زامبی ها هرگز تمام نخواهند شد؟!
حتما در تبلیغات فیلم‌ها شنیده‌اید: «زامبی‌ها خون آشام های جدید هستند.» در اینگونه مواقع فهرستی از فیلم‌های رده B مثل «من با یک زامبی قدم زدم» و «شب مردگان زنده» درباره آدم‌هایی که پس از مرگ زنده می‌شوند، از آن دسته آدم‌هایی که هیچ گلوله‌ای به آنها اثر نمی‌کند و به آهستگی و سلانه‌سلانه حرکت می‌کنند به ذهن خطور می‌کند.
سرمنشأ اینگونه داستان‌ها و فیلم‌ها اسطوره‌های غرب آفریقاست که در حال حاضر در سینمای فعلی به موجودات ترسناک پر سرو صدایی تبدیل شده‌اند. در واقع زامبی‌ها با سرودهای مذهبی‌شان نوع جدیدی از سیاه‌پوست‌های آدمخوار به‌شمار می‌روند: آواز پاپ – پانک فیلادلفیا با اجرای گروه‌های شش نفره از جمله ترانه «سال‌های شگفتی» یا موزیک ویدئوها در دهه 80 و 90 جدای از اینگونه فیلم‌ها نبوده و نیستند و همان‌ها را به‌نوعی می‌توان در فیلم‌های زامبی و خون‌آشامی سال‌های اخیر مشاهده كرد.
خیلی از فیلم‌های این ژانر را هم از جمله «قدم زدن مرده» نشانه‌هایی از رکود اقتصادی حال حاضر جهان را به نمایش می‌گذارند.
این گونه فیلم‌ها پر از اشارات و نمادهای بومی و محلی هستند: زامبی‌ها هرگز تمام نخواهند شد.
شاید آن ها خبر از شکل‌گیری یک جنبش یا نهضت مردمی می‌دهد یا شاید هم نه. سوراخ کردن گردن قربانیان یا جای دو سوراخ با کیفیتی هیولایی تصاویر ثابت اینگونه فیلم‌ها به شمار می‌روند. به هرحال این ژانر دارای تاریخی ارزشمند در ادبیات و سینماست که همین امر به اضافه ده‌ها جذابیت دیگر همچنان باعث ادامه تنوع و جذابیت در تولید و ساخت آنها شده است.
از خون آشام صحبت کردم و حالا باید به عنوان نمونه از فیلم ترسناک کره‌ای «تشنگی» ساخته چان-ووک پارک نام ببرم.
زامبی‌ها همه آن چیزی هستند که ما در بدترین حالت زندگی‌مان احساس می‌کنیم: به سختی راه رفتن در یک ساعت کار روزانه زمستانی، ایستادن در صف طولانی در بخش امنیتی فردوگاه و بیدار شدن از خواب در حالتی از خماری.
خون آشام‌ها با ما از روی مهر و محبت صحبت می‌کنند برای اینکه دندان‌هایشان را در گردن ما فرو کنند. به این روابط انسانی نیاز دارند. خون‌آشام‌ها در طول شب به این‌سو و آن‌سو سر می‌خورند. آنها تنها یکبار و برای همیشه کنترل سیستم بدن‌تان را به دست می‌گیرند. کاملا برخلاف زامبی‌ها عمل می‌کنند و شما تنها با سریع دویدن در جهت مخالف می‌توانید از دست آنها فرار کنید. اما نباید وقت شناسی، هوش و درایت خون‌آشام را هم از یاد ببرید. جانی دپ بهترین ستاره در نقش خون‌آشام و جان.سی.رایلی بهترین زامبی در تاریخ سینما هستند. لباس این دو مخلوق فناناپذیر به‌راستی برازنده تن آنهاست. زامبی‌ها چه پوششی دارند؟ ژنده پوش! خون آشام ها همیشه بوده اند و خواهند بود. در واقع آنها اشراف زاده‌ها و نجیب زادگانی هیولایی هستند.
