ویتامینی علