چرا صورت همه زیبا نیست؟!

 

یک تحقیق جدید توضیح می‌دهد که چرا همه ما انسان ها با خصوصیات چهره و بدن ستاره های سینما به دنیا نمی‌آییم. یکی از مسائلی که همواره خار چشم زیست شناسان بوده، این است که با وجود اینکه جنس «ماده» برای تولیدمثل همواره به سوی جذاب ترین «نر» جلب می‌شود، چگونه باز هم هر موجود با هم نوع خود تا این حد متفاوت است، در حالی که باید تاکنون جذاب ترین ژن ها در میان کل جمعیت گونه های جانوری پخش شده و کل افراد آن زیبا شده باشند.

به گفته «ماریون پتری» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه «نیوکاسل» انگلستان، «در زمینه زیست شناسی تکاملی، این امر یکی از مشکلات اساسی است.»

معمای رفتار نرها در انتخاب جفت
در بعضی گونه های جانوری، ماده ها برای جفت گیری به انتخاب جذاب ترین نرها می‌پردازند. برای مثال طاووس های ماده، طاووس نری را انتخاب می‌کنند که پرهای دمش از دیگران بلندتر باشد. ویژگی های ممتاز ظاهری معمولا نشانه سلامت و شایستگی ژنتیکی در مواردی چون مقاومت در برابر بیماری ها و قوی تر بودن نیز هستند، و از جمله خصوصیاتی به شمار می‌روند که نسل بعدی آن را به ارث خواهند برد.

براساس این شیوه انتخاب جفت، اگر ماده ها تنها با جذاب ترین نر جفت گیری کنند، پس کم کم نرهای نازیبا باید از رده زیستی خارج شده و تمام آنها باید پس از مدتی به یک اندازه زیبا شده باشند. اما واضح است که ماجرا چنین نیست، زیرا همواره در ازای هر ستاره سینمای خوش سیما در عالم جانوران و پرندگان، یک نر معمولی نه چندان متناسب و بدقیافه نیز وجود دارد. به این ترتیب این معمای انتخاب جفت، به مدت چند دهه دانشمندان زیست شناسی تکاملی را درگیر نموده است.

به گفته «پتری:» «اگر ما در افراد یک گونه جاندار، هیچ تمایز، تفاوت و اختلافی نداشته باشیم، اصولا در آن گونه تکاملی رخ نخواهد داد.» اکنون گروهی از دانشمندان بریتانیایی به پاسخی دست یافته اند که شاید جوابگوی معمای وجود افراد معمولی و حتی نازیبا باشد و آن چیزی است به نام «جعبه ابزار.»DNA

جعبه ابزار DNA سلول، واقعا یک جعبه ابزار نیست بلکه مجموعه ای از فرآیندهای ملکولی است که به طور عادی و دائمی به ترمیم صدمات وارده بر DNA که در شرایط عادی و بر اثر جهش های ژنی ایجاد می شوند، می‌پردازد.

جهش ژنی می‌تواند مضر بوده و موجب از بین رفتن بافت ها، مشکل در عملکرد اعضا» یا بروز سرطان شود. بعضی جهش های ژنی نیز مفید هستند که از جمله این موارد می توان به جهش در بخشی از ژن که مسئول مقابله با بیماری هاست اشاره کرد.

چنین جهشی می‌تواند مقاومت بدن جاندار را در برابر باکتری ها و ویروس ها افزایش دهد. بعضی از جهش های ژنی بر روند ترمیم صدمات وارده بر DNA اثر می‌گذارند و آنرا کم اثر کرده و با توجه به اینکه این صدمه بر دستگاه ترمیم کننده، خود ترمیم نشده باقی می‌ماند، جهش های ژنی متعددی پیش آمده و به حال خود رها می‌شوند.

 

 به گفته «پتری:» «شخص می‌تواند جهش های ژنی خود را افزایش داده یا از آن بکاهد.» افزایش میزان جهش ژنی موجب پیدایش گوناگونی بیشتر در جمعیت می‌شود. «پتری» با استفاده از یک مدل کامپیوتری متوجه شد که تنوع ژنتیک حاصل از جهش ژنی که بر ترمیم DNA تاثیر دارد، بسیار بزرگ تر از آن است که کاهش تنوع حاصل از انتخاب جفت بتواند بر آن تاثیر بگذارد. او در تعدادی از کارهای اولیه خود نشان داده بود، مردانی که از نظر ژنتیکی در مواردی چون مقاومت در برابر بیماری ها با دیگران تفاوت دارند، بیش از مردان دیگر به چشم زنان جذاب هستند.

 

به همین دلیل این مردان با نر جهش ژنتیکی بیشتر، بیش از همجنسان خود شانس انتخاب شدن داشته و احتمال منتقل کردن ژن های سطح بالای آنها به نسل بعد افزایش می‌یابد. اما فراموش نکنیم که همین مردان مستعد جهش ژنی بیشتر نیز هستند و ژن های مرغوب آنها به تدریج متفاوت از آنچه امروز هست خواهند شد.

 

 این استعداد در جهش ژنی، همراه با جذابیت ظاهری و بدن مقاوم به نسل بعد منتقل می شود و معلوم نیست که نسل بعدی از چه جهاتی دچار جهش ژنتیکی شده و نسل سوم این مرد جذاب، چه ظاهری خواهد داشت. در نتیجه، طاووس های نر همچنان دم های متفاوتی دارند و عده ای از ما انسان ها، با وجود داشتن پدربزرگی بسیار جذاب، هرگز نمی‌توانیم به مدل شدن فکر کنیم.

گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
www.seemorgh.com/Entertainmnet

منبع: ebtekarnews.com