كودكان همچون بزرگسالان نياز ذارند احساساتشان مورد پذيرش و احترام قرار گيرد.در اینجا روش‌هایی برای كمك به كودكان با تكیه بر احساس آنها عرضه می شود.
 كودكان همچون بزرگسالان نياز ذارند احساساتشان مورد پذيرش و احترام قرار گيرد. فرض كنید سر كارتان هستید كارفرما امروز از شما می‌خواهد كار دیگری را علاوه بر كار همیشگی انجام دهید و تا پایان وقت آن را تحویل دهید ، بر عكس امروز یك سری كارهای ضروری برای شما پیش می‌آید تا جایی كه حتی وقت برای ناهار خوردن ندارید و شما آن را فراموش می‌كنید، پایان وقت هنگامی كه شما با عده‌ای از همكارانتان آماده می‌شوید كه به خانه بازگردید رئیس تان می‌رسد و كار از شما می‌خواهد ، شما می‌كوشید مشغله كاری امروز را برایش شرح دهید اما،او با صدایی بلند سر شما فریاد می زند :" این دلایل بدرد خودتان می خورد ، من به شما حقوق نمی‌دهم كه راحت روی صندلی تان بنشینید."به محض اینكه می‌خواهید توضیح بیشتر و قانع كننده تری بدهید می‌گو ید: بس كنید.
همكاران وانمود می كنند چیزی نشنیده اند شما به آرامی وسایل خود را جمع می‌كنید و از اتاق خارج
می‌شوید ؛ در طول راه دوستی را می‌بینید و آنچه را بر شما گذشته برایش توضیح می‌دهید. دوست شما به هشت طریق می‌تواند شما را یاری دهد:

1.  انكار احساس :دلیلی ندارد عصبانی شوی احتمالا خسته ای ، می‌خواهی كار را بدتر از بد كنی؟....

2. پاسخ فیلسوفانه:ببین زندگی همین است . همه چیز مطابق میل ما نیست ،تو باید یاد بگیری كارها را صحیح اداره كنی.

3. اندز:به نظر من فردا یك راست به دفتر مدیر برو و بگو .....اگر موقعیت شغلی خود را دوست داری بهتر....

4. سوال:بگو ببینم این كار‌ها چه بودند كه تو كار رئیست را فراموش كردی؟...... در كل سوال پیچ كردن.

5. دفاع از طرف مقابل :اوه ، باز شانس آوردی كه از كوره در نرفت و اخراجت نكرد......

6. اظهار تعجب: آه بیچاره ! خیلی وحشتناك است ...

7. روانكاو آماتور :هیچ می دانید دلیل واقعی پریشانی شما این است كه كارفرما نقش پدر را برای شما بازی می كند و وشما هم مانند یك پسر از رنجاندن.....

8. پاسخی از سر همدردی:آه ،بله ، خیلی سخت است . انسان جلو چشم همه مورد این هجمه‌ها قرار بگیرد........
حال واكنش خود را در مقابل هر یك از این نمونه‌ها بررسی كنید. من هم در این باز بینی با شما شریك
می شوم ؛ وقتی ما آشفته وعصبی هستیم یا به نوعی لطمه روحی دیده ایم تنها چیزی كه نمی‌خواهیم بشنویم پند و اندز ، پاسخهای فیلسوفانه ، روانشناسانه، و طرفداری از طرف مقابل است.
اظهار تأسف  مرا مغموم تر می‌كند؛ سوأل پیچ كردن مرا از كوره در می برد. در این مواجهه با این موارد شما بیشتر حالت تدافعی بخود می‌گیرید .
اما در حالتی كه كسی به حرف‌هایت گوش دهد و بگذارد درد‌های درونی ات را بازگو كنی و در مورد آنچه شما  را می‌آزارد مطلع شود؛ شما كم كم از آشفتگی بیرون می‌آييد و آرام می‌شوید. كودكان نیز همین گونه اند ؛ اگر آنها گوشی برای حرف‌هایشان بیابند و جوابی از روی همدردی بشنوند
می‌توانند یاریگر خود باشند.


                                                ((كمك گرفتن از احساسات))

 در اینجا روش‌هایی برای كمك به كودكان با تكیه بر احساس آنها عرضه می شود:


1.با دقت تمام و در آرامش به حرف‌هایش گوش كنید
2.احساس آنها را با كلمه ای تصدیق كنید."اهان" ، " صحیح..." ، " متوجه هستم "، "خیلی متأسفم".
3.به احساسات او نامی بدهید ." از دست دادن یك دوست خوب مثل اون قمری خیلی سخته"
4.آرزویش را بطور خیالی برآورده كنید." كاشكی می تونستم قمری تو رو زنده كنم "


مثال:
كودك : ‌یك كسی مداد قرمز منو دزدیده .
مادر :آه؟
كودك:وقتی می رفتم حموم رو میزم گذاشتمش و كسی اونو برداشته !؟
مادر : آهان.....؟
كودك : این سومین بار است كه من مدادمو گم می كنم ....
مادر :اوه....؟!
كودك :آهان فهمیدم .! بعد از این هر بار می خوام از اتاق برم بیرون مدادمو تو كشو میزم قایم میكنم..
مادر : آفرين عزيزم.

 

 

 

مطالب پيشنهادي :

باز هم حرف بد !!

چه‌کنيم تا کودکان، مسؤوليت خطاهایشان را بپذيرند؟

 22 توصیه برای غلبه بر ترس از مدرسه!!

 نگاهی به گرايش دختران به رفتارهای پسرانه

 

 

گردآوری:گروه سبك زندگی سیمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle
منبع:كتاب به بچه ها گفتن ، از بچه ها شنيدن "آدل فابر"ترجمه :فاطمه عباسی
اختصاصی سیمرغ