جیك گیلنهال، بازیگر جوان سینما با «شاهزاده ایرانی» اولین نقش ابرقهرمانانه خود را بازی كرده است. این فیلم براساس قصه یك بازی ویدئویی معروف دهه هشتادی ساخته شده است. تحلیلگران اقتصادی سینما قبل از اكران عمومی فیلم پیش‌بینی كردند گیلنهال با این فیلم، تبدیل به یكی از مطرح‌ترین بازیگران جوان سینمای معاصر خواهد شد.
آیا قبل از این كه نقش شاهزاده دستان را بازی كنید با بازی ویدئویی «شاهزاده ایرانی» آشنایی داشتید؟
از دوران نوجوانی‌ام با این بازی آشنایی دارم. از همان زمان بازی اریژینالی را كه جوردن مچنر خلق كرد، بازی می‌كردم. آن زمان‌ها در دوران متوسطه تحصیلم بودم و با كمك كامپیوتر مدرسه این بازی ویدئویی را بازی می‌كردم. هنوز هم خیلی شفاف آن روزها را به یاد می‌آورم. البته حالا سال‌‌ها از آن زمان گذشته است. شاید 20 سال! حالا كه به آن دوران برمی‌گردم، احساس می‌كنم كه چیز زیادی نسبت به آن بازی نمی‌دانستم و فقط در حد یك كنجكاوی نوجوانانه، اقدام به آن بازی می‌كردم. در آن زمان بازی‌های ویدئویی دیگری را هم داشتم و بازی می‌كردم. زمانی كه بازی در نسخه سینمایی «شاهزاده ایرانی» به من پیشنهاد شد و فیلمنامه را خواندم، فرصت تازه‌ای پیدا كردم تا دست به تحقیق درباره این قصه و آدم‌های آن بزنم. حتی دوباره شروع كردم به بازی كردن آن بازی ویدئویی و البته این بار آن را كاملا حس می‌كردم و متوجه مسائل و جنبه‌های مختلف آن می‌شدم.
برای این كه آماده بازی در این نقش پرتحرك شوید، چه دوره‌هایی را دیدید و آیا این تمرین‌ها سخت بود؟
برای این نقش مجبور بودم كه یك دوره تعلیمات خاص ببینم و اولین بار بود كه به سراغ چنین تمرین‌هایی می‌رفتم. نقش من در فیلم بسیار پرتحرك بود. از آن دسته كارهایی كه تا قبل از این هیچ‌وقت مشابه آن را انجام نداده بودم. طبیعی بود كه باید از نظر بدنی و فیزیكی، كاملا آمادگی حضور در این نقش را پیدا می‌كردم. روزانه به صورت منظم چندین ساعت تمرینات مربوط به آمادگی بدنی را انجام می‌دادم. در كنار آن، چیزهایی مثل اسب سواری و شمشیرزنی هم بود. وقتی برای ادامه كار راهی مراكش شدیم، تمرینات من جدی‌تر شد. در خود لوكیشن‌های فیلم، من بهتر توانستم تمریناتم را انجام دهم. طراح صحنه‌های نبرد و درگیری فیلم كار خودش را خیلی خوب بلد بود و كمك زیادی كرد تا من از نظر ظاهری آماده ایفای نقش شوم.
سخت‌ترین بخش كار كدام بود؟
این كه در دنیای معاصر زندگی كنی و مجبور باشی روی یك كاراكتر قدیمی تمركز كنی، در عین حال من باید تمام بدلكاری‌ها را آنقدر طبیعی انجام می‌دادم كه كسی احساس نكند در حال ایفای نقش هستم.
