حقوقی با غرب است تا آستانه تحمل رئیس جمهور تحریک و کاسه صبرش لب ریز شود و وقتی طاقتش به پایان رسید، نهایتا بین زندگی با آرامش و ریاست‌جمهوری پرچالش، گزینه نخست را به اختیار انتخاب کند.
تئوریسین جریان اصلاحات حتی احتمال آن را داد که کنار رفتن روحانی متأثر از سناریوهای چهارگانه بدون آثار اجتماعی و سیاسی باشد، زیرا رئیس جمهور نزد حامیان خود به دلیل تحقق نیافتن وعده‌های اقتصادی، عدم توانایی در رفع حصر و برخی دیگر از مسائل افول كرده، همچنین به مسائل جاری مانند فیلترینگ تلگرام و افزایش نرخ دلار نیز واكنش مناسبی نداشته است بنابراین شاید مردم به نبود روحانی رضایت دهند. ضمن آنکه در حوزه عقبه سیاسی هم عبور احزاب و چهره‌ها از روحانی محتمل است؛ از آن جهت که هر یك از متحدان امروزین وی تئوری بقای خاص خود را دارند و ممکن است در یك نقطه عطف به موضع عدم دفاع برسند.
بعد از آن صادق زیباکلام خیلی ناامیدانه صحبت کرد و گفت: «دوره جریان اعتدال و میانه روی تمام شد و درصورت منتفی شدن برجام به دهه هشتاد بر می گردیم، به این معنا که حسب آنچه می خواهیم جلو می رویم و دیگر برای ما اهمیتی نخواهد داشت که آژانس و اتحادیه اروپا چه می کنند بنابراین آقای روحانی از ریاست جمهوری استعفا بدهد یا استعفا ندهد، به اصلاح طلبان نزدیک شود یا نشود، همچنان بر خط اعتدال باقی بماند یا نماند، فرقی نمی کند چون دیگر حرفی برای گفتن ندارد. حتی اگر آقای روحانی از ریاست جمهوری استعفا ندهد و اصرار داشته باشد تا 1400 بماند، عملا زمام امور کشور در دست او نخواهد بود».
البته این مسئله مورد تأیید همه اصلاح طلبان نیست و طیف های دیگر اصلاح طلبان نظری متفاوت دارند. از جمله آنکه حسین مرعشی گفت «دولت آقای روحانی دولت نیرومندی است. بیدی نیست که با این بادها بلرزد. آقای روحانی محکم است، استوار است، پشتوانه دارد و ما در این شرایط باید به فکر این باشیم که راه حلی برای مشکلات ایران پیدا کنیم».
ظاهر قضیه نشان می دهد «پایان روحانی» صرفا نظر چند نفر از جناح اصلاحات است اما دقت در هویت شناسی افرادی همچون حجاریان و زیباکلام مشخص می کند که آنها یک بازی روانی را با اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت کلید زده اند.
یک هدف آن است که با طرح مسئله موضوع طرح عدم کفایت و استعفا اگر پروژه ای به صورت پنهانی دنبال می شود، بسوزد.
هدف دیگر آن است که چون روحانی بعد از انتخابات به سمت جناح راست تمایل پیدا کرد، می‌خواهند او از جناح راست دلزده شود و تنها راه نجات خود را بازگشت به جریان چپ بداند.
ضمن آنکه از این منظر یک هدف مهم دیگر دنبال می شود و آن سوزاندن کاراکتر علی لاریجانی است؛ در واقع این طیف اصرار دارند بگویند عصر اعتدال تمام شده و آلترناتیو و جانشین اعتدال، اصلاحات است.
گردآوری :گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: namehnews.ir