به گزارش هورا اسپرت، در این چند سال گذشته دیگر همه ما به دیدنش عادت كرده‌ایم. آن مرد خوش‌تیپ مو جوگندمی كه با پالتوهای فاخر و كت‌شلوارهای شیك كنار زمین می‌ایستد، بعضی وقت‌ها با داورها دعوا می‌كند، سر بازیكنان خودی داد می‌زند و بعد از بازی هم معمولا به مربی و مسوولان تیم حریف متلك می‌اندازد و افكار عمومی را از نتایج ضعیف احتمالی تیمش منحرف می‌كند. خوزه مورینیو چند سالی هست كه برای خودش اسم و رسمی دست‌وپا كرده و با قهرمان كردن پورتو در اروپا و رساندن چلسی به قهرمانی لیگ برتر، حالا دارد آرزوهایش را در اینتر دنبال می‌كند. گرچه او در ایتالیا هم قهرمان كالچو شد ولی هنوز داغ بزرگی بر سینه دارد كه آتش آن همچنان گداخته است؛ خوزه هرگز دستش به جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا نرسیده. حالا اگر در فصل پیش رو هم نتواند آن را برای اینتری‌ها به میلان ببرد، باید دنبال توجیه منطقی عملكرد ضعیفش مقابل بزرگان اروپا باشد چرا كه ماسیمو موراتی و شركایش حوصله شنیدن تكه‌پرانی‌های بی‌مزه و اغلب توهین‌آمیز او را ندارند و برای اخراج كردنش لحظه‌ای شك نخواهند كرد. چندتایی از رفتارها و گفتارهای مشهور خوزه را مرور می‌كنیم:
تو كه پات لب گوره!
از وقتی مورینیو به اینتر آمده، بساط جنگ روانی و ضایع كردن همدیگر بین مربیان و مسوولان تیم‌های حاضر در سری A پررونق‌تر شده است. مورینیو از هر كس خوشش نمی‌آید، تكه‌ای بار طرف می‌كند و آتشی به جان او می‌اندازد. یك بار كه كلودیو رانیری، سرمربی سال گذشته یوونتوس از نحوه مربیگری و شیوه مدیریت خوزه بر تیمش ایراد گرفته بود، آقای خاص خطاب به رانیری گفت: «من وقتی قرار شد به ایتالیا بیام، رفتم روزی پنج ساعت ایتالیایی خوندم تا با رسانه‌ها، مردم و بازیكنانم بتونم بهتر رابطه برقرار كنم. رانیری پنج سال در انگلیس كار می‌كرد و هنوزم موقع گفتن «صبح بخیر» و «عصر بخیر» تته‌پته می‌كند»! جای دیگری هم خطاب به او گفت: « رانیری فقط تو عمرش یه سوپرجام رو برده. در هیچ جام معتبر و بزرگی قهرمان نشده. شاید لازم باشه عقایدش رو عوض كنه ولی برای این كارم دیگه خیلی پیره.»...
از وقتی مورینیو به اینتر آمده، بساط جنگ روانی و ضایع كردن همدیگر بین مربیان و مسوولان تیم‌های حاضر در سری A پررونق‌تر شده است. مورینیو از هر كس خوشش نمی‌آید، تكه‌ای بار طرف می‌كند و آتشی به جان او می‌اندازد. یك بار كه كلودیو رانیری، سرمربی سال گذشته یوونتوس از نحوه مربیگری و شیوه مدیریت خوزه بر تیمش ایراد گرفته بود، آقای خاص خطاب به رانیری گفت: «من وقتی قرار شد به ایتالیا بیام، رفتم روزی پنج ساعت ایتالیایی خوندم تا با رسانه‌ها، مردم و بازیكنانم بتونم بهتر رابطه برقرار كنم. رانیری پنج سال در انگلیس كار می‌كرد و هنوزم موقع گفتن «صبح بخیر» و «عصر بخیر» تته‌پته می‌كند»! جای دیگری هم خطاب به او گفت: « رانیری فقط تو عمرش یه سوپرجام رو برده. در هیچ جام معتبر و بزرگی قهرمان نشده. شاید لازم باشه عقایدش رو عوض كنه ولی برای این كارم دیگه خیلی پیره.»...
ببخشید؛ شما؟!