آیا بازی در این فیلم فرصت خوبی برای شما بود تا در نقش اصلی یك بازی ویدئویی بازی كنید و بتوانید این نقش را به شكلی كودكانه به نمایش بگذارید؟
خیلی وقت‌ها آرزو می‌كنیم كه به گذشته برگردیم و خاطره دوران كودكی و نوجوانی‌مان را دوباره تجدید كنیم. بازی در شاهزاده ایرانی، این فرصت را به وجود آورد كه این آرزو تحقق پیدا كند. حالا هم خیلی دلم می‌خواهد در كنار بچه‌ای كه مشغول این بازی ویدئویی است، بنشینم و به او بگویم این احتمال وجود دارد كه 20 سال دیگر تهیه‌كننده معروفی مثل جری بروكهایمر این بازی را تبدیل به فیلمی سینمایی كند و تو را برای ایفای نقش اصلی آن انتخاب كند. احساس می‌كنم این بچه از شنیدن این حرف‌ها هیجان‌زده خواهد شد و چشم‌هایش از كاسه بیرون خواهد آمد. خب، خود من هم وقتی قرار شد در نسخه سینمایی این بازی ویدئویی بازی كنم، همین حس و حال را داشتم. احساس می‌كردم دوباره به دوران كودكی‌ام برگشته‌ام. هر روز سر صحنه فیلمبرداری سرشار از لذت و سرخوشی بودم. من می‌دویدم، فرار می‌كردم، می‌پریدم و با آدم‌های بد قصه می‌جنگیدم و در كل این احساس را داشتم كه دارم یك بازی ویدئویی را انجام می‌دهم.
كاراكتر داستان در آغاز كمی از خودراضی است و بتدریج یاد می‌گیرد كه كمی افتاده باشد...
خب، نمی‌دانم آیا او واقعا در طول قصه فیلم این حالت خود را از دست می‌دهد یا خیر؟! فكر می‌كنم (و امیدوارم) او بتواند كار خودش را به قدر كافی خوب انجام دهد. احساس می‌كنم آنچه اتفاق می‌افتد این است كه او اهمیت این وضعیت و تقدیر خود را می‌فهمد و درك می‌كند. او متوجه می‌شود این خانواده چقدر برای او مهم است و ارزش دارد. می‌دانید، در آغاز فیلم شما متوجه می‌شوید كه او یتیم است و توسط یك پادشاه نجات داده شده است. زمانی كه او پتانسیل از دست دادن خانواده‌اش را دارد (كسانی كه او را نجات داده و بزرگ كرده‌اند) متوجه واقعیت‌های تازه‌ای می‌شود. در اینجاست كه او شروع به فكر كردن درباره زندگی‌اش می‌كند و این باعث می‌شود تا درباره زندگی و هستی آدم‌های دور و بر خودش نیز به فكر فرو برود. اوحتی در مورد آدم‌های محیط اطراف خویش خیلی جدی‌تر فكر می‌كند. اما حس شخصی‌ام این است كه او در تمام این مدت، هنوز آن شوخ‌طبعی اولیه خود را دارد.
آیا بین آمادگی برای ایفای نقش یك كاراكتر معروف و شناخته شده بازی‌های ویدئویی و دیگر نقش‌هایی كه تا به حال بازی كرده‌اید، تفاوتی وجود دارد؟
آنچه كه بین اینها فرق ایجاد می‌كند نوع تحقیقات پیرامون این نقش است. بازی در نقش شاهزاده دستان می‌طلبید كه هر روز سه چهار بار به بازی ویدئویی آن بپردازم. خب، انجام این كار هم خیلی سخت بود، زیرا وقتی شما مجبور به انجام كاری باشید و از اجرای آن لذت كافی نبرید، آن كار برایتان سخت می‌شود. شاید خیلی از مردم عادی ندانند، ولی بازیگری كار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی است. این كار فقط مربوط به آن لحظه‌ای نمی‌شود كه نام شما را برای دریافت جایزه اسكار اعلام می‌كنند. قبل از آن، شما باید تمرینات سخت بدنی و ذهنی داشته باشید، اما اگر بخواهم از یك زاویه منطقی به موضوع نگاه كنم و جواب سوال شما را بدهم، باید بگویم تفاوت خیلی زیادی وجود ندارد. بازیگری كار جالب و سرگرم‌كننده‌ای است. اگر قرار است در نقش كاراكتری بازی كنید كه برگرفته از قصه یك كتاب یا بازی ویدئویی است و یا كسی است كه هیچ وقت حیات واقعی نداشته، باید توجه و تمركز بیشتری روی كار داشته باشم. ولی اصل و ماهیت كار همیشه یكی است؛ تو باید كاراكتری را كه می‌خواهی بازی كنی، بخوبی بشناسی و كاملا او را درك كنی.
