آرتریت یک واژه کلی به مفهوم التهاب مفاصل است که در بیش از 100 بیماری مفصلی روی می‌دهد و شامل وضعیتی است که موجب....

 

 

آرتریت یک واژه کلی به مفهوم التهاب مفاصل است که در بیش از 100 بیماری مفصلی روی می‌دهد و شامل وضعیتی است که موجب درد، سفتی و خشکی مفصل شده و تورم در مفصل و بافت همبند اطراف آن ایجاد می‌شود. این بیماری، بیماری شایعی است و یک نفر از هر هفت نفر در هر سنی را گرفتار می‌کند و می‌تواند بافتهای حمایت کننده‌ی مفاصل که شامل عضلات، تاندونها، لیگامانها و سایر بخشهای بدن هستند را تضعیف کرده و وضعیت را بدتر کند. درمانهای طبی برای این مشکل وجود دارند و باید استفاده شوند اما برنامه ورزشی مناسب نیز می‌تواند درد و خستگی را کنترل کند و از ساختار مفصل و فعالیت آن محافظت می‌کند. اگر بدانید که التهاب مفصل شما از چه نوع است و چه علائمی‌ دارید در این صورت با کمک پزشک و فیزیوتراپیست می‌توانید برنامه ورزشی متعادلی طراحی کنید تا بتوانید اثرات مخرب التهاب مفاصل را کاهش دهید و سلامت عمومی ‌خود را افزایش دهید.
خشکی مفاصل، درد و تورمی‌ که در اثر التهاب در مفاصل ایجاد می‌شود می‌تواند به شدت محدوده‌ی حرکات مفصلی را کاهش دهد. اجتناب از فعالیت فیزیکی به علت درد و ناراحتی منجر به کاهش شدید حجم عضلانی و افزایش وزن می‌شود. ورزش به عنوان بخشی از درمان، تحرک مفاصل، نیروی عضلانی و توانایی فیزیکی بدن را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند که فرد وزن مناسب خود را حفظ کند.
 
منافع ورزش در التهاب مفاصل:

برنامه‌ی ورزشی‌ای که شامل نرمشهای قدرتی، استقامتی و افزایش محدوده حرکات باشد  می‌تواند:

* علائم بیماری را تخفیف دهد.

*مفاصل را از تخریب بیشتر محافظت کند.

*حرکت طبیعی مفاصل را حفظ کند.

*انعطاف پذیری و نیروی عضلانی را افزایش دهد.

*وزن را کنترل کرده و فشار وارد شده به مفاصل را کاهش دهد.

*بافت غضروف و استخوان را قوی و سالم نگه دارد.

*وضعیت استقامتی بدن و سیستم قلبی عروقی را بهبود می‌بخشد.

 
نرمش برای افزایش محدوده‌ی حرکتی:
افرادی که مبتلا به التهاب مفاصل هستند، به خصوص در مراحل اولیه بیماری، برای جلوگیری از ایجاد درد، مفاصل درگیر مخصوصا زانو، دستها و انگشتان را در حالت خمیده نگه می‌دارند تا راحتتر باشند. این کار اگرچه در اوایل موجب تخفیف درد می‌شود اما نگه داشتن مفاصل در چنین حالتی به مدت طولانی موجب از دست رفتن همیشگی حرکات مفصل می‌شود و مانع فعالیتهای روزانه می‌شود. نرمشهای کششی و انعطاف پذیری به حفظ فعالیت طبیعی مفاصل کمک می‌کنند. کشش ملایم و خم کردن مفاصل به صورت کنترل شده و تا حدی که به راحتی حرکت می‌کنند موجب می‌شود توانایی حرکتی مفاصل به مرور بیشتر شود و نزدیک به حد طبیعی شود. پزشک یا فیزیوتراپیست می‌توانند نرمشهای مناسب را برای انگشتان، شانه‌ها، پشت، گردن، لگن، زانوها و مچ پیشنهاد کنند.
 
نرمشهای تقویت کننده:
عضلات قوی، موجب می‌شوند که مفصلهای ضعیف پایدار شوند و از تخریب بیشتر آنها جلوگیری شود. برنامه تقویتی مناسب باید جزیی از برنامه‌ی درمانی باشد تا بافت عضلانی حمایت کننده را بدون اینکه تاثیر مخربی بر مفاصل داشته باشد حفظ کند یا افزایش دهد.
 
