مژگان انگلیسی را روان صحبت می کند و دارای مهارت های روابط عمومی عالی است. از این رو به خبرنگاران چینی کمک می کند تا مجلات و روزنامه های آنها به خوانندگان ایرانی معرفی شود.
وی ماه گذشته در طول برگزاری نمایشگاه با پوشش روسری، شلوار جین آبی و یک مانتوی بلند که تا زانوانش می رسید در یک غرفه با چینی ها همکاری می کرد.
«عبدی»، 36 ساله، یک معلم زبان در یک موسسه خصوصی در تهران است: "برخلاف یک مدرسه دولتی در این موسسه می توانم ساعات کاری خود را انتخاب کنم. بنابراین از همکارم خواستم به جای من سر کلاس ها برود تا بتوانم در اینجا (غرفه چین) کار کنم."
هرچند زنان ایرانی همچون خانم عبدی همچنان ملزم به پوشاندن بدنشان از فرق سر تا نوک انگشتان پا در ملاعام هستند اما نقش آنها در اجتماع پررنگ تر شده است.
هشت نفر از اعضای 290 نفره پارلمان ایران را زنان تشکیل می دهند. بنابر آمارهای وزارت بهداشت و آموزش پزشکی، بیش از 95 هزار زن در این وزارت خانه مشغول به کار هستند که 55 درصد کل کارکنان آن را دربرمی گیرد.
همچنین 53 درصد از کل دانشجویان دانشگاهی، دختر هستند و بیش از 80 درصد کل زنان ایرانی نیز باسوادند.
یک تصویر متفاوت
«طاهره چک»، دبیر خانه خبرنگاران زن ایران، می گوید: " تصویر زنان ایرانی که توسط برخی رسانه های بین المللی به نمایش درمی آید در تضاد با واقعیت است. زنان آزادانه در بخش های مختلف جامعه ایران فعالیت دارند. ما در کشورمان سیاستمدار، عکاس، کارگردان و حتی کشاورز زن داریم."
«چک» در شهر مشهد متولد شده است. این دختر 25 ساله از دوران دبیرستان تاکنون به مدت 10 سال خبرنگار بوده است. وی در رشته تاریخ دانشگاه تحصیل کرد و اکنون در حال گذراندن یک دوره خبرنگاری است.
وی می گوید: "از زمانی که متولد شدیم تحت تاثیر مذهب، عقاید مذهبی، سنت و فرهنگ اسلامی قرار داشتیم چونکه ما در یک خانواده مسلمان به دنیا آمدیم."
طاهره ترجیح می دهد یک چادر سیاه بپوشد: "«مشکی»، انتخاب خوبی برای رنگ پوشش زنان ایرانی است چون که احتمال کمتری دارد توجه مردان را به خود جلب کند."
با این حال «عبدی» از چادر بدش می آید و هرگز آن را بر تن نکرده است: "آنها (چادرها) خیلی بزرگ و سنگین هستند. شما نمی توانید به آسودگی قدم بردارید."
مژگان اضافه می کند: "هرچند زنان آزادی کامل برای انتخاب نوع پوشش خود ندارند اما زنان ایرانی معمولاً عادت به رعایت حجاب دارند."
برابری با مردان
«چک» می گوید: "موقعیت زنان در ایران از زمانی که انقلاب اسلامی، کشور را از یک نظام پادشاهی در سال 1979 به جمهوری اسلامی تبدیل کرد، بهبود یافته است. قبل از انقلاب نابرابری هایی در خصوص فرصت های آموزشی، حقوق و اشتغال بین زنان و مردان وجود داشت و از سال 1979 زنان به طور گسترده در اجتماع فعال شده اند."
«عشرت شایق»، 45 ساله، عضو سابق مجلس ایران و مدیر مجموعه فرهنگی موزه کاخ سعدآباد در تهران است. به گفته وی از میان 500 نفری که در این مجموعه شاغل هستند 115 نفر را زنان تحصیل کرده تشکیل می دهند: "ما نمی خواهیم توسط مردان محدود و کنترل شویم، ما با آنها برابر هستیم."
زمانی که فرزندان شایق خردسال بودند او دو سال از کار کنار کشید تا در خانه از آنها مراقبت کند. هم اکنون آنها بزرگ شده اند و شایق و شوهرش می توانند تمرکز بیشتری بر روی خودشان داشته باشند.
وی از زمان ازدواج با وجود شاغل بودن توانست بدون استخدام هرگونه خدمتکاری همه وظایف خانگی خود از جمله آشپزی و تمیز کردن خانه را انجام دهد: "از آنجا که من با عشق کار می کنم هرگز آنها را به عنوان یک وظیفه تلقی نمی کنم."
حجت الاسلام «محمد نظری»، مسئول اداره بین الملل آستانه مقدسه حضرت معصومه (س)، می گوید: "هرچند برخی زنان ایرانی در خانه ماندن را ترجیح می دهند اما نسل جدیدی از آنها در انواع موسسات مشغول به کار هستند."
وی می افزاید: "طبق ایدئولوژی شیعه زنان کاملاً برای تحصیل و اشتغال آزاد هستند و می توانند شوهرانشان را به میل خود انتخاب کنند."