اما تحقیقات نشان داده‌ كه والدین می‌توانند نقش بسیار مهمی را در كمك و حمایت از كودكانشان در جهت یافتن روش‌هایی سالم و مفید برای مقابله و روبه رو شدن با تعصبات مربوط به جنسیت ‌ایفا نمایند.

هیچ‌كس نمی‌داند كه آیا محیط و طبع انسان سبب تفاوت در رفتار او نسبت به پسران و دختران می‌گردد و ‌یا روش تربیت او، اما تحقیقات نشان داده‌ كه والدین می‌توانند نقش بسیار مهمی را در كمك و حمایت از كودكانشان در جهت یافتن روش‌هایی سالم و مفید برای مقابله و روبه رو شدن با تعصبات مربوط به جنسیت ‌ایفا نمایند. اولین قدم برای دستیابی به این امر مهم، آگاهی از نیازهای كودكان می‌باشد.
 
آنچه دختر كوچكتان نیاز دارد
اعتماد به نفس:‌
سعی كنید همواره كودكتان را تشویق و ترغیب نمایید تا خصوصیاتی را كه شما از او انتظار دارید، در خود ‌پرورش دهد. برای مثال ممكن است به او بگویید : من مطمئنم تو آنقدر شجاع هستی كه بتوانی پله‌ها را ‌یكی یكی بالا بروی. بگذارید او خود را بشناسد و بداند كه شما كاملا به توانایی‌هایش اعتماد دارید. به اواطمینان دهید كه با نشاط و سرشار از انرژی است. ‌
 
خودكفایی:‌
بگذارید فرزندتان احساس نماید كه فردی با لیاقت و قابل است و آنچه را كه قادر است اجرا نماید. برای مثال، ‌لیوان آب میوه را در دستانش بگیرد و بنوشد.موهای خود را شانه كند و بدون كمك شما یا‌‌دیگران خانه ای بسازد. می‌توانید در مواردی او را راهنمایی كنید. مثلا‌ بگویید: برای نگه داشتن قطعات خانه‌‌سازی بر روی یكدیگر و ساختن خانه، بهتر است این كار را انجام دهی و یا به او یادآوری كنید برای آن ‌كه قدش به شیر آب برسد می‌تواند صندلی كوچكی را زیر پاهایش بگذارد، اما بگذارید كه او شخصاً امور خود ‌را انجام دهد. ‌
 
ارتباطات و هماهنگی خاص:‌
برای او اسباب بازی‌های گوناگون نظیر انواع عروسك، قطعات خانه‌سازی، ‌وسایل خمیر بازی و انواع توپ‌ها را تهیه نمایید. ‌
 
آمادگی جسمانی:
‌با او بازی كنید و او را به فعالیت وا دارید. همراه با او مسیری را به صورت سینه خیز طی كنید، به دنبال هم ‌بدوید و یا كشتی بگیرید. حتی دختر بچه‌هایی كه برای اجرای ورزش‌های سازمان یافته، كوچك هستند از ‌انجام دادن كارهایی نظیر بالا رفتن از سطحی شیب دار و ُسر خوردن از آن، دویدن و پشتك زدن روی سطحی ‌نرم، احساس هیجان و لذت فراوان می‌برند.‌
 
قدرت تصمیم گیری: ‌
فرصت‌های گوناگونی را در انجام ‌كاری خاص به دختر كوچكتان پیشنهاد دهید و او را ترغیب نماییدتا خود ‌تصمیم گیری نماید. اگر هنوز فرزندتان نوپاست، بگذارید او لیوان یا بشقابی را كه می‌خواهد در آن آب یا غذا ‌بخورد، خودش انتخاب كند و یا اگر می‌خواهد با یكی از دوستانش بازی كند، بگذارید او خود از میان ‌دوستانش یك نفر را انتخاب كند. ‌
 