«تشنگی» پادشاه یا کنت جدید ژانر خون‌آشامی است. خون‌آشام فیلم به جای شنل یک ردای بلند و سیاه به تن دارد. پدر سانگ – هیون (سونگ کانگ – هیو سوپر استار کره‌ای) کشیش کاتولیک بسیار مهربان و دلسوزی است که در آخرین مراسم مذهبی ویژه بیماران علاج ناپذیر در یک بیمارستان محلی شرکت می‌کند و برای آنها طلب آمرزش و مغفرت می‌کند.
او از آن دسته کشیش‌هایی است که به خود تازیانه می‌زنند تا ریاضت پیشه كنند. او به حفظ و نجات دنیا از طریق تحمل درد و رنج تمایل دارد. این احساس وظیفه منجر به قبول یک آزمایش پزشکی با اثرات وحشتناک و مخرب از سوی او می‌شود. به احتمال زیاد هرکس دیگری به جای او به این آزمایش تن در می‌داد حتما جان خود را از دست می‌داد.
به هر طریق او از این آزمایش – بی‌معنا بودن آزمایش مهم نیست چون این یک فیلم ترسناک است – جان سالم به در می‌برد.
در این میان یک خانواده کوچک متشکل از چون کانگ – وو (شین‌ها – کیون)، مادر سلطه جو و همیشه خاموش و ساکتش و تایی جو (کیم اوک – ویم) امید زیادی به کمک‌ها و بخشش او دارند. آنچه که این خانواده از آن بی‌اطلاع است این است که این آزمایش، پدر خوب و مهربان را به یک خون‌آشام تبدیل کرده است.
شاید شما هم در یکی از شب‌ها همان‌طور که در حال راه رفتن در بیمارستان هستید ناگهان در یکی از اتاق‌های بیمارستان ممکن است با مردی روبه‌رو شوید که با شنل و ردای بلند و سیاه به پشت روی زمین، بر کف اتاق دراز کشیده و در حال نوشیدن محتویات شیشه خون بالای سر بیمار باشد.
هنگام تماشای فیلم اگر در رابطه با کاراکترها وسواس به خرج دهید و با پیش داوری و توقعی خاص در رابطه با این ژانر به تماشای آن بنشینید وقت خود را هدر داده‌اید. توصیه ما: زمانی که «تشنگی» رو به نامعقول شدن می‌گذارد، شما نیز با آن همراه شوید.
کارگردان فیلم چان-ووک پارک بیشتر به‌خاطر سه‌گانه «انتقام»اش روی DVD شناخته شده و معروف شده است وتا به اینجای کار «تشنگی» به لحاظ بصری غنی‌ترین و کامل ترین و به لحاظ مضمون جنون آمیزترین کارش محسوب می‌شود. ستاره محبوب کره‌ای در نقش پدر هیون خویشتندار که دچار کشمکش میان هوس و اخلاقیات است بازی در خور توجهی از خود به نمایش گذاشته است. اما کیم دوست داشتنی ، بازی او تنها یک بازی ساده نیست. او مخلوقی کم حرف و سر به راه است که به خوبی شور و اشتیاقش را بروز می‌دهد و هر از گاهی به لحاظ احساسی و عاطفی حرکات انفجاری از خود نشان می‌دهد و در بعضی مواقع رفتار و حرکاتی وحشیانه و مرگبار دارد. او بانو چاترلی و لیدی مکبث و یا آتش زیر خاکستر است.
فیلم ترکیبی از عناصر داستانی «غرامت مضاعف» (بیلی وایلدر- 1944) و «قاتلین بالفطره» (الیور استون- 1994) با حال و هوا و جنسیتگرایی «دراکولا»ی فرانسیس فوردکاپولاست، به‌طوری که تماشاگران در اوج لذت احساسی از جای خود می‌پرند یا بر جای خود میخکوب صندلی‌هایشان می‌شوند.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: tehrooz.com