سرطان، سالهاست كه به عنوان یك كلمه وحشت برانگیز در ذهن بشر و یا یك كابوس یا بیماری لاعلاج و منجر به مرگ بر افكار همه سایه افكنده است .
 

سرطان، سالهاست كه به عنوان یك كلمه وحشت برانگیز در ذهن بشر و یا یك كابوس یا بیماری لاعلاج و منجر به مرگ بر افكار همه سایه افكنده است .

بسیاری از بیماران با شنیدن این جمله كه : شما سرطان دارید، دگرگون می‌شوند، ناراحت می‌شوند و فكر مرگ، لحظه‌ای از ذهن آنها بیرون نمی‌رود .

در كشورهایی كه مردم، احساسات و عواطف شدیدتری دارند كلمه سرطان همه چیز را عوض می‌كند، تمام اقوام و آشنایان پس از سالها به دیدن بیمار می‌آیند و برای اودلسوزی می‌كنند.

در كشور ما در بسیاری از موارد حتی اگر سرطان منجر به مرگ نشود، عواطف و احساسات ناشی از این پدیده به تنهایی، می‌تواند فرد را بكشد ! .

آیا سرطان یك تقدیر برای پایان یافتن زندگی است یا یك راه مبارزه و آزمایش توانایی بشر ؟

آیا می‌توان با سرطان جنگید و پیروز شد ؟

"لنس آرمسترانگ" در 18 سپتامبر سال 1971 در پلانوی تگزاس در حومه دالاس به دنیا آمد .

وقتی بسیار كوچك بود پدر و مادر او از هم جدا شدند و مادر او "لیندا "، هنگامی‌كه فقط 17 سال داشت مجبور شد تا كودك خود را به تنهایی بزرگ كند .

وقتی لنس سه سال داشت،" لیندا" با "تری آرمسترانگ" ازدواج كرد و"تری"، سرپرستی لنس را پذیرفت .

البته این ازدواج هم زیاد پایدار نبود و مدتی بعد "تری " از" لیندا" جدا شد .

لیندا، تنها فرزند خود را بسیار دوست داشت. او مجبور بود ساعتها به عنوان یك منشی كار كند تا مخارج بچه اش را تامین كند . فداكاری مادر تا دوران جوانی فرزندش ادامه داشت، فرزندی كه انگیزه و توان خود را مدیون تلاشهای مادرش می‌داند .

وقتی لنس 7 ساله بود لیندا برای او اولین دوچرخه را خرید. لنس همیشه دوچرخه‌سواری می‌كرد و در كنار آن دویدن را نیز دوست داشت .

لنس در ورزشهای فوتبال، بیس بال، و بسكتبال نیز شركت داشت ولی كمی‌ پس از آن متوجه شد كه استعداد زیادی در این رشته‌ها ندارد .

اما او شنا را بسیار دوست داشت و برای رفتن به شنا روزی ده مایل دوچرخه سواری می‌كرد .

تركیب شنا، دوچرخه سواری و دو از لنس یك ورزشكار توانا ساخت و او در 13 سالگی در مسابقات آماتور دوچرخه‌سواری شركت كرد .

لنس به مرور زمان حرفه‌ای‌تر شد تا جایی كه در سن 17 سالگی در حدود 20000 دلار در سال درآمد داشت اما عشق واقعی او فقط دوچرخه سواری بود .

در سال 1990 آرمسترانگ كاملاً حرفه‌ای شده بود و در سال 1992 در المپیك بارسلونای اسپانیا شركت كرد و پس از آن به تیم دوچرخه‌سواری "موتورولا " پیوست .

در جولای 1993، او برای اولبن بار در مسابقات "تور دو فرانس" شركت كرد .

تور دو فرانس یك مسابقه دوچرخه سواری با مسافت 2287 مایل است كه در سه هفته و بیست مرحله برگزار می‌شود .

 به قول مدیر تیم دوچرخه‌سواری اداره خدمات پستی آمریكا، تور دو فرانس چیزی شبیه به دویدن ماراتون هر روزه و برای مدت بیست روز است .

