طی چند روز گذشته خبر سرقت جدیدی بار دیگر صفحات هنری نشریه‌های جهان را به‌خود اختصاص داد.
بنابر این خبر، سارقان این بار به سراغ مجموعه‌ای نفیس از آثار اندی وارهول هنرمند برجسته آمریكایی رفته‌اند. به همین بهانه مطلب پیش رو را كه در ترجمه آن از مطالب چند نشریه معتبر بین‌المللی نظیر اشپیگل استفاده شده و به زندگی و پیشینه هنری این هنرمند می‌پردازد با هم می‌خوانیم.
یازده اثر كم نظیر هنرمند پاپ جهان اندی وارهول به شكل مرموزی به سرقت رفتند. این آثار شامل پرتره‌هایی از بزرگان ورزشی دهه 70 جهان است كه به تازگی از شهر لس‌آنجلس آمریكا دزدیده شدند. و این در حالی است كه كوچك‌ترین اثری از سارقان وجود ندارد. طبق اظهارات پلیس این آثار كه میلیون‌ها دلار می‌ارزید به مجموعه شخصی یك تاجر مشهور به نام ریچارد وایزمان تعلق دارد. این تاجر بلافاصله پس از اطلاع از خبر سرقت اعلام كرد برای یابنده این آثار هنری مبلغ یك‌میلیون دلار (معادل 690 هزار یورو) پاداش تعیین كرده است. به گفته سخنگوی پلیس سرقت در اوایل ماه سپتامبر انجام گرفته است یكی از خدمتكاران قدیمی خانه وایزمان روز سوم سپتامبر متوجه می‌شود یكی از پرتره‌های بزرگ سالن غذاخوری ناپدید شده است از آنجا كه صاحب خانه یعنی همین جناب وایزمان از روز قبل از آن به مسافرت رفته بود خدمتكار خانه وی فورا موضوع سرقت را به پلیس گزارش می‌دهد.
بنابر اظهارات اداره تحقیقات پلیس هنوز روشن نیست كه سارقان چگونه وارد خانه شده‌اند. به گفته مارك سامر زمان دقیق سرقت نیز مشخص نیست. یكی از همسایگان در زمان حدس زده شده یك وانت جلو در ورودی خانه دیده است. در میان تابلوهای به سرقت رفته پرتره‌هایی از محمد علی كلی، پله، كریس ایورت و نیز پرتره یكی از ستارگان پیشین فوتبال دیده می‌شود. بنابر اظهارات در حال حاضر ارزش دقیق تابلوها مشخص نیست. البته وایزمان سال 2000 می‌كوشید این مجموعه را به قیمت 3 میلیون دلار به فروش برساند.
طبق یكی از كاتالوگ‌های آثار هنری وارهول، ریچارد وایزمان پرتره ورزشكاران را سال 1977 به این هنرمند سفارش داده بود وایزمان سفارش كشیدن پرتره خودش را هم به این هنرمند داده بود كه این پرتره نیز دزدیده شده است از قرار معلوم سارقان تنها قصد سرقت آثار اندی وارهول را داشته‌اند چون دیگر آثار هنری ارزشمند در خانه وایزمان همگی دست نخورده باقی مانده اسباب و اثاثیه خانه نیز به هم ریخته نشده است ضمن آنكه در محل سرقت هیچ اثری از ورود به زور دیده نمی‌شود. دونالد هریكیك مدیر بخش سرقت آثار هنری می‌گوید كار سختی است كه بگوییم سارقان با تابلوها می‌خواهند چكار كنند اما به‌نظر می‌رسد كسی از این مجموعه اطلاع كامل داشته است.
توبیاس مایر كارشناس هنرهای معاصر حراجی ساتبی، اموال مسروقه را غیرقابل فروش می‌داند. وی می‌گوید: سرقت آثار وارهول ایده خیلی بدی است چون دنیای هنر آنقدر شفاف شده است كه می‌توان رد همه این آثار رابه دست آورد. وایزمان ماه مه گذشته این مجموعه را به یك نمایشگاه خیریه امانت داده بود 2سال پیش نیز این مجموعه به‌منظور فروش در یك گالری لندن به قیمت 28میلیون دلار (2/19میلیون یورو) به معرض نمایش عموم گذاشته شد اما هیچ علاقه‌مندی پیدا نكرد.
