دلیل عدم تمایل به ایجاد ارتباط چشمی در مبتلایان به اوتیسم
به گزارش MedLinePlus، دکتر نوشین حاجیخانی، مؤلف این مطالعه، گفت: «بر خلاف آنچه قبلاً فکر میشد، فقدان واضح علاقه میانفردی در بین مبتلایان به اوتیسم به خاطر نگران نبودن نیست.»
او که سرپرست تحقیقات نورولیمبیک مرکز تصویربرداری زیستپزشکی بیمارستان جنرال ماساچوست است، گفت: «برعکس، نتایج ما نشان میدهند که این رفتار روشی برای کاهش برانگیختگی ناخوشایند و بیش از حدی است که از بیشفعالی ناحیه خاصی از مغز نشأت میگیرد.»
به گفته مؤلفان مطالعه، اگرچه پرهیز از برقراری ارتباط چشمی اغلب به عنوان نشانهای از بیتفاوتی اجتماعی یا شخصی تعبیر میشود، بسیاری از مبتلایان به اوتیسم میگویند که ارتباط چشمی باعث ایجاد ناراحتی یا استرس در آنها میشود.
تحقیق جدید، تاثیر این مشکل را تا قسمتی از مغز پی میگیرد که عامل جذب ذاتی نوزادان به چهرههاست و به افراد کمک میکند تا عواطف دیگران را درک کنند. به این بخش که با برقراری ارتباط چشمی فعال میشود، سیستم تحتقشری (سابکورتیکال) میگویند.
این مطالعه اخیراً در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است.
گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع: salamaneh.com