كنجكاوی:
فرصت‌هایی را برای او مهیا كنید تا بتواند در محیط اطراف خود سیاحت و كاوش نماید. زمانی كه فرزندتان ‌هنوز نوزاد یا نوپاست منزلتان را برای او كاملاً ایمن نمایید به طوری كه بتواند آزادانه بدون آن كه خطری ‌تهدیدش كند در آن حركت كند. او را به كتابخانه، پارك یا باغ وحش ببرید. همچنین بهتر است به نقاط مختلف ‌كشور‌ سفر و او را با مكان‌های جدید آشنا كنید. ‌
 
آنچه پسر كوچكتان نیاز دارد
محبت ظاهری:‌
پسر كوچولوی شما بیش از دخترتان نیاز دارد كه او را در آغوش بگیرید. بنابراین اگر او در حال گریه كردن ‌است، این كار شما او را بسیار آرام و ساكت می‌نماید. زمانی را به بازی كردن با او به ویژه اجرای بازی‌های ‌آرام وبی سر و صدا اختصاص دهید. همچنان كه پسر كوچكتان بزرگ تر می‌شود، به او اجازه دهید تا بازهم ‌به آغوشتان پناه آورد. ‌
 
مهارت‌های كلامی:‌
همواره با كودكتان حتی در دوران نوزادی صحبت كنید. صدای ملایم شما سبب می‌شود او احساس آرامش ‌نماید. همچنین حرف زدن با كودكتان، سبب پرورش مهارت‌های كلامی او می‌شود. ‌
 
توجه و احترام به دیگران:‌
برای فرزند خود توضیح دهید كه چگونه اعمال و رفتارش بر دیگران تاثیر می‌گذارد. تحقیقات نشان می‌دهد هنگامی‌ كه دختر بچه‌ای رفتار بدی از خود نشان می‌دهد اغلب به او گفته می‌شود كه این كار او شخصی را ‌آزرده است. برای مثال ممكن است گفته شود: "الهام تو با این كارخود نسرین را آزار داده ای." اما بسیار ‌مشاهده شده كه پسر بچه‌ها تنبیه می‌شوند. زمانی‌كه آنان به خاطر انجام كار یا رفتار نادرستی تنبیه می‌شوند ‌ناراحتی و عصبانیت خود را بر دانستن اثرات رفتار بد خود بر والدین و همبازی‌هایشان ترجیح می‌دهند. ‌
 
‌ رفع درگیری‌ها به صورت صلح آمیز:
‌پسر كوچكتان را با روش‌هایی سودمند در جهت رفع كشمكش‌ها و درگیری ‌هایش آشنا كنید. ممكن است او در ‌شرایط ناآرامی قرار گرفته باشد، برای مثال، همسن و سالانش او را كتك زده‌اند و در این ‌حال او نیز مقابله به مثل كرده باشد. برایش شرح دهید كه آزردن و آسیب رساندن به دیگران، ‌كاری نادرست ‌است. بهتر است روش‌های دیگری را به او آموزش دهید تا بتواند عصبانیت و ناراحتی خود را از طریق آنها ابراز ‌نماید. ‌
 
بیان احساسات:‌‌ ‌
پسر كوچولوی خود را تشویق كنید تا احساساتش را بیان نماید. حتی از او بخواهید گریه خود را بروز دهد. ‌اگركودكتان این پیام رادریافت‌كندكه احساساتی نظیر ناراحتی،‌اندوه و غیره مجاز نمی‌باشند قطعاً می‌آموزد كه چنین ‌احساساتی را حتی در زمان بزرگسالی نیز در خود سركوب نماید.‌
 
گردآوری:گروه سبک زندگی سیمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle
منبع: آفتاب یزد
 
مطالب پیشنهادی:
نقش‌مادران در كاهش‌عوارض بلوغ دختران
بلند خوانی ,معجزه ای جذاب!
تاثیر رنگ در بد غذایی کودکان
اثر موسیقی بر ذهن ‌كودكان
كودكانی كه از صحبت كردن در جمع می ترسند