یكی از كسانی كه بدجوری جلوی خوزه شاخ شد و برای حال‌گیری از او اقدام كرد، «پیترو لو موناكو» رییس باشگاه كاتانیا بود كه پس از باخت تیمش در سیسیل به اینتر در بازی‌های سری A، از شیوه بازی اینتر انتقاد كرد و ناگهان از كوره در رفت و گفت: «دلم می‌خواد یه تو دهنی آبدار به این مورینیو بزنم». فكر می‌كنید خوزه ایستاد نگاهش كرد؟ البته كه نه. او با این جملاتی كه به زبان ایتالیایی در كنفرانس خبری گفت، حال رییس و همه كاتانیایی‌ها را گرفت: «هر چی فكر می‌كنم می‌بینم این یاور «لو موناكو» رو نمی‌شناسم. اسم موناكو منو یاد بایرن موناكو (تلفظ ایتالیایی بایرن مونیخ)، منطقه پادشاهی موناكو در جنوب فرانسه و موناكوهای تبتی (همان راهبه‌های مشهور كشور تبت) میندازه. چیز دیگه‌ای یادم نمی‌آد. گفتین لوچی‌چی موناكو؟» حال كردید؟!
یكی از كسانی كه بدجوری جلوی خوزه شاخ شد و برای حال‌گیری از او اقدام كرد، «پیترو لو موناكو» رییس باشگاه كاتانیا بود كه پس از باخت تیمش در سیسیل به اینتر در بازی‌های سری A، از شیوه بازی اینتر انتقاد كرد و ناگهان از كوره در رفت و گفت: «دلم می‌خواد یه تو دهنی آبدار به این مورینیو بزنم». فكر می‌كنید خوزه ایستاد نگاهش كرد؟ البته كه نه. او با این جملاتی كه به زبان ایتالیایی در كنفرانس خبری گفت، حال رییس و همه كاتانیایی‌ها را گرفت: «هر چی فكر می‌كنم می‌بینم این یاور «لو موناكو» رو نمی‌شناسم. اسم موناكو منو یاد بایرن موناكو (تلفظ ایتالیایی بایرن مونیخ)، منطقه پادشاهی موناكو در جنوب فرانسه و موناكوهای تبتی (همان راهبه‌های مشهور كشور تبت) میندازه. چیز دیگه‌ای یادم نمی‌آد. گفتین لوچی‌چی موناكو؟» حال كردید؟!
رفیق بازی نداریم!
آدم ویژه‌ای مثل مورینیو كه به چند زبان هم حرف می‌زند، افكار ویژه‌ای هم دارد. شاید خیلی‌ها فكر كنند او لااقل روابط خوبی با ستاره‌ها و بازیكنان تیم‌هایش دارد. لااقل ظاهر او كه چنین چیزی را نشان می‌دهد ولی خودش چیز دیگری می‌گوید: «من هیچ رابطه ویژه و مخصوصی با هیچكدام از بازیكنانم نداشته و ندارم. حالم از این جور رفیق‌بازیا به هم می‌خوره. این بازیكنان نیستن كه پیروزی میارن و قهرمانی‌رو می‌سازن. اون تیمه كه قهرمانی برام میاره. می‌فهمین یا نه؟»!
آدم ویژه‌ای مثل مورینیو كه به چند زبان هم حرف می‌زند، افكار ویژه‌ای هم دارد. شاید خیلی‌ها فكر كنند او لااقل روابط خوبی با ستاره‌ها و بازیكنان تیم‌هایش دارد. لااقل ظاهر او كه چنین چیزی را نشان می‌دهد ولی خودش چیز دیگری می‌گوید: «من هیچ رابطه ویژه و مخصوصی با هیچكدام از بازیكنانم نداشته و ندارم. حالم از این جور رفیق‌بازیا به هم می‌خوره. این بازیكنان نیستن كه پیروزی میارن و قهرمانی‌رو می‌سازن. اون تیمه كه قهرمانی برام میاره. می‌فهمین یا نه؟»!
چرا هی ور می‌زنی؟
درگیری‌های لفظی بین خوزه مورینیو، سرالكس فرگوسن و آرسن ونگر در لیگ برتر از مهمترین رویدادهای روزمره‌ای بود كه در انگلیس و طی چند سالی كه خوزه در چلسی مربیگری می‌كرد جریان داشت. ونگر و فرگوسن سال‌هاست كه با هم كل‌كل دارند ولی از زمانی كه مورینیو به چلسی رفت، این درگیری‌ها به یك مثلث آتشین تبدیل شد كه هر سه ضلع آن هرگز از مواضع تندشان علیه یكدیگر كوتاه نمی‌آمدند. خوزه در سال 2005 و در پاسخ به یكی از همان جملات آتشین آرسن ونگر گفت:«فكر كنم ونگر یكی از این آدم فضول‌هاست كه همه‌اش مردم رو دید می‌زنه. بعضیا هستن كه توی خونه‌شون یه تلسكوپ گنده دارند و با اون خونه مردم‌رو دید می‌زنن و فضولی می‌كنن. این ونگرم هی درباره چلسی ور می‌زنه، ور می‌زنه، ور می‌زنه...»! این حرف‌های خوزه آنقدر زشت بود كه خودش بعد از دو، سه روز رسما از آرسن ونگر عذرخواهی كرد!