برای تماشاگران نوجوان فیلم كه می‌خواهند خودشان را آماده ورود به جامعه كنند و ظرفیت‌های خود را تشخیص داده و كشف كنند كاراكتر شما در فیلم هیچ پیامی برای آنها دارد؟
بله. او حرف‌های خیلی زیادی با تماشاگران نوجوان فیلم دارد. همان‌طور كه گفتم دستان آدم یتیمی بود كه توسط خانواده دیگری بزرگ می‌شود. این موقعیت به دلیل كارها و رفتار خوبی بود كه او انجام داده است. دستان دلی پاك دارد و این به او كمك می‌كند تا موفق شود. در همه دوران‌ها، خطرات زیادی همه ما را تهدید می‌كند و این ما هستیم كه باید تصمیم بگیریم چكار كنیم. دستان كسی است كه از قلبش پیروی می‌كند و این باعث می‌شود تا تاثیر خوبی بر اطرافیان خود بگذارد. من امیدوارم بچه‌ها و خانواده‌های آنها بتوانند متوجه این نكته شوند كه به ندای قلب و وجدان خود گوش فرادهند.
در چنین حالتی، فكر می‌كنم همه آنها اشتباهات كمتری خواهند كرد.
شما به عنوان بازیگر نقش‌های درام شناخته شده‌اید. آماده شدن برای ایفای یك نقش اكشن چگونه بود؟ با سختی زیادی همراه بود؟
بازی در نقش دستان مقدار زیادی كار تكنیكی می‌طلبید. در فیلم‌های دیگرم مجبور به انجام این همه كار تكنیكی نبوده‌ام. اما برای «شاهزاده ایرانی» باید كارهای خیلی زیادی می‌كردم و یادگیری فنون هنرهای رزمی ضروری و اجتناب‌ناپذیر بود. هنرهای رزمی این فیلم هم واقعا سخت بود و هم كاملا متفاوت از آن چیزی بود كه در فیلم‌های مشابه تاریخی و ماجراجویانه دیده‌ایم. قبل از بازی در فیلم اعلام كردم كه خودم می‌خواهم تمام صحنه‌های بدلكاری را بازی كنم و حاضر به استفاده از بدلكار برای نقشم نیستم. در همان حال، باید یاد می‌گرفتم با لهجه بریتانیایی صحبت كنم. مهم‌تر از همه، هنگام بازی در فیلمی به این عظمت ـ و وقتی شما انتخاب متفاوتی می‌كنید ـ به شدت باید مراقب كار و بازی خود باشید. خرج و هزینه هر صحنه فیلم بسیار بالاست و تو در مقام بازیگر، باید دقت كنی كه صحنه را خراب نكنی. این نكته بدجوری باعث استرس بازیگر می‌شود. سر هر صحنه‌ای معمولا این جمله را به خودم می‌گفتم كه: «خب، اگر تو این كار را بكنی باید متوجه باشی كه تاثیر آن روی گروه بزرگی از آدم‌ها خواهد بود و نه فقط چند نفر محدود.»
