... چگونه بدود، اسب‌ها را تماشا می‌كرد؛ برای این‌كه بیاموزد چگونه بجهد و بپرد، به قورباغه و میمون‌ها می‌نگریست و برای این‌كه چگونه بتواند بازوها...

 

«چوهی نامبو» در المپیك 1928 آمستردام، در سه مسابقه شركت كرد و حاصل تلاش او رسیدن به مقام نهم در پرش ارتفاع و مقام چهارمی در پرش سه گانه بود.

«نامبو» در المپیك 1932، سلطان ركورد جهانی در پرش ارتفاع بود و در رقابت‌های لوس‌آنجلس، در حالی كه مصدوم بود توانست به مقام سومی برسد. دو روز بعد در مسابقه پرش سه‌گانه با ركورد جهانی برابر شد و ركورد بسیار نزدیك به ركورد جهانی را در هر دو مسابقه پرش‌های افقی به دست آورد.

نامبو» در منطقه بومی «ساپورو» در شمال ژاپن، تمرینات خانگی خود را در فصل زمستان آغاز كرد. او به خاطر بافندگی در میان مشتریان مغازه‌های «ساپورو»، در حالی كه روی پلكان مغازه‌ها بالا و پایین می‌دوید، از طرف صاحبان این مغازه‌ها ممنوع‌الورود بود. او برای یادگیری تكنیك‌هایش از محیط پیرامون خود الهام می‌گرفت؛ مثلا برای این‌كه چگونه بدود، اسب‌ها را تماشا می‌كرد؛ برای این‌كه بیاموزد چگونه بجهد و بپرد، به قورباغه و میمون‌ها می‌نگریست و برای این‌كه چگونه بتواند بازوها و دست‌های خود را به حركت درآورد، به چرخ‌های قطار دقت می‌كرد.

«نابو» پس از كناره‌گیری از رقابت‌های ورزشی به كارهایی چون ویراستاری ورزش برای «مانیجی شیمبون» ـ یكی از روزنامه‌های ژاپن ـ رهبری تیم ژاپن در المپیك 1964 توكیو و استادی در یك دانشگاه و ریاست دانشگاه روی آورد.





مطالب مرتبط:
 
زندگی عجیب آبدارچی مایکروسافت!!
 
 
 
 
 
گردآوری: گروه سرگرمی‌سیمرغ

www.seemorgh.com/entertainment

منبع: تابناک