درگیری‌های لفظی بین خوزه مورینیو، سرالكس فرگوسن و آرسن ونگر در لیگ برتر از مهمترین رویدادهای روزمره‌ای بود كه در انگلیس و طی چند سالی كه خوزه در چلسی مربیگری می‌كرد جریان داشت. ونگر و فرگوسن سال‌هاست كه با هم كل‌كل دارند ولی از زمانی كه مورینیو به چلسی رفت، این درگیری‌ها به یك مثلث آتشین تبدیل شد كه هر سه ضلع آن هرگز از مواضع تندشان علیه یكدیگر كوتاه نمی‌آمدند. خوزه در سال 2005 و در پاسخ به یكی از همان جملات آتشین آرسن ونگر گفت:«فكر كنم ونگر یكی از این آدم فضول‌هاست كه همه‌اش مردم رو دید می‌زنه. بعضیا هستن كه توی خونه‌شون یه تلسكوپ گنده دارند و با اون خونه مردم‌رو دید می‌زنن و فضولی می‌كنن. این ونگرم هی درباره چلسی ور می‌زنه، ور می‌زنه، ور می‌زنه...»! این حرف‌های خوزه آنقدر زشت بود كه خودش بعد از دو، سه روز رسما از آرسن ونگر عذرخواهی كرد!
برو بذار باد بیاد...
می‌گفتند رابطه بین مورینیو و رومنآبراموویچ خیلی خوب است. می‌گفتند آنها به شدت صمیمی هستند و هزار می‌گفتند دیگر. یك بار یك خبرنگار غنایی در یك كنفرانس خبری از مورینیو پرسید:«آیا شما شده به رومن آبراموویچ زنگ بزنین و ببینین حالش چطوره؟» مورینیو ناگهان عصبانی شد و فریاد زد:«مگه تو به رییس‌جمهور غنایی زنگ می‌زنی كه من به رومن زنگ بزنم؟ هان؟»...
می‌گفتند رابطه بین مورینیو و رومنآبراموویچ خیلی خوب است. می‌گفتند آنها به شدت صمیمی هستند و هزار می‌گفتند دیگر. یك بار یك خبرنگار غنایی در یك كنفرانس خبری از مورینیو پرسید:«آیا شما شده به رومن آبراموویچ زنگ بزنین و ببینین حالش چطوره؟» مورینیو ناگهان عصبانی شد و فریاد زد:«مگه تو به رییس‌جمهور غنایی زنگ می‌زنی كه من به رومن زنگ بزنم؟ هان؟»...
برو با بزرگترت بیا...
حداقل انتظار یك آدم از هموطنش این است كه اگر كاری برایش نمی‌كند، لااقل احترام او را حفظ كند. ولی خوزه مورینیو آنقدر قاطی دارد كه اصلا حوصله احترام گذاشتن به پسر جوانی كه توپ طلای اروپا و جایزه بهترین بازیكن جهان را برده ندارد. روابط او و كریسرونالدو همواره براساس یك نوع حسادت آشكار تعریف می‌شد. در آوریل 2007 و زمانی كه رقابت منچستریونایتد و چلسی به اوج رسیده بود، كریس پیش از بازی با چلسی، چند كلمه‌ای درباره برتری تیمش نسبت به چلسی و اینكه او به افتخارات بیشتری از مورینیو دست یافته حرف زد، خوزه هم اینطوری جوابش را داد: «این بازی، رقابت بین من و اون نیست. اینجا رقابت بین من و یه بچه بی‌ادبیه كه هنوز به بلوغ نرسیده و خب حق داره. محرومیت، دوران كودكی سخت و دوری از تحصیلات باعث میشه آدم اینجوری بزرگ بشه دیگه.» این جنگ گرچه به ظاهر به صلح انجامیده ولی مثل آتشی زیر خاكستر، هنوز ادامه دارد. فقط تصورش را بكنید كه رویارویی احتمالی اینتر و رئال‌مادرید در بازی‌های این فصل لیگ قهرمانان چه كمكی به شلعه‌ور شدن این آتش كینه‌توزانه خواهد كرد!