آیا قبل از این كه نقش شاهزاده دستان را بازی كنید با بازی ویدئویی «شاهزاده ایرانی» آشنایی داشتید؟
از دوران نوجوانی‌ام با این بازی آشنایی دارم. از همان زمان بازی اریژینالی را كه جوردن مچنر خلق كرد، بازی می‌كردم. آن زمان‌ها در دوران متوسطه تحصیلم بودم و با كمك كامپیوتر مدرسه این بازی ویدئویی را بازی می‌كردم. هنوز هم خیلی شفاف آن روزها را به یاد می‌آورم. البته حالا سال‌‌ها از آن زمان گذشته است. شاید 20 سال! حالا كه به آن دوران برمی‌گردم، احساس می‌كنم كه چیز زیادی نسبت به آن بازی نمی‌دانستم و فقط در حد یك كنجكاوی نوجوانانه، اقدام به آن بازی می‌كردم. در آن زمان بازی‌های ویدئویی دیگری را هم داشتم و بازی می‌كردم. زمانی كه بازی در نسخه سینمایی «شاهزاده ایرانی» به من پیشنهاد شد و فیلمنامه را خواندم، فرصت تازه‌ای پیدا كردم تا دست به تحقیق درباره این قصه و آدم‌های آن بزنم. حتی دوباره شروع كردم به بازی كردن آن بازی ویدئویی و البته این بار آن را كاملا حس می‌كردم و متوجه مسائل و جنبه‌های مختلف آن می‌شدم.
برای این كه آماده بازی در این نقش پرتحرك شوید، چه دوره‌هایی را دیدید و آیا این تمرین‌ها سخت بود؟
برای این نقش مجبور بودم كه یك دوره تعلیمات خاص ببینم و اولین بار بود كه به سراغ چنین تمرین‌هایی می‌رفتم. نقش من در فیلم بسیار پرتحرك بود. از آن دسته كارهایی كه تا قبل از این هیچ‌وقت مشابه آن را انجام نداده بودم. طبیعی بود كه باید از نظر بدنی و فیزیكی، كاملا آمادگی حضور در این نقش را پیدا می‌كردم. روزانه به صورت منظم چندین ساعت تمرینات مربوط به آمادگی بدنی را انجام می‌دادم. در كنار آن، چیزهایی مثل اسب سواری و شمشیرزنی هم بود. وقتی برای ادامه كار راهی مراكش شدیم، تمرینات من جدی‌تر شد. در خود لوكیشن‌های فیلم، من بهتر توانستم تمریناتم را انجام دهم. طراح صحنه‌های نبرد و درگیری فیلم كار خودش را خیلی خوب بلد بود و كمك زیادی كرد تا من از نظر ظاهری آماده ایفای نقش شوم.
سخت‌ترین بخش كار كدام بود؟
این كه در دنیای معاصر زندگی كنی و مجبور باشی روی یك كاراكتر قدیمی تمركز كنی، در عین حال من باید تمام بدلكاری‌ها را آنقدر طبیعی انجام می‌دادم كه كسی احساس نكند در حال ایفای نقش هستم.
آیا بازی در این فیلم فرصت خوبی برای شما بود تا در نقش اصلی یك بازی ویدئویی بازی كنید و بتوانید این نقش را به شكلی كودكانه به نمایش بگذارید؟
خیلی وقت‌ها آرزو می‌كنیم كه به گذشته برگردیم و خاطره دوران كودكی و نوجوانی‌مان را دوباره تجدید كنیم. بازی در شاهزاده ایرانی، این فرصت را به وجود آورد كه این آرزو تحقق پیدا كند. حالا هم خیلی دلم می‌خواهد در كنار بچه‌ای كه مشغول این بازی ویدئویی است، بنشینم و به او بگویم این احتمال وجود دارد كه 20 سال دیگر تهیه‌كننده معروفی مثل جری بروكهایمر این بازی را تبدیل به فیلمی سینمایی كند و تو را برای ایفای نقش اصلی آن انتخاب كند. احساس می‌كنم این بچه از شنیدن این حرف‌ها هیجان‌زده خواهد شد و چشم‌هایش از كاسه بیرون خواهد آمد. خب، خود من هم وقتی قرار شد در نسخه سینمایی این بازی ویدئویی بازی كنم، همین حس و حال را داشتم. احساس می‌كردم دوباره به دوران كودكی‌ام برگشته‌ام. هر روز سر صحنه فیلمبرداری سرشار از لذت و سرخوشی بودم. من می‌دویدم، فرار می‌كردم، می‌پریدم و با آدم‌های بد قصه می‌جنگیدم و در كل این احساس را داشتم كه دارم یك بازی ویدئویی را انجام می‌دهم.
كاراكتر داستان در آغاز كمی از خودراضی است و بتدریج یاد می‌گیرد كه كمی افتاده باشد...