هنرمند همه فن حریف
اندی وارهول نقاش، عكاس و فیلمساز اهل آمریكا بنیانگذار و پایان‌دهنده هنر پاپ در جهان است. مشخصه آثار وی تولید سری گونه آثار هنری در كارگاهی است كه توسط دوستان و همكارانش اداره می‌شد. اندی وارهول در این كارگاه تابلوهایی از محبوب‌ترین چهره‌های عرصه موسیقی فیلم و سیاست نظیر الویس پریستلی (موسیقیدان آمریكایی) مارلین مونرو (هنرپیشه آمریكایی) جان اف كندی و... كشیده است. اندی وارهول آثار چاپی بسیاری از اشیا روزمره نظیر كاسه‌های سوپ خوری بطری‌های نوشابه و یا اسكناس‌ها نیز خلق كرده كه این آثار به عقیده كارشناسان بیننده را با اشیا قابل اعتماد در یك دنیای مصنوعی مواجه می‌سازد. الگوی كار وارهول علاقه مبتنی بر دادائیسم وی برای پایان جدایی میان هنر و زندگی بود. این آثار وی را در سال‌های1970 به یكی از مشهور‌ترین هنرمندان عصر خویش مبدل كرد.
اندی وارهول 6 آگوست سال1927 به‌عنوان فرزند یك مهاجر اهل چك در شهر پنسیلوانیای آمریكا به دنیا آمد. نام اصلی وی اندرج وارهولا بود. درباره تاریخ و نیز محل دقیق تولد وی اختلاف نظر وجود دارد. پدر اندی وارهول كه در معدن زغال سنگ كار می‌كرد سال1942 از دنیا رفت و اندی وارهول در كنار مادرش ژولیا وارهولا بزرگ شد وی كه از همان آغاز نوجوانی به سرعت علاقه شدیدی به تصاویر و تابلوها پیدا كرده بود تحصیلاتش را در زمینه دكوراتوری ویترین در سال 1949 به پایان رساند. وی پس از پایان تحصیلات وارد كار تبلیغات شده و تا مدت‌ها برای یك تولید‌كننده كفش در نیویورك كار تبلیغاتی انجام داد. علاوه بر آن وی به‌عنوان گرافیست و تصویرگر تبلیغاتی مجلات مختلف نیز كار می‌كرد.
در این زمان بود كه وی نام خود را به اندی وارهول تغییر داد. 1952 برای نخستین بار یك نمایشگاه از آثار وارهول در گالری هوگوی نیویورك برگزار شد. در این زمان و بعد از آن وارهول به طراحی تابلوهای صحنه‌ای روی آورد. اندی وارهول موهایش را به رنگ خیلی روشن رنگ می‌كرد كه این موضوع علاوه بر جنبه‌های شخصی به نوعی به مشخصه شخصی وی نیز تبدیل شد. 1956 طرح‌های تبلیغاتی وی برای یك كفش فروش مورد تقدیر قرار گرفت.
سال 1957 نیز وی توانست به خاطر طراحی منحصر به فرد یك ویترین جوایزی را از آن خود كند. 2سال بعد وارهول توانست برای نخستین بار آثارش را در یك گالری به نمایش عموم درآورد اندی وارهول از سال 1961 تصمیم گرفت تصویر اشیا روزمره نظیر بطری‌های نوشابه را براساس هنر كمیك به‌صورت چاپی كار كند. وی ابتدا آثارش را با دست كار می‌كرد اما یك سال بعد از شیوه چاپ خاصی به‌منظور تكثیر آثارش بهره جست. طی این سال‌ها اندی وارهول با نمایش سری گونه انبوهی از اشیا زندگی روزمره جنجال‌های بسیاری را در دنیای تخصصی هنر ایجاد كرد و رفته‌رفته به سمت یك ضد‌هنرمند پیش رفت سال¬1962 او در گالری جانین نمایشگاه نئو رئالیست‌ها شركت كرد.