لنس در بیست و یك سالگی در تور دو فرانس شركت كرد و در یكی از مراحل آن اول شد، اگرچه نتوانست آن مسابقه را به پایان برساند اما سومین فرد جوانی بود كه در این مسابقات شركت داشت.

در سال 1993 در مسابقات نروژ، قهرمان جهان شد .

یك اتفاق بد!

در سال 1996، لنس در 24 سالگی برای دومین بار قهرمان مسابقات تور دو پونت شد .

در آن سال او یك قرارداد 2 میلیون دلاری با یك باشگاه بست .

به خاطر برونشیت و علایم سرماخوردگی مجبور شد تور دو فرانس را در مرحله دوازدهم ترك كند .

به مرور زمان او روز به روز خسته‌تر می‌شد و درد شدیدی در بیضه‌هایش احساس می‌كرد، او دچار سرفه‌های خون آلود شد .

در دوم اكتبر سال 1996، اندكی پس از جشن تولد 25 سالگی، لنس فهمید كه مبتلا به سرطان بیضه است .

سرطانی كه به ریه‌ها، شكم، غده های لنفاوی و مغز او گسترش پیدا كرده بود .

پزشكان پیشگویی كرده بودند كه شانس بهبودی او كمتر از 40 درصد است .

در تمام این شرایط لنس تسلیم نشد. او درباره بیماری خود مطالعه كرد و رژیم غذایی خود را عوض كرد همچنین مصرف قهوه، لبنیات، شیر و گوشت قرمز را ترك كرد .

او برای درمان تومور مغزی خود نمی‌توانست از رادیوتراپی استفاده كند چون آثار جبران‌ناپذیری بر روی ریه او می‌گذاشت و تعادل او را دچار اختلال می‌كرد و در این صورت نمی‌توانست هرگز ورزش كند .

بنابر‌این تومورهای مغزی را با جراحی برداشتند و یك رژیم شیمی‌درمانی برای لنس شروع شد .

در تمام طول درمان لنس دوچرخه سواری را كنار نگذاشت و تا آنجا كه توان داشت ورزش می‌كرد .

در سال 1997 لنس درمان شد. اما هنوز هم از نظر روحی و جسمی‌بسیار ضعیف بود .با تمام نیرویی كه در بدن داشت سوار دوچرخه شد و تمرین را از سر گرفت .

 اما قراردادهای ورزشی او لغو شده بود و او مشكل مالی داشت با این حال به تمرین خود ادامه داد و توانست در تیم خدمات پستی آمریكا به عنوان دوچرخه سوار مشغول به كار شود اما حقوق او از سالی 600000 دلار به 200000 دلار كاهش یافته بود .

خود آرمسترانگ در كتاب خاطراتش می‌گوید :وقتی كه 80 درصد سرطان از بین رفت حقوق من هم از بین رفت .

بازگشت :

در سال 1998 لنس به ورزش حرفه‌ای خود بازگشت . و در سال 1999 خود را در شرایط جسمی ‌مطلوب برای شركت در مسابقات "تور دو فرانس" می‌دید .

در سال 1999 موفق شد در مسابقات "تور دو فرانس" ركورد سال قبل را هم هفت دقیقه و سی و هفت ثانیه بهبود ببخشد .

در سال 2004 لنس آرمسترانگ موفق شد برای بار ششم در "توردو فرانس" قهرمان شود .

برخلاف پیش بینی همگان لنس در سال 2005 در حالیكه 34 سال داشت و به نظر اكثر مفسران ورزشی برای این كار پیر شده بود برای هفتمین بار پیاپی در "تور دو فرانس" شركت كرد و باز هم قهرمان شد .

لنس آرمسترانگ، با اراده‌ای كه داشت با سرطان مبارزه كرد و خود را به اسطوره‌ی مبارزه با كشنده‌ترین بیماری بشر در قرن اخیر بدل ساخت .

كتاب خاطرات لنس آرمسترانگ منتشر شده است و امیدی تازه را در دل بیماران مبتلا به سرطان در تمام دنیا ایجاد كرده است .
 
 
 
تهیه ترجمه: گروه سلامت سیمرغ ـ دکتر حامد ترکمان
 
اختصاصی سیمرغ       www.seemorgh.com/health