برای مادرانی که کودکان بیش فعال دارند
کودکان از لحاظ تحرک و جنب و جوش با یکدیگر تفاوت دارند. بعضی از کودکان از همان روز اول تولدشان جنب و جوش بیش ازحد دارند و دست و پای خود را به طور دایم تکان می دهند

اگر کودک بیش فعال دارید بخوانید

کودکان از لحاظ تحرک و جنب و جوش با یکدیگر تفاوت دارند. بعضی از کودکان از همان روز اول تولدشان جنب و جوش بیش ازحد دارند و دست و پای خود را به طور دایم تکان می‌دهند.
این کودکان هر چه بزرگ تر می‌شوند تحرک و جنب و جوش آنها بیشتر می‌شود، به طوری که لحظه ای نمی‌توانند در گوشه ای بنشینند و در نتیجه مارد مجبور است همه وقت به دنبال کودک باشد و دقیقه ای از او غافل نگردد.

مردم به چنین کودکانی « کودکان شیطون » می‌گویند. در مقابل کودکان دیگری هستند که از همان اوایل تولدشان بسیار آرامند، شیر می‌خورند و می‌خوابند. این کودکان زمانی که راه می‌افتند و حتی در سنین قبل از مدرسه نیز مشکلی برای پدر و مادرشان به وجود نمی‌آورند. در مطالعاتی که روی هر دو گروه انجام گرفته، مشاهده شده است که هر دو سالم اند و هیچ ضایعه یا بیماری مغزی ندارند و یادگیری آنها خوب است.

از طرف دیگر کودکانی هم هستند که رفتار آنها از همان روزهای اول تولد با دو گروه ذکر شده متفاوت است.
 
به طور مثال، مادر جوانی در مورد کودک 5 ماهه اش می‌گوید :
کودکم موقعی که بیدار است مرتب شیون می‌زند، هیچ وقت نشده با آرامش در جایش بخوابد، موقعی که او را بغل می‌کنم گریه او شدیدتر می‌شود، موقعی که او را شیر میدهم صورتش را بر می‌گرداند و اگر شروع به مک زدن کرد با کوچک ترین صدایی ناگهان پستانم را رها می‌کند و شیون سر می‌دهد، اگر بخواهم به او غذا بدهم بعد از فرو دادن با گریه استفراغ می‌کند.
 
در چنین کودکی هیچ ضایعه عضوی یا عصبی وجود ندارد. هنگامی که او بزرگ می‌شود شروع به راه رفتن می‌کند بدون توجه به آنچه در جلو اوست، می‌دود و از صندلی و میز بالا می‌رود اگر چیزی به او داده شود پرت می‌کند، تمام اسباب بازی‌های خود را می‌شکند و خرد می‌کند و هر چه به دست او برسد به دهان می‌برد، چنین کودکانی زندگی و آسایش پدر و مادر را سلب می‌کنند و همواره والیدن شان از وجود آنان اظهار خستگی و عجزی می‌کنند و همین مسئله اثر بدی روی کودک خواهد گذاشت. موقعی که مادر چنین کودکی را به مطب می‌آورد، آرام نمی‌گیرد و از گوشه ای به گوشه دیگر مطب می‌دود و گویی توسط یک موتور تحریک می‌شود، او قادر نیست چند دقیقه در یک محل بنشیند یا بایستد، به هر چیز دست می‌زند، تلفن را بر می‌دارد و با کسی حرف می‌زند.

موفعی که چنین کودکانی به دبستان سپرده می‌شوند، دو مشکل خواهند داشت. اول این که مشکل یادگیری دارند، زیرا این کودکان در تمرکز حواس دچار اشکال هستند و نمی‌توانند روی صندلی کلاس آرام بنشینند، دایما ً می‌لولند و به مطالب و درسی که معلم می‌دهد توجهی ندارند. این کودکان تکالیف و کارهای مدرسه را انجام نمی‌دهند و کاری را که شروع کرده اند، تمام نمی‌کنند و به گفته معلم کلاس « کودک مات و مبهوت است ». بعضی از این کودکان در مورد حروف و کلماتی که باید در مغزشان تمرکز دهند تا آن را درک کنند، دچار اشکال می‌باشند، حروف و اعداد را برعکس یا تغییر شکل یافته و کج و معوج می‌بینند ( گرچه چشم آنها سالم است. ) در نوشتن و خواندن مشکل دارند و بیشتر آنها در سال اول دبستان مردود می‌شوند.

