چه آینده‌ای در انتظار کاراته خواهد بود؟

 آینده کاراته ایران چه می شود؟

بعداز سالها انتظار و البته تلاش و ممارست فراوان، سرانجام کاراته، به مهمترین رقابتهای ورزشی جهان یعنی المپیک راه پیدا کرد.این رخداد می تواند برای ورزش ایران بسیار مهم و حائز اهمیت باشد؛ چرا که یکی از کشورهای مدعی و صاحب سبک دراین رشته ورزشی است و کارنامه کشورمان در بازیهای المپیک آسیایی و جهانی در تمامی رده های سنی از همین مهم حکایت دارد که فدراسیون کاراته، همیشه جزو برترین ها بوده و افتخارات فراوانی را کسب نموده است. به نظر می رسد با توجه به این تصمیم اخیر کمیته بین المللی المپیک، بررسی اوضاع کاراته ایران خالی از لطف نباشد.

با بررسی مسابقات جهانی و آسیایی و مرور نتایج آنها می توان پراکندگی موجود در عرصه مربیگری این رشته را مشاهده کرد. چرا که شخصی مانند شهرام هروی که نه از قهرمانان بنام است و نه قهرمان پرور بوده در همین مسابقات جهانی اخیر توانست با استفاده از تجربیات خویش که به عنوان مربی در عرصه های ملی کسب کرده بود، در همه رده ها، رکورد دار کسب نتیجه شود. این در حالیست که قهرمانان و مربیان قهرمان پروری نیز داشته ایم که قبلا توانسته بودند نتایج مطلوب و قابل قبولی کسب نمایند و بالعکس.

باید تاکید کرد می توان با استفاده از تمام توانمندی های موجود در کشور به کاراته ایران خدمت کرد. به شرطی که هم به مربیان جوان بها داده شود و هم از قهرمانان استفاده گردد و این گونه نباشد که عرصه مربیگری، فقط و فقط در انحصار فرد یا گروه خاصی قرار گیرد. اتفاقی که مسبوق به سابقه است.

در بحث قهرمانی نیز شاهد پراکندگی زیادی هستیم که با مشکلات عرصه مربیگری نیز هم ارتباط و هم مشابهت هایی دارد. در این قسمت هم طی دهه های پیشین تیم ملی بعضا در انحصار افراد خاص بوده و شاید به همین دلیل باشد که منهای دو دوره اخیر، کشورمان تنها یک مدال طلای جهانی را کسب نمود و با اینکه بعضی از نفرات نتیجه مطلوبی در مسابقات کسب کرده بودند اما باز هم فرصت لازم به آنها داده نشد و به دلایل واهی در ترکیب نهایی تیم ملی قرار نگرفتند تا سفارشها روی هوا نماند و ...

به دلایل فوق تا کنون فرصت سوزی های بسیاری صورت گرفته است. اگر چه باید گفت بعد از سال ١٣٨٤ که کاراته از این انحصار در آمد تا به امروز، ایران موفق شده ٥ مدال طلا در قسمت انفرادی و ٢ مدال طلا در قسمت تیمی به دست آورد که می توان در استمرار و طی همین مسیر صعودی با اصلاح روشها گام برداشت.

از جهت دیگر ماه هاست است که فدراسیون کاراته جمهوری اسلامی ایران رییس ندارد و با سرپرست اداره می شود. در حالی که حتما این رشته ورزشی مهم با وجود تعدد مسابقات و دهها هزار بیمه شده ورزشی، نیازمند یک رئیس دلسوز، مدیر توانمند و برنامه مدون می باشد. اگر چه در صورتی که نیم نگاهی به تاریخ کاراته ایران داشته باشیم متوجه می شویم که بهترین نتایج این رشته زمانی به دست آمده که فدراسیونش با سرپرست اداره می شده، چنان که در دوران سرپرستی آهی، قهرمانی آسیا و زمان سرپرستی طباطبایی قرمانی جهان نصیبمان شد. شاید باید از این زاویه به موضوع توجه کرد که هر زمان فدراسیون در انحصار شخص و یا گروه خاصی نبوده و به دور از حاشیه و تنش فعالیت نموده، نتایج درخشان تری حاصل شده است.

واقع بینانه باید گفت اینک کاراته ایران موقعیت خوبی در جهان دارد. در همین روزهای اخیر مسعود راهنما قهرمان کاراته و سرمربی سابق تیم ملی کشورمان به عنوان عضو اصلی کمیته فنی فدراسیون جهانی انتخاب شد که می تواند بسیار حایز اهمیت باشد. حالا برای ادامه این مسیر، جامعه کاراته کشور باید با همدلی، همیاری، انتقادهای سازنده و البته حمایت یکدیگر قدمهای بلندتری برداشته تا بتوان کرسی های آسیایی و البته جهانی بیشتری را تصاحب کرد.

حالا با وجود آغاز به کار جناب سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان، مردی که جامعه ورزش به او امید های فراوانی دارد، بجاست که هر چه سریعتر انتخابات فدراسیون کاراته را برگزار نماید تا بتوان با برنامه ریزی درست و هدفمند همچنان با کاراته برای میهن عزیزمان افتخار آفرید.

حامد زیکساری- کاپیتان اسبق تیم ملی و سرمربی تیم ملی ماکائو

منبع: ورزش سه