خب، نمی‌دانم آیا او واقعا در طول قصه فیلم این حالت خود را از دست می‌دهد یا خیر؟! فكر می‌كنم (و امیدوارم) او بتواند كار خودش را به قدر كافی خوب انجام دهد. احساس می‌كنم آنچه اتفاق می‌افتد این است كه او اهمیت این وضعیت و تقدیر خود را می‌فهمد و درك می‌كند. او متوجه می‌شود این خانواده چقدر برای او مهم است و ارزش دارد. می‌دانید، در آغاز فیلم شما متوجه می‌شوید كه او یتیم است و توسط یك پادشاه نجات داده شده است. زمانی كه او پتانسیل از دست دادن خانواده‌اش را دارد (كسانی كه او را نجات داده و بزرگ كرده‌اند) متوجه واقعیت‌های تازه‌ای می‌شود. در اینجاست كه او شروع به فكر كردن درباره زندگی‌اش می‌كند و این باعث می‌شود تا درباره زندگی و هستی آدم‌های دور و بر خودش نیز به فكر فرو برود. اوحتی در مورد آدم‌های محیط اطراف خویش خیلی جدی‌تر فكر می‌كند. اما حس شخصی‌ام این است كه او در تمام این مدت، هنوز آن شوخ‌طبعی اولیه خود را دارد.
آیا بین آمادگی برای ایفای نقش یك كاراكتر معروف و شناخته شده بازی‌های ویدئویی و دیگر نقش‌هایی كه تا به حال بازی كرده‌اید، تفاوتی وجود دارد؟
آنچه كه بین اینها فرق ایجاد می‌كند نوع تحقیقات پیرامون این نقش است. بازی در نقش شاهزاده دستان می‌طلبید كه هر روز سه چهار بار به بازی ویدئویی آن بپردازم. خب، انجام این كار هم خیلی سخت بود، زیرا وقتی شما مجبور به انجام كاری باشید و از اجرای آن لذت كافی نبرید، آن كار برایتان سخت می‌شود. شاید خیلی از مردم عادی ندانند، ولی بازیگری كار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی است. این كار فقط مربوط به آن لحظه‌ای نمی‌شود كه نام شما را برای دریافت جایزه اسكار اعلام می‌كنند. قبل از آن، شما باید تمرینات سخت بدنی و ذهنی داشته باشید، اما اگر بخواهم از یك زاویه منطقی به موضوع نگاه كنم و جواب سوال شما را بدهم، باید بگویم تفاوت خیلی زیادی وجود ندارد. بازیگری كار جالب و سرگرم‌كننده‌ای است. اگر قرار است در نقش كاراكتری بازی كنید كه برگرفته از قصه یك كتاب یا بازی ویدئویی است و یا كسی است كه هیچ وقت حیات واقعی نداشته، باید توجه و تمركز بیشتری روی كار داشته باشم. ولی اصل و ماهیت كار همیشه یكی است؛ تو باید كاراكتری را كه می‌خواهی بازی كنی، بخوبی بشناسی و كاملا او را درك كنی.
برای تماشاگران نوجوان فیلم كه می‌خواهند خودشان را آماده ورود به جامعه كنند و ظرفیت‌های خود را تشخیص داده و كشف كنند كاراكتر شما در فیلم هیچ پیامی برای آنها دارد؟
بله. او حرف‌های خیلی زیادی با تماشاگران نوجوان فیلم دارد. همان‌طور كه گفتم دستان آدم یتیمی بود كه توسط خانواده دیگری بزرگ می‌شود. این موقعیت به دلیل كارها و رفتار خوبی بود كه او انجام داده است. دستان دلی پاك دارد و این به او كمك می‌كند تا موفق شود. در همه دوران‌ها، خطرات زیادی همه ما را تهدید می‌كند و این ما هستیم كه باید تصمیم بگیریم چكار كنیم. دستان كسی است كه از قلبش پیروی می‌كند و این باعث می‌شود تا تاثیر خوبی بر اطرافیان خود بگذارد. من امیدوارم بچه‌ها و خانواده‌های آنها بتوانند متوجه این نكته شوند كه به ندای قلب و وجدان خود گوش فرادهند.
