خبرآنلاین: سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران می‌گوید: «من همیشه گفتم دشمنم را هم اگر ببینم بدردم می خورد ، می گذارم در ترکیب تیم. این توصیه ای بود که فرانک اوفارل همان روز به من داشت. فرق یک مربی بزرگ با مربی معمولی در همین چیزهاست. به هر حال من هم جوان بودم و حرفش را آن موقع آویزه گوشم نکردم تا دقیقا به حرفش رسیدم. در المپیک 76 ، صادقی و کازرانی را روی حرف چند نفر از دستیاران و بازیکنان مورد اعتمادم گذاشتم کنار و جای شان سهام میر فخرایی و بیژن ذوالفقارنسب را بردم. راستش سر هیچ و پوچ از دو یار خوب تیم ملی آن هم در فاصله 48 ساعت تا اعزام تیم گذشتم . البته هم سهام و هم بیژن بازیکنان عالی و بزرگی بودند اما تجربه آن روزشان به اندازه دو بازیکنی که کنار گذاشتم نبود.»
او ادامه می‌دهد: «الان بعد از 36 سال به اشتباهم اعتراف می کنم. اگر با تیم خودم رفته بودم شک نکن که مدال می گرفتم. من 2 بر یک به روسیه باختم و ششم شدم اما اگر تیم کاملم را داشتم حتما می رفتم روی سکو . ما حتی قبل از بازی ها در مسابقه دوستانه ، تیم ملی فرانسه را با میشل پلاتینی بردیم. با این وجود الان کسی نمی گوید و اصلا یادش نیست که حشمت مهاجرانی می خواست آن روز انضباط را رعایت کند و بازیکنانش را خط زده است اما اگر مدال می گرفتیم ، تا ابد ماندگار می شدیم. متوجه حرفم هستید؟»
این بخشی از گفت‌وگوی حشمت مهاجرانی در کافه خبر است؛ گفت‌وگویی که متن کامل آن به زودی در خبرآنلاین منتشر می‌شود.