توماس هاردی
من‌ به‌ او شلیك‌ كردم‌/ و در جا او را كشتم‌/ او را زدم‌ و كشتم‌ زیرا/ دشمن‌ من‌ بود/ آری‌ البته‌ كه‌ او دشمن‌ من‌ بود....
                                                         
توماس هاردی
 (1928-1840)

مردی‌ كه‌ كشته‌ شد
اگر من‌ و او
در قهوه‌ خانه‌ ای‌ قدیمی‌
یكدیگر را دیده‌ بودیم‌
شاید با هم‌ می‌ نشستیم‌
و نوشیدنی‌ ای‌ با هم‌ می‌ خوردیم‌
اما چون‌ در جنگ‌ مثل‌ دو سرباز ساده‌
رودروی‌ هم‌ قرار گرفتیم‌
به‌ روی‌ هم‌ آتش‌ گشودیم‌

من‌ به‌ او شلیك‌ كردم‌
و در جا او را كشتم‌
او را زدم‌ و كشتم‌ زیرا
دشمن‌ من‌ بود
آری‌ البته‌ كه‌ او دشمن‌ من‌ بود
و این‌ مثل‌ روز روشن‌ بود
اما ....

او هم‌ شاید چون‌ من‌ به‌ اجبار
وارد ارتش‌ شده‌ بود
و حتی‌ از سر بیكاری‌
وسایل‌ زندگی‌ اش‌ را هم‌ فروخته‌ بود.

جنگ‌ چیز عجیب‌ و غریبی‌ است‌
به‌ كسی‌ شلیك‌ می‌ كنی‌
كه‌ اگر جایی‌ قهوه‌ خانه‌ ای‌ وجود داشت‌
او را به‌ آنجا دعوت‌ می‌ كردی‌
یا با قدری‌ پول‌ به‌ كمكش‌ می‌ رفتی.


گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
  
منبع: sarapoem.persiangig.com

مطالب پیشنهادی:
من مثل گاندی هستم، نه چه‌گوارا/ شاعری که با کلمات دنیا را تغییر می‌دهد
سه شعر از سعدی یوسف، شاعر عراقی
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی!
گزیده‌ای از اشعار چارلز بوكوفسكی
تد هیوز: شاعر حاشیه‌ها (+تصاویر)