اركستر بادی تهران یك اركستر خصوصی است كه از سال 85 فعالیت خود را آغاز كرده و سال گذشته به‌عنوان گروه اركستری برتر بیست و چهارمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر معرفی شده است.
این گروه جوان در اجراهای خود قطعاتی از آهنگسازان بزرگ دنیا را ارائه داده كه همگی با استقبال روبه‌رو شده است. گروه 20 نفره اركستر بادی توسط سینا ذكایی در سال1385 و با همكاری نوازندگان سازهای بادی هنرستان موسیقی تشكیل شد. این اركستر در بیست و دومین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر نخستین برنامه خود را اجرا كرد كه مورد توجه كارشناسان قرار گرفت. این اركستر در آخرین اجرای خود كه در تالار وحدت بود از رهبری جاوید مجلسی بهره برد.
اركستر بادی محدودیت‌های زیادی دارد. چرا اركستر بادی را انتخاب كرده‌اید؟
هر كس براساس دغدغه‌ای، فعالیت در حوزه‌ای خاص را انتخاب می‌كند. نمی‌توان گفت كه چرا به فكر تاسیس اركستر بادی افتادم. چون دغدغه من كه ساز تخصصی فلوت را می‌نوازم، این بوده كه با توجه به پتانسیل سازهای بادی گروه اركستر بادی تهران را راه‌اندازی كنم و توانایی‌های چنین اركستری را نشان دهم.
از سوی دیگر نوازنده توانای سازهای بادی در اركستر سمفونیك نیز بسیار كم بود و به همین دلیل برای اجرای برخی قطعات ناچاریم از اركسترهای خارجی دعوت كنیم. بنابراین وجود یك اركستر بادی ضروری به‌نظر می‌رسید.
چه سازهای بادی در گروه شما هست؟
ابوا، ترومپت، ترومبون، فلوت، كلارینت، هورن، فاگوت، ساكسیفون و توبا سازهای اصلی ما هستند اما یك درام هم برای اجرای قطعات ضربی داریم.
سال گذشته در جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر به‌عنوان گروه برتر معرفی شدید. به‌نظر شما این انتخاب داوران به‌دلیل توانایی‌های گروه بوده یا از نبود گروه اركستر بادی دیگر؟
درست است كه كار ما قابل مقایسه نبود؛ یعنی گروه دیگری شبیه ما نبوده و نخستین و تنها اركستر بادی در حال حاضر همین گروه است. بنابراین داوران نمی‌توانستند كار ما را با گروه دیگری مقایسه كنند. اما باید پذیرفت كه با وجود امكانات و محدودیت‌هایی كه داشتیم و با آنكه سبك كاری گروه‌ها با یكدیگر متفاوت بود توانستیم با گروه‌های دیگر موسیقی حتی اركسترهای ایرانی مورد قیاس قرار بگیریم،در حالی كه امكانات ما خیلی كم بود و هیچ حمایت دولتی و غیردولتی نداشتیم و بعضی گروه‌ها یا متعلق به دانشگاه‌ها هستند یا به نهادهای دولتی وابسته‌اند و طبیعی است آنها امكانات خاصی دارند كه ما نمی‌توانیم داشته باشیم.
مهم‌ترین مشكلات و محدودیت‌های یك اركستر بادی چیست؟
مهم‌ترین مسئله مكان تمرین است؛یعنی ما هر جایی نمی‌توانیم تمرین كنیم. در حالی كه یك اركستر ایرانی تقریبا در هر جایی امكان تمرین دارد اما ما باید در یك سالن آكوستیك تمرین كنیم تا حداقل صدای سازهای یكدیگر را به درستی بشنویم. البته گاهی از حمایت‌های دولتی هم برای گرفتن سالن تمرین استفاده كرده‌ایم اما این حمایت‌ها تنها در مورد سالن تمرین و نظیر آن بوده است.
از نظر تهیه ساز چه مشكلاتی دارید؟
سازهای بادی به سختی در ایران پیدا می‌شوند. قیمت برخی از سازهای بادی در ایران با قیمت یك ماشین برابری می‌كند چون این سازها باید از خارج تهیه شوند و قیمت آنها به‌دلیل گمرك گران‌تر از سایر كشورها تمام می‌شود. اركسترهای بادی در دنیا برای اجرا از سازهای یك مارك مشخص و ساخته شده در یك سال استفاده می‌كنند. اما مابه‌دلیل عدم‌دسترسی به سازها ناچاریم از سازهای مختلف قدیمی و جدید استفاده كنیم. علت كم بودن تعداد نوازندگان سازهای بادی نیز همین است.
چه قطعاتی را اجرا می‌كنید؟
همه قطعات آهنگسازان بزرگ و نام‌آشنا را انتخاب می‌كنیم و همه سبك‌های موسیقی را می‌نوازیم. در آخرین كنسرتمان قطعاتی از سبك‌های كلاسیك، رمانتیك و حتی موسیقی ایرانی را داشتیم كه برخی از آنها را برای اركستر بادی تنظیم كردیم.
آیا با سایر اركسترها برنامه مشترك داشته‌اید؟
با اركستر ملل چند جلسه همكاری كرده‌ایم اما به نتیجه نرسید. البته چندان هم به همكاری با سایر اركسترها تمایل نداریم.
چرا؟
چون ماهیت اركستر ما در همكاری با سایر اركسترها زیر سؤال می‌رود. چندین بار دوستانمان پیشنهاد داده‌اند كه سازهای زهی را به گروه اضافه كنیم اما فكر كردیم كه در این صورت ماهیت اركستر ما زیر سؤال می‌رود. این اركستر، بادی است و نام آن مشخص است.
در سایر كشورها كنسرت نداشته‌اید؟
خیر. دعوت نامه‌های بسیاری داشتیم اما چون اعضای گروه بسیار جوان هستند برای خروج از كشور باید شرایطی را داشته باشند. در حال حاضر میانگین سنی گروه ما 21سال است. اما احتمالا به‌زودی مجموعه كنسرت‌هایی را در آفریقای جنوبی برگزار می‌كنیم.
شما حدود 3 سال است كه گروه‌تان را تاسیس كرده‌اید. به‌نظر شما حاصل كارتان چه بوده است؟
فكر می‌كنم گروه ما به نوعی انگیزه فعالیت در این حوزه را ایجاد كرده. اما برای من راه‌اندازی این اركستر بادی بسیار مهم بود و داشتن چنین اركستری را یكی از نیازهای موسیقی ایران می‌دانستم و به‌دنبال نوعی تجربه اندوزی بودم. ما در حقیقت با چراغ خاموش در مسیر ناشناخته موسیقی در ایران راه افتادیم. زمانی كه ما كارمان را شروع كردیم هیچ اركستر بادی مستقلی نبود اما الان حدود 10گروه بادی كوچك می‌شناسم كه فعالیتشان را شروع كرده‌اند و این به‌نظر من اتفاق بسیار خوبی است. اگرچه مورد حمایت قرار نمی‌گیرند و در نتیجه توجه رسانه‌ها نیز به معرفی این گروه‌ها كم است، اما به هر حال حضورشان در مقایسه با آنچه در جهان اتفاق می‌افتد مهم و ضروری است.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: hamshahrionline.ir
مطالب پیشنهادی:
علینقی وزیری؛ پدیده‌ی استثنائی موسیقی ایران
گزارش تصویری از مراسم خاک سپاری مایکل جکسون
موسیقی كوچه و بازار را هم محترم بدانیم
گفتگو با شاهزاده آواز ایران
موسیقی مدرن
