چرا مارلون براندو اسكار فیلم «پدرخوانده» را رد كرد؟

حرکت غیرمنتظره مارلون براندو در مراسم اسکار 

مردی كه هیچ پیشنهادی را رد نمی كرد، از دریافت جانانه ترین جایزه سینما خودداری كرد. در 5 مارس 1973، مارلون براندو از دریافت جایزه اسكار بهترین بازیگر نقش مرد، برای بازی در نقش «ویكتور كورلئونه» در فیلم «پدر خوانده» به خاطر یك دلیل غیر منتظره انصراف داد.

بیشتر بدانید : حقایق عجیب درباره مارلون براندو، پدرخوانده مرموز سینما

مارلون براندو 

داستان از این قرار است :

در دهه 1960، فعالیت حرفه «براندو» وارد مرحله سقوط شده بود، دو فیلم پر هزینه او یعنی «سربازان یك چشم» (one – eyed – Jacks) و (Mutiny on the Bounty) با شكست در گیشه مواجه شدند و منتقدان این فیلمها را پایان عصر طلایی «براندو» در هالیوود معرفی كردند.

حرفه «براندو» در حال نابودی بود و او به یك ناجی همانند «پدر خوانده» نیازمند بود. «براندو» با نقش دون ایتالیایی در یك خانواده مافیایی نیویوركی دهه 40 به دوران طلایی خود بازگشت. هر چند تنه اصلی داستان با ماجرای پسر دون ادامه پیدا كرد ولی نقش «براندو» همانند ستون اصلی این فیلم را تا قسمت سوم نگه داشت.

«پدر خوانده» نزدیك به 135 میلیون دلار فروش كرد و به یكی از ماندگارترین آثار سینمایی تبدیل شد. بازی فوق العاده «براندو» در نقش پدر خوانده یك خانواده مافیایی، بدون شك جایزه اسكار را برای او به همراه داشت. و امید رقبای او همچون «مایكل كین»، «لارنس الیور» و «پیتر اوتول» را برای كسب اسكار كمرنگ كرد.

در چهل و پنجمین دوره از جوایز آكادمی اسكار، براندو حضور در مراسم را تحریم كرد و به جای خود «ساچین لیتل فیدر» بازیگر سرخ پوست ناشناخته ای كه بعدها به عنوان رئیس انجمن بومیان آمریكا معرفی شده، را فرستاد.

ساچین لیتل فیدر

زمانی كه نام «براندو» از زبان «لیو یولمن» و «راجر مور» برای اسكار بهترین بازیگر نقش اول مرد، خوانده شد، زنی بومی با لباس آپاچی ها و موهای سیاه وی صحنه حاضر شد. «راجر مور» جایزه اسكار را «لیتل فیدر» داد ولی بومی آن را پس زد و پس از معرفی خود در حالی كه نامه ای از براندو در دست داشت؛ گفت : امشب به جای مارلون براندو به این مراسم آمده ام و او از من خواسته تا به شما بگویم كه او با تمام احترام حاضر به قبول این جایزه ارزشمند نیست و دلیل آن رفتاری است كه صنعت فیلمسازی با بومیان آمریكا داشته اند.

اما علت این حركت «براندو» چه بود؟! در سال 1973 بومیان آمریكا اساسا هیچ نقش و تأثیری در صنعت فیلمسازی نداشتند و معمولا در نقشهای مبتدی یا سیاه لشكر ظاهر می شدند. نقشهای اصلی هر قدر هم كه بیانگر سرخ پوستان و بومیان آمریكا بودند به بازیگران سفید پوست داده می شد. اما غافل شدن از آنها و جایگزین شدن نقش آنها با یك بازیگر سفید پوست تنها توهینی نبود كه به جمعیت بومیان می شد، بلكه آنها مورد احترام هم نبودند و همین نظر براندو را درباره صنعت فیلمسازی آمریكا تغییر داده بود.

فردای روز برگزاری مراسم، نیویورك تایمز نامه كامل «براندو» را منتشر كرد. نامه ای كه «لیتل فیدر»‌ به دلیل ذیغ وقت آن را نخوانده بود.

«براندو» در این نامه حمایت خود را از جنبش بومیان آمریكا اعلام كرده و شرایط «ووندد كنی» (wounded knee) جایی كه 200 فعال «اوگلالا لاكوتا» آن را اشغال كرده بودند و دولت آمریكا سعی در تحت نفوذ آوردن آنها داشت قابل درك و حمایت عنوان كرده بود. او در این نامه آورده بود:‌ انجمن سینما به همان اندازه مسئول تحقیر بومیان و مسخره كردن كاراكتر سینمایی او در نقش یك سرخ پوست است.

براندو در این نامه خود را یك برده، شیطان و دشمن پر كینه عنوان كرده بود جایی كه نژاد بومیان در فیلمها تحقیر می شود و ذهن كودكان آنها به دنبال این تحقیر آسیب می بیند.

علی رغم سونامی انتقادات از «براندو» او به جامعه بومیان آمریكا این فرصت را داد تا آنچه را كه می خواهند از تریبون اسكار و در مقابل 85 میلیون بیننده، بدست آورند.

بیشتر بدانید : مارلون براندو در کودکی و جوانی + عکس

بیشتر بدانید : افشاگری یک فیلمنامه نویس از رفتار هیولاوار و مسموم مارلون براندو

بیشتر بدانید : مارلون براندو و گربه‌اش! + تصاویر

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ  
seemorgh.com/culture
منبع: cinemakhabar.ir