مشکل دوم این کودکان در موقعیت‌های گروهی و بازی کردن با کودکان دیگر است، به طوری که این کودکان رعایت نوبت نمی‌کند و اعمال آنها مورد قبول همسالان شان نیست و در نتیجه کودکان دیگر از آنها دوری می‌کنند. این کودکان بدون فکر کردن کاری را انجام می‌دهند و از کاری به کار دیگر می‌پردازند. عکس العمل‌های این کودکان معمولا ً ثابت نیست گاهی می‌خندند و خوش هستند و گاهی ناگهان به گریه می‌افتند و همسالان شان از این عمل در تعجب اند.
 

بیشتر بدانید : خصوصیات کودکان بیش فعال چیست ؟

چگونه یک کودک پیش فعال را تربیت کنیم؟

حتما ً می‌خواهید بدانید چگونه باید او را تنبیه کرد تا دست از رفتارهای ناپسند بردارد؟ یا می‌خواهید بدانید چرا هر قدر تنبیه می‌کنید فایده ندارد و باز همان رفتارها را تکرار می‌کند و برای تان عجیب است که هر روز حساسیتش به تنبیه شدن کمتر می‌شود.

* قبل از هر چیز باید بدانیم بهتر است که تشویق و تنبیه فوری انجام شود تا اثر کند، یعنی درست پس از رفتاری که انجام داده است و این که باید بداند بخاطر کدام رفتارش تشویق ا تنبیه شده است. تنبیه می‌تواند با یک اشاره، نگاه یا محروم کردن بچه از چیزهایی که دارد باشد ولی نباید نیازهای اصلی کودک را از او گرفت. نیازهای اصلی مثل غذا، آب، خوابیدن، سلامتی، احساس امنیت و نیاز به دوست داشته شدن.

* با کودک به آرامی صحبت کنید و سعی کنید رفتار خوبی را که از کودک سر می‌زند به زبان بیاورید و به او آفرین بگویید.

* سعی کنید از کلماتی چون « نه، نکن، بس » کمتر استفاده کنید.

* وظایف کودک در خانه برای او مشخص کنید و آنها را به دفعات به او بگویید تا با آنها آشنا شود و یاد بگیرد. چنین کودکانی ممکن است وظایف خود را به زودی یاد نگیرند ولی باید با صبر و حوصله آنها را به او یاد دهید.

* به کودک مسئولیت بدهید، زیرا برای رشد هر کودکی عهده دار مسئولیت بودن لازم است ولی باید در توان او باشد و اگر کودک آن را حتی ناقص انجام داد، از او قدردانی کنید.
 
*  بیش از حد دلسوز و نگران او نباشید مشکل پیش فعالی به تدریج اصلاح خواهد شد.

* با معلم کلاس همکاری دقیق نمایید، زیرا توجه شما در خانه و همکاری شما با معلم مدرسه در بهبود کودک بسیار موثر خواهد بود.

در واقع کودک باید بداند :
روی قانون‌های‌مان پافشاری می‌کنیم و قانون‌مان تغیرر نمی‌کند. وقتی قانون را رعایت کرد او را تشویق می‌کنیم و وقتی آن را زیر پا گذاشت او را تنبیه می‌کنیم.

خیلی مهم است کسانی که با او در ارتباط هستند حرف شان یکی باشد و اگر در تربیت کردن فرزند با هم اختلاف نظر دارند باید در خفا با هم صحبت کنند تا بچه‌ها نفهمند آنها موافق هم نیستند.
کسانی که از او نگهداری می‌کنند آدم‌های با ثباتی هستند، زیاد به او انتقاد نمی‌کنند و او را دوست دارند
 
 

گردآوری:گروه سبک زندگی سیمرغ
seemorgh.com/lifestyle
منبع: ماهنامه کودک شماره 48