حداقل انتظار یك آدم از هموطنش این است كه اگر كاری برایش نمی‌كند، لااقل احترام او را حفظ كند. ولی خوزه مورینیو آنقدر قاطی دارد كه اصلا حوصله احترام گذاشتن به پسر جوانی كه توپ طلای اروپا و جایزه بهترین بازیكن جهان را برده ندارد. روابط او و كریسرونالدو همواره براساس یك نوع حسادت آشكار تعریف می‌شد. در آوریل 2007 و زمانی كه رقابت منچستریونایتد و چلسی به اوج رسیده بود، كریس پیش از بازی با چلسی، چند كلمه‌ای درباره برتری تیمش نسبت به چلسی و اینكه او به افتخارات بیشتری از مورینیو دست یافته حرف زد، خوزه هم اینطوری جوابش را داد: «این بازی، رقابت بین من و اون نیست. اینجا رقابت بین من و یه بچه بی‌ادبیه كه هنوز به بلوغ نرسیده و خب حق داره. محرومیت، دوران كودكی سخت و دوری از تحصیلات باعث میشه آدم اینجوری بزرگ بشه دیگه.» این جنگ گرچه به ظاهر به صلح انجامیده ولی مثل آتشی زیر خاكستر، هنوز ادامه دارد. فقط تصورش را بكنید كه رویارویی احتمالی اینتر و رئال‌مادرید در بازی‌های این فصل لیگ قهرمانان چه كمكی به شلعه‌ور شدن این آتش كینه‌توزانه خواهد كرد!
همه‌اش كار من بود
آدم وقتی از خودمتشكر باشد و اعتماد به نفس اضافی داشته باشد، باید هم درباره كارهایی كه در چلسی انجام داده این طوری صحبت كند:«دو سال پیش جان تری و فرانك لمپارد و دیدیه دروگبا كی بودن؟ دو سال پیش ستاره بودن؟ كسی اونارو می‌شناخت؟ حالا همه برای اینا سر و دست می‌شكنن. فكر می‌كنین اینا همین جوری بزرگ شدن؟ نه، ابدا، همه‌اش كار منه. همه‌اش»...
آدم وقتی از خودمتشكر باشد و اعتماد به نفس اضافی داشته باشد، باید هم درباره كارهایی كه در چلسی انجام داده این طوری صحبت كند:«دو سال پیش جان تری و فرانك لمپارد و دیدیه دروگبا كی بودن؟ دو سال پیش ستاره بودن؟ كسی اونارو می‌شناخت؟ حالا همه برای اینا سر و دست می‌شكنن. فكر می‌كنین اینا همین جوری بزرگ شدن؟ نه، ابدا، همه‌اش كار منه. همه‌اش»...
بپا سرما نخوری یه وقت!
حتی بزرگترین شخصیت‌های جهان هم در زندگی‌شان فشاركاری، استرس و نگرانی‌های شغلی را تجربه و حس كرده‌اند ولی مورینیو كلا منكر وجود هر گونه تاثیر ناشی از فشار و استرس بر خودش می‌شود. او جایی در پاسخ به خبرنگاری كه می‌پرسد «به نظر می‌رسد كه بعد از دو شكست، حالا با این پیروزی از دست فشار و استرس خلاص شده‌اید» با پرویی می‌گوید:«فشار؟ كدوم فشار؟ فشار و استرس مال اون چند میلیون پدریه كه صبح به صبح سگ دو می‌زنن تا شكم بچه‌هاشون‌رو سیر كنن»! جای دیگری هم در پاسخ به سوالی تقریبا مشابه می‌گوید:«فشار و استرس واسه من اینه كه آنفلوآنزا مرغی بگیرم. فشار دیگه چه كوفتیه؟»
حتی بزرگترین شخصیت‌های جهان هم در زندگی‌شان فشاركاری، استرس و نگرانی‌های شغلی را تجربه و حس كرده‌اند ولی مورینیو كلا منكر وجود هر گونه تاثیر ناشی از فشار و استرس بر خودش می‌شود. او جایی در پاسخ به خبرنگاری كه می‌پرسد «به نظر می‌رسد كه بعد از دو شكست، حالا با این پیروزی از دست فشار و استرس خلاص شده‌اید» با پرویی می‌گوید:«فشار؟ كدوم فشار؟ فشار و استرس مال اون چند میلیون پدریه كه صبح به صبح سگ دو می‌زنن تا شكم بچه‌هاشون‌رو سیر كنن»! جای دیگری هم در پاسخ به سوالی تقریبا مشابه می‌گوید:«فشار و استرس واسه من اینه كه آنفلوآنزا مرغی بگیرم. فشار دیگه چه كوفتیه؟»
گردآوری:گروه خبرسیمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع: hurrahsport.com