دختر مورد علاقه ام ازدواج کرد، نمی دانم چه کنم؟
سوال کاربر
پسری 20 ساله‌ام. حدود 4 سال پیش عاشق یکی از دختران فامیل شدم. موضوع را به خانواده اطلاع دادم ولى چون خانواده‌اش از نظر مالى نسبت به ما وضعیت بهتری داشتند، مادرم براى این که نزد خانواده آن ها تحقیر نشود به خواستگاری نرفت و او یک ماه پیش ازدواج کرد. از آن روز به بعد، حال روحی مناسبی ندارم و حتی چندبار دست به خودکشی زده و دچار افسردگى شدید شده‌ام و آن دختر از ذهنم بیرون نمی رود.
پاسخ کارشناس
به احتمال بسیار زیاد در مدت 4 سال گذشته روابط عاطفی گرمی با دختر خانم داشته‌اید یا به‌طور یک‌طرفه و افراطی در تخیلات‌تان وی را همسر خود فرض می‌کردید که ازدواج یک ماه پیش وی به شکست عشقی و روانی شما منجر شده و انرژی حاصل از آن در خودزنی و افسردگی نمود پیدا کرده‌است.
به روان پزشک مراجعه کنید
اولین مسئله هشدار به شما و والدین گرامی‌تان، مراجعه به روان پزشک و درمان دارویی افسردگی جدی شماست تا خطر خودزنی‌های بعدی را کاهش دهد و در نهایت حذف کند. لازم به توضیح است که افسردگی چند علامت جدی دارد که مهم‌ترین آن افکار خودکشی و اقدام عملی به آن است. مرحله بعد روان‌درمانی تحت نظر روان شناس بالینی است تا احساسات و نگرش‌های در خود مانده و مملو از افکار ناامیدکننده شما را به مرور ترمیم و میل به زندگی و حتی قابلیت و توانایی عاشق شدن مجدد را جایگزین آن کند که این امر قدری زمان‌بر است؛ بنابراین در حصول بهبودی تعجیل نکنید و توقع منطقی از روند روان‌درمانی داشته‌باشید.
واکاوی عاشق شدن در 16 سالگی
نکته حائز اهمیت دیگر چرایی شکل‌گیری احساس عاشقانه در سن 16 سالگی است که البته چندان نامعمول نیست ولی رخداد آن قدری زود بوده است. ریشه‌یابی خود این مسئله موجب راهبردهای درمانی متفاوتی می‌شود؛ برای مثال وجود علل زیستی روانی از قبیل بیش‌فعالی درمان نشده در فرد یا بلوغ زودرس یا حتی وجود پیش‌زمینه انواع اختلال شخصیت یا افسردگی عمده یا علل خانوادگی- عاطفی مانند داشتن پدر کنترل‌گر، سخت‌گیر و سرد بودن یا نبود مادر به علل متفاوت از جمله طلاق یا فوت، همگی می‌تواند مسبب ایجاد انواع روان‌آزردگی و به تبع آن تمایل شدید شما به وابستگی و جذب مهر و محبت به ویژه از سوی جنس مخالف باشد؛ برای مثال در صورت وجود پدر سخت‌گیر، کنترل‌گر و سرد، شما نیاز دارید روان شناس به شیوه خانواده‌درمانی مشکل را حل کند یا در صورت امکان، میزان سازگاری شما را افزایش دهد. در علل زیستی، دارودرمانی اولویت اصلی است و سپس روان‌درمانی است.
حتما به متخصص روان‌درمانی مراجعه کنید
نکته بعدی این که شما هم اکنون به واسطه سن و فشار روانی که به شدت موجب آشفتگی روانی شما شده است، به هیچ وجه نصیحت‌پذیر یا مشاوره‌پذیر نیستید. پس مراقب باشید به متخصص روان‌درمانی (روان شناسی بالینی) مراجعه کنید نه مشاور. تشخیص این امر به راحتی در تابلوی (پروانه تخصصی) همکاران (که در مراکز مشاوره نصب شده) مشخص شده است.
گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ
seemorgh.com/lifestyle
منبع : khorasannews.com
