یك روانشناس گفت: كودكان تك‌فرزند، فقط به برقراری روابطی علاقه‌مند هستند كه به نفع آنان باشد و احساسات‌شان را جریحه‌دار نكند و ممكن است ناراحتیهای خود را برای دیگران بیان نكرده، فردی درون‌گرا شوند.
"علی جعفری"، اظهار كرد: تعداد والدین تك‌فرزند روز به روز در حال افزایش است، اما نباید از یاد برد كه داشتن یك فرزند، عیب یا حسن خاصی نبوده، تك‌فرزندی نیز همچون چندفرزندی، مزایا و معایبی دارد.
وی با اشاره به اینكه خانواده‌های تك‌فرزند بر مسائل خاصی تأكید دارند كه ممكن است در خانواده‌های چند فرزندی وجود نداشته باشد، تصریح كرد: تک‌فرزندها نمی‌توانند ناامیدیها و فشارهای روحی را تحمل كنند، چنانچه توهینی هرچند بی‌قصد و غرض به آنها شود، این توهین را رفتاری عمدی و به پشتوانه نیتی خاص تفسیر می‌كنند و هنگامی كه از مسئله‌ای رنجیده خاطر شوند این حالت را تا مدتهای طولانی در درون خود زنده نگاه می‌دارند.
این روانشناس ادامه داد: كودك تك‌فرزند در خانواده‌ای رشد می‌كند كه افراد بالغ در آن حضور دارند و كودك دیگری نیست كه بتواند با او ارتباط برقرار كند ، هر دوی این عوامل، نقش مهمی در پرورش كودكان تك‌فرزند دارند. لذا این كودك به طور كامل مورد توجه و علاقه والدین بوده و این عامل سبب می‌شود كودك احساس كند شخص مهمی است.
جعفری، مزایای كودكانی را كه در خانواده تك‌فرزند زندگی می‌كنند، احساس امنیت و اعتماد به‌نفس زیاد آنان برشمرد و گفت: كودكان تك‌فرزند پیش از زمان معمول سخن گفتن را آغاز كرده و روحیه اجتماعی نیرومندتری نسبت به دیگران دارند.
وی به رفتار بزرگسالانه كودكان تك‌فرزند اشاره كرد و گفت: این كودكان از والدین خود تقلید كرده و مثل آنان رفتار می‌كنند، به‌گونه‌ای كه تحسین و تعجب دیگران را برمی‌انگیزند، همچنین كودكان خانواده‌های تك‌فرزند معمولاً بلوغ زودرس دارند و بلوغ اجتماعی این كودكان نیز ممكن است برای آنان مفید باشد.
این روانشناس با بیان اینكه كودكان تك‌فرزند مسائل و دیدگا‌ههای خود را به‌راحتی بیان می‌كنند، اظهار كرد: این كودكان قادرند به والدین خود كمك كرده و زودتر از كودكان دیگر به فعالیت اقتصادی مشغول می‌شوند و از كار كردن خجالت نمی‌كشند و با آمادگی و تجربه زیاد به سن بلوغ پا می‌گذارند.
جعفری به معایب تك‌فرزند بودن نیز اشاره كرد و گفت: یكی از معایب تك‌فرزند بودن، تأثیر آن بر مراحل رشد كودك است، این كودكان كسی را ندارند تا با او رقابت یا بازی و دعوا كنند ، آنها دوست و همدمی در منزل ندارند، بنابراین برخی از احساسات را تجربه نمی‌كنند و فرصتی برای كنترل و مدیریت آنها نخواهند داشت.
وی با تأكید بر اینكه بلوغ روحی و روانی، پدیده‌ای كاملاً اكتسابی است، تصریح كرد: در بلوغ، مواردی همچون شناخت خود، میزان واقع‌بینی و انتخاب مؤثر به‌راحتی به‌دست نمی‌آید، بلكه به تجربه‌های سخت و طاقت‌فرسایی نیاز دارد و كودكی كه تك‌فرزند خانواده است كمتر با مشكلات مواجه می‌شود و در معرض تجربه كردن شكست، ناكامی و رانده شدن قرار نمی‌گیرد و شرایطی را كه لازمه بلوغ روحی و روانی است، تجربه نمی‌كند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: اگر والدین، مراقبت افراطی از تك فرزند خود به عمل آورند و او را به فردی ضعیف و كم‌تحمل تبدیل كنند، فرزندشان از دیگران نیز انتظار خواهد داشت با او چنین رفتاری داشته باشند كه این موضوع ناتوانی او را شدت خواهد بخشید، اگر والدین اجازه ندهند فرزندشان با احساسات سخت و ناراحت كننده رو به رو شود یا امكان آشكار كردن این نوع احساسات را برای او فراهم نكنند، تحمل وی را برابر این نوع احساسات ضعیف خواهند كرد.
گردآوی : گروه سبک زندگی سیمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle
منبع : dadna.ir
مطالب پیشنهادی :
اغلب کودکان تیزهوش انسان های ناموفقی هستند!!
جلوی خاک بازی کودکان را نگیرید !
چطورکودکانی که وسط حرف یا کار دیگران می‌پرند را از این عمل نهی کنیم؟
چطور به کودک خردسال آموزش دهیم اسباب بازی‌هایش رامرتب کند؟
طلاق والدینم چطور زندگی من را تغییر خواهد داد؟