معمولاًً در طرز تهیه غذاها ذرهای فلفل سیاه هم وجود دارد. زمانی ازفلفل به عنوان هدیه مقدس به خدایان استفاده میشد. خوشبختانه این ادویه تند در تمام طول سال در دسترس میباشد.
فلفل سیاه را از گیاه فلفل، که گیاهی نرم با ساقهای چوبی که 33 فوت دارد و در آب و هوای گرم و مرطوب رشد میکند. آنها بعد از 3 تا 4 سال شروع به دادن گلهای خوشهای سفید کوچک میکنند که ثمره آن دانههایی بنام دانههای فلفل است. این دانههای آسیا شده مزه تندی دارند که ما آنها را فلفل مینامیم.
فواید فلفل سیاه
بهبود هضم و افزایش سلامت رودهای
فلفل سیاه (Piper Nigrnm) پرزهای چشایی را تحریک میکند و پیامی به معده میفرستد که باعث ترشح اسید هیدروكلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا میشود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئینها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. هنگامیكه مقدار اسید هیدروكلوریك بدن كافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی میماند كه باعث ترش كردن و سوء هاضمه میشود یا ممكن است غذا به رودهها برود، جایی كه میتوان ازآن بعنوان منبع غذایی برای باكتریهای مضر رودهای استفاده نمود، كه فعالیت آنها باعث ایجاد گاز، سوزش و اسهال یا یبوست میشود. فلفل سیاه از گذشته بعنوان بادشكن (مادهای كه به جلوگیری از ایجاد گاز روده كمك میكند) شناخته شدهاست، خاصیتی كه باعث تأثیر مفید تحریك كنندگی اسید هیدروكلوریك میشود. بعلاوه، فلفل سیاه خاصیت معرق (افزایش تعرق) و پیشابآور (افزایش ادرار) دارد. فلفل سیاه همچنین اثرات مفید آنتی اكسیدان و آنتی باكتریال مؤثر را در خود نشان داده است. فلفل سیاه نه تنها به جذب مواد مفید از غذا به بدن كمك میكند بلكه لایه بیرونی دانه فلفل فعالیت سلولهای چربی را مختل میكند و شما را درحین دادن انرژی لازم برای سوزاندن لاغر نگه میدارد.
توضیحات:
فلفل سیاه از هسته گیاه فلفل بدست میآید. فلفل سیاه، فلفل سبز، دانههای فلفل سفید، همه از دسته میوهها به نام (Piper Nigrun) هستند. تفاوت آنها در رنگشان است كه به دلیل تنوع مراحل پرورش آنهاست.
فلفل سیاه بوسیله هستههای فلفل را هنگامی كه نارس و قرمز هستند میچینند و خشکمیکنند كه این امر باعث پژمردگی و سیاه شدن فلفل میگردد. راه دیگر برای تهیه فلفل سیاه این است كه هستههای فلفل سبز را هنگامی كه هنوز سبز و نارس هستند میچینند.
این در حالی است كه هستههای فلفل سفید هنگامی كه كاملاً رسیده را میچینند و در آب نمك میخیسانند تا پوسته خارجی تیره آن برداشتهشود.
هسته فلفلهای صورتی از گونه متفاوت (Schinus molle) است كه از خانواده Ragweed میباشد.
فلفل سیاه خیلی تند و طعمدارتر از دیگر فلفلهاست و بصورت هسته فلفلهای تركدار و یا پودر شده در دسترس میباشد.
تاریخچه:
در هندوستان، فلفل نقش بسیار مهمی در تاریخ آن داشته و ادویهای ارزشمند از زمانهای گذشته این كشور بوده است. در یونان باستان فلفل شهرت زیادی نه تنها بعنوان ادویه بلكه به عنوان هدیه مقدس داشته است. همچنین از فلفل برای پرداخت مالیات و همچنین احترام به خدایان استفاده میشد.
در دوران سقوط رم باستان، تجاوزكنندگان بریبری را با دادن فلفلسیاه به آنها محترم میشماردند. همچنین در قرون وسطی ثروت هر فرد را با مقدار فلفل ذخیره شدهاش محاسبه میكردند.
محبوبیت فلفل به علت كمك به اهداف آشپزی است. فلفل نه تنها میتواند غذاهای بیمزه را تند كند بلكه میتواند مزه ماندگی غذا را تغییر دهد. فلفل ادویه مهمی بود كه به تجارت ادویه شتاب میداد. فلفل نه تنها به سرزمینهای ناشناخته بلكه به شهرهای تجاری مهم در اروپا و خاورمیانه نیز راه یافت. امروزه هند و اندونزی تولیدكنندگان اصلی فلفل هستند.
چگونگی انتخاب و ذخیره کردن
فلفل سیاه همیشه بصورت پودر شده یا خرد شده در دسترس میباشد. برای اطمینان از طعم بهتر، هستههای فلفل را خریداری كرده و خودتان آن را قبل از تهیه غذا آسیاب كنید.
این كار به شما این اطمینان را میدهد كه پودر فلفل بدست آمده خالص است چون پودر فلفلهای آماده معمولاً ناخالصی دارند. هستههای فلفل باید سنگین، كم حجم و و بدون هیچگونه عیب باشد.
همه نوع ادویه مانند فلفل سیاه در سوپر ماركتها موجود میباشد، البته ممكن است شما به دنبال ادویههای محلی منطقه خود باشید. بعضی اوقات این مغازهها امكان انتخاب گیاهان خشك و ادویههایی را به شما میدهد كه تازگی و كیفیت بهتری به نسبت ادویههای موجود در سوپرماركتها دارند. هنگامی كه فلفلسیاه میخرید آنهایی را انتخاب كنید كه بصورت طبیعی رشد كردهاند نه آنهایی كه در معرض تشعشعات بودهاند (در میان دیگر اثرات پتانسیل نامطلوب، فلفل سیاه تحت اشعه ممكن است ویتامین C خود را از دست داده باشد).
فلفل سیاه را باید در ظرفی شیشهای در پوشدار و در جای خشك و خنك و تاریك نگهداری كرد. هسته فلفل سیاه را میتوان تا زمان طولانی نگهداشت اما پودر فلفل سیاه تا 3 ماه تازه میماند. فلفل را میتوان فریزر كرد. با این كار طعم آن بیشتر مشخص میشود.
ایمنی