پژوهشگران آمریکایی دریافتند که حتی رویا دیدن نیز آموخته میشود به طوری که کودکان از سن پنج سالگی خواب دیدن را یاد میگیرند.
محققان دانشگاه ویکونسین در مدیسون در تحقیقاتی که درباره ماهیت رویاها انجام دادند کشف کردند که قبل از پردازش صحنه های غنی از حرکات، رنگها، تعاملات و احساسات در خواب، یک کودک باید توانایی شناختی و تصورات خود را توسعه دهد. این پدیده در حدود 7 سالگی به تکامل میرسد.
یک روانشناس آمریکایی در دهه های 80 و 90 برای درک پدیده خواب دیدن، کودکان را تمام شب در لابراتوار خود بیدار کرده و حرکات چشم آنها را کنترل میکرد. نتایج بررسیهای وی نشان داد در حالی که بزرگسالان اگر در مدت REM (حرکات سریع چشم) از خواب بیدار شوند میتوانند صحنه های عجیبی را که در خواب دیده اند به یاد آورند تنها 20 درصد از کودکان میتوانند خواب خود را تعریف کنند.
اکنون محققان آمریکایی در تحقیقات جدید خود نشان دادند که کودکان تا قبل از سن مدرسه به سختی میتوانند حرکت و یا چرخش اجسامیرا که در خواب دیده اند به یاد آورند و با توسعه ناقص تصورات به خصوص تصورات دیداری و فضایی مواجهند.
براساس گزارش لارپوبلیکا، به گفته این دانشمندان رویاها همراه با کودکان رشد میکنند. تا 5 سالگی صحنه ها و شخصیتها بی حرکت و ثابت هستند. در رویا یک حیوان و یا آرزوی خوردن یک غذا دیده میشود. احساسات خاموشند و تعاملات میان افراد وجود ندارد. خاطرات روزانه در طول خواب تکرار نمیشوند و کودکان هرگز صحنههای خشن، موقعیتهای ناخوشایند، ترس و دیگر احساسات را در رویاهای خود نمیبینند.
از سن 5 سالگی به بعد، رویاها شروع به بافته شدن میکنند اما هنوز بسیار خام هستند. شخصیتها حرکت کرده و چند کلمه نیز میان خود مبادله میکنند اما بسامد وقوع صحنه های خواب بسیار پایین است. ولی از 7 سالگی به بعد کودکان نیز همانند بزرگسالان در خواب خود قادر به درک احساسات، ترس، لذت بردن و حرکت کردن شده و صحنههای خوابهای آنها رنگی میشود.