در چنین حالتی، فكر می‌كنم همه آنها اشتباهات كمتری خواهند كرد.
شما به عنوان بازیگر نقش‌های درام شناخته شده‌اید. آماده شدن برای ایفای یك نقش اكشن چگونه بود؟ با سختی زیادی همراه بود؟
بازی در نقش دستان مقدار زیادی كار تكنیكی می‌طلبید. در فیلم‌های دیگرم مجبور به انجام این همه كار تكنیكی نبوده‌ام. اما برای «شاهزاده ایرانی» باید كارهای خیلی زیادی می‌كردم و یادگیری فنون هنرهای رزمی ضروری و اجتناب‌ناپذیر بود. هنرهای رزمی این فیلم هم واقعا سخت بود و هم كاملا متفاوت از آن چیزی بود كه در فیلم‌های مشابه تاریخی و ماجراجویانه دیده‌ایم. قبل از بازی در فیلم اعلام كردم كه خودم می‌خواهم تمام صحنه‌های بدلكاری را بازی كنم و حاضر به استفاده از بدلكار برای نقشم نیستم. در همان حال، باید یاد می‌گرفتم با لهجه بریتانیایی صحبت كنم. مهم‌تر از همه، هنگام بازی در فیلمی به این عظمت ـ و وقتی شما انتخاب متفاوتی می‌كنید ـ به شدت باید مراقب كار و بازی خود باشید. خرج و هزینه هر صحنه فیلم بسیار بالاست و تو در مقام بازیگر، باید دقت كنی كه صحنه را خراب نكنی. این نكته بدجوری باعث استرس بازیگر می‌شود. سر هر صحنه‌ای معمولا این جمله را به خودم می‌گفتم كه: «خب، اگر تو این كار را بكنی باید متوجه باشی كه تاثیر آن روی گروه بزرگی از آدم‌ها خواهد بود و نه فقط چند نفر محدود.»
گیلنهال در یك نگاه
جیك گیلنهال اهل كالیفرنیاست. اولین نقش سینمایی خود را در سال 1991 در فیلم كمدی ـ وسترن «شیادان شهر» بازی كرد كه نقش چندان مهمی نبود. وی در دوران نوجوانی خود در چند فیلم سینمایی دیگر نیز ایفای نقش كرد. موفقیت بازیگر در سال 2004 با فیلم اكشن و آخرزمانی «پس فردا» فراهم شد كه در آن نقش پسر جوان كاراكتر دنیس كواید را به عهده گرفت.
«مدرك»، «جارحد»، «زودیاك» و «برادران» از دیگر كارهای مطرح وی در چند سال اخیر هستند. «شاهزاده ایرانی» كه گیلنهال در آن نقش شاهزاده دستان را بازی می‌كند، در اولین هفته نمایش خود در سینماهای آمریكا نتوانست موفقیت «رابین هود» و «برخورد تایتان‌ها» (دو رقیب امسال خود) را تكرار كند و با یك افتتاحیه 30 میلیون دلاری در هفته قبل، در ردیف سوم جدول فروش قرار گرفت. به این ترتیب، معلوم نیست تهیه‌كنندگان فیلم در چنین شرایطی قصد تولید قسمت دوم آن را دارند یا خیر؟ گیلنهال قبل از این، آمادگی خود را برای حضور در قسمت‌های دیگری از این فیلم اعلام كرده بود. نمایش عمومی فیلم اما باعث توجه بیشتر مردم به بازی ویدئویی «شاهزاده ایرانی» شد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir
مطالب پیشنهادی:
درباره فیلم «مرد آهنی 2»
ماجرای جالب فروش اشیاء پرخاطره هالیوود!!
رابرت داونی جونیور از حس قهرمان بودن می‌گوید
نگاهی به فیلم برنده اسکار امسال؛ «جعبه درد»
گفت و گو با مارتین اسكورسیزی به بهانه جزیره شاتر