با درد چه کنیم؟
افرادی که به التهاب مفاصل مبتلا هستند به علت ایجاد درد از ورزش کردن اجتناب می‌کنند. ورزشهای ایزومتریک برای این طراحی شده‌اند که بدون اینکه مفاصل درگیر، حرکت داشته باشند گروه خاصی از عضلات را تقویت کنند. ورزشهای ایزومتریک موجب حرکت مفصل نمی‌شوند اما با خم و راست کردن متناوب گروه خاصی از عضلات را تقویت می‌کنند.
ورزشهای ایزو‌تونیک مشابه نرمشهایی هستند که برای افزایش محدوده‌ی حرکتی مفاصل استفاده می‌شوند. این ورزشها شدیدتر هستند و برای تقویت عضلات نیز استفاده می‌شوند. برای این منظور به مرور به تعداد یا سرعت تمرینات افزوده می‌شود و یا از باندهای کشی یا دمبلهای کوچک استفاده می‌شود.
هیدروتراپی یا ورزش در آب نیز ورزش مناسبی است زیرا آب مقداری از وزن را کم می‌کند و فعالیت برای مفاصل دردناک ساده‌تر می‌شود.
 
ورزشهای استقامتی:
ورزشهای ایروبیک گروه بزرگی از عضلات را فعال می‌کنند و برای قلب، ریه‌ها و سیستم قلبی ـ عروقی شرایطی ایجاد می‌کنند که:

*اکسیژن بیشتری مصرف می‌شود

* خون اکسیژن‌دار بیشتری در کل بدن به جریان می‌افتد

*بافت عضلانی قوی‌تری ساخته می‌شود.

داشتن رژیم غذایی مناسب و فعالیت ایروبیک برای کنترل وزن و داشتن وزن ایده‌آل ضروری است. کاهش وزن فشاری که به مفاصل وارد می‌شود را کم می‌کند و سلامت عمومی‌ را افزایش می‌دهد.برای شروع 15دقیقه ورزش ایروبیک به میزان سه بار در هفته داشته باشید و سپس آن را به 30دقیقه برسانید. گرم کردن بدن پیش از ورزش و سرد کردن بدن پس از ورزش نیز باید انجام شود. باید در مکان مطمئن و راحتی ورزش کنید و طی ورزش به راحتی بتوانید صحبت کنید. ورزش باید با توانایی فیزیکی شما متناسب باشد. پزشک یا فیزیوتراپیست شما می‌تواند شدت ورزش را با وضعیت بدنی شما تطبیق دهد. 
 شدت ورزش باید طوری باشد که ضربان قلب بین 60 تا 80 درصدبیشترین تعداد ضربان قلب شما باشد.فعالیتهایی مانند پیاده روی، شنا، حرکات ملایم ایروبیک، اسکی و دوچرخه‌سواری مناسب هستند. اگر در ورزش پیشرفت کردید می‌توانید چمن‌زنی، جمع‌آوری برگها یا گلف را امتحان کنید.
پیاده روی یکی از بهترین برنامه‌های ایروبیک است چون به مهارت خاصی نیاز ندارد. همچنین غیر از یک جفت کفش مناسب به تجهیزات ویژه‌ای نیاز ندارید. دوچرخه‌سواری نیز ممکن است برای افراد مبتلا به التهاب مفاصل بسیار سودمند باشد زیرا زانوها، پاها و مفاصل مچ پا فعال می‌شوند.
برای شروع برنامه‌ی ورزشی در هر شرایط بدنی که هستید ابتدا با پزشک یا فیزیو تراپیست مشورت کنید. ورزش مناسب و تغییر نحوه‌ی زندگی ممکن است پیشرفت زیادی در درمان شما حاصل شود.
 
ورزش نادرست ممکن است موجب آسیب بیشتر شما شود. اگر دچار این علائم شدید فورا ورزش را متوقف کنید و با پزشک مشورت کنید:

*خستگی غیر معمول یا مداوم

*درد تیز یا افزایش یابنده در مفاصل

*ضعف پیشرونده

*کاهش محدوده‌ی حرکتی مفصلها

*تورم افزایش یابنده‌ی مفاصل

*درد مداوم ( بیش از یک تا دو ساعت درد شدید و مداوم بعد از ورزش)

در برنامه ورزشی مهم است که آهسته شروع کنید و از فعالیت خود لذت ببرید. ورزش را جزیی از برنامه هفتگی خود قرار دهید تا برایتان به صورت عادت در آید.
 
تهیه و ترجمه:گروه سلامت پرتال سیمرغ ـ دکتر حانیه ترکمان
www.seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
پیشگیری از انواع سرطانها
آيا فعاليت بدنی می تواند بر ژن چاقی غلبه كند؟
ورزش و بیماری M.S
ورزش و میگرن
آسم و ورزش