وارهول مدت‌های طولانی جزو یكی از مهم‌ترین هنرمندان پیشگامی به شمار می‌رفت كه نماینده هنر پاپ بوده و آن را به مرحله عمل و اجرا درآوردند. تصاویر پرتره‌ای وارهول به‌دلیل استفاده از شخصیت‌های مهم هنری و سیاسی جهان كه از روی عكس‌های آنها كار می‌شد به شهرت جهانی رسید در سال1963 وارهول كارگاهی را در نیویورك تاسیس كرد كه تركیبی منحصر به فرد از محل كار و زندگی برای هنرمندان و روشنفكران محسوب می‌شد. در این زمان بود كه اندی وارهول به نقاشی پایان داد. تولید تابلوهای چاپی وی را نیز علاوه بر همكاران، دوستان وی نیز بر عهده گرفتند.
در این اثنا نه‌تنها كالاهای مصرفی صنعتی مانند جعبه‌های مواد شوینده یا ظروف كنسرو بلكه سری كاملی از رخدادهای تلخ و فاجعه آمیز نیز به سوژه آثار وی تبدیل شدند. نخستین اثر بازآفرینی شده وی از بریده‌های روزنامه شكل گرفت كه درباره سقوط هواپیما‌ها و یا تصادفات خودروها بود. وارهول با استفاده از تكنیك منحصر به فردی توانست كیفیت پایین عكس‌های روزنامه را در آثار خود بازسازی كرده و به كل آثار اعتباری ضروری ببخشد. به این ترتیب وی برای مثال مقاله كوچك یك روزنامه را كه درباره سقوط یك هواپیما نوشته شده بود در اندازه‌های بسیار بزرگ‌تری بازسازی می‌كرد.
با این روش وارهول نه تنها پیشامد ناگوار سقوط هواپیما كه به خاطر بیان تند جزئیات رنج انسان‌ها را نیز به تصویر كشید. اندی وارهول در آثارش استنباط هنری خاصی داشت این شیوه درك وی از هنر در تضاد آشكار با همه مفاهیم هنری قرار داشت كه در آن همیشه هنرمند بخشی از هنر به شمار می‌رفت وارهول بر حیطه فیلمسازی نیز اشراف كامل داشت. همانند آثار نقاشی، وی در فیلم‌هایش نیز رخداد‌هایی از زندگی روزمره را به تصویر می‌كشید البته وارهول فیلم‌های تجاری نیز ساخته است مانند فیلمی كه وی سال1966 ساخته بود این فیلم در سینما با اقبال بالایی روبه‌رو شده و موفقیت‌های بسیاری را در پی داشت.
وی در همان سال انجمنی را تاسیس كرد كه مشخصه اصلی آن پیوند میان هنر و زندگی بود؛ همان چیزی كه از ابتدا جزو آرمان‌های وارهول به شمار می‌رفت. به گفته كارشناسان این هنرمند همه فن حریف در تحقق هنر مفهومی نیز به همان اندازه هنر تكنیكی پیشتاز خوبی محسوب می‌شود. اندی وارهول حتی در عرصه نویسندگی تئاتر و رمان نیز سررشته داشت البته موفقیت وی در این زمینه به اندازه آثار هنری وی نبود. برای مثال نمایشنامه‌ای كه وی برای تئاتر نوشته بود فروش چندانی نداشت كتاب وی نیز فقط در حد معمول و متوسط به فروش رسید.
درحالی‌كه مجموعه عكس وی كه سال1986 با عنوان آمریكا منتشر شد توانست موفقیت یك اثر پرفروش را از آن خود كند. در سال1980 وارهول با دوستان هنرمندی چون كیت هرینگ و میشائل باسكائیت همكاری می‌كرد نتیجه این همكاری شكل‌گیری تابلوهایی بود كه در آن هر هنرمند با تكنیك خاص خود كار می‌كرد ولی در نهایت آن‌را روی یك بوم نقاشی تركیب می‌كرد. اندی ورهول سرانجام در 22 فوریه 1987 در نتیجه عمل كیسه صفرا در كلینیكی در نیویورك چشم از جهان فرو بست.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: hamshahrionline.ir
مطالب پیشنهادی:
دزد را بگیرید!
رازهای مونالیزا فاش شد!! (+تصویر)
شاهکارهای نقاشی هنرمندان بزرگ جهان+تصاویر
افسانه‌ای كه افسانه نبود!
جنايتكار فرهنگى خودش را رسوا كرد!
