عاشقانه هایی کوتاه و زیبا
بعد از تو
لبخند
به لبم گفت
ببخشید شما؟
رفتار زندگی به کل تغییر کرد
آینه از صورتم رو چرخاند
شادمانی ، وسط آن همه آدم
به من دست نداد.
به خوشی زنگ زدم
آه برداشت و گفت چند بار بگویم
از اینجا رفتند ...
نوشته: رسول ادهمی
وعده این بود
که یک گوشه از این دنیا
پیدایت کنم
وعده این بود
که کنج تنهایی ام بیایی و نفسم را بگیری
اصلا وعده این بود که "ما" بشویم!
اما دنیا گرد آفریده شد
نه کنجی!
نه گوشه ای!
مثل جمعه هاست دنیا
گرد و پر از حیرانی!
هر چه می رویم نمی رسیم
هر چه بر می گردیم و نگاه می کنیم
تنهایی ست و تنهایی!
شک ندارم خدا دنیا را،در یک عصر جمعه
خلق کرده!
بدون گوشه
بدون کنج
گرد و پر از تنهایی!
نوشته: حامد نیازی
تهران چقدر حسود بود جانم ! تمام قدم زدن های ما در خیابان ولیعصر یادش بود ، دید که دست هم را گرفته ایم ، میدانست چند بار نگاهمان در هم گره خورد و گره کورش جز با خجالت تو وا نشد ، شنید چند بار دوست دارم هایم لب های تورا به خنده باز کرد ! با این حال باز هم چشم دیدنمان را نداشت !
یادت هست چند بار گفتم اینگونه !بی پروا ! اِنقدر دلبرانه نخند ؟ گفتم سرخی لب هایت را از من میگیرند !دیدی جانا؟
حتی اِسپند هایی هم که سفارش کرده بودم دود کنی، آن تخم مرغی که قرار شد وسط کوچه بترکانی و بر هرچه حسود است لعنت بفرستی افاقه نکرد !
چشمی نبود که ببیند منو تو چقدر به هم می آمدیم ...تهران چشم نداشت ، اصلا همین بخل و حسد اورا آلوده کرد ! بیهوده دود ماشین های بیچاره را بهانه کردند!
ما چقدر بهم می آمدیم و این شهر سیاه چقدر حسود بود ! هر کجا هستی دعایی زیر لب نجوا کن ، شاید تهران دستش را از سرما بردارد !
خدا را چه دیدی!
نوشته: زهرا مصلح
گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: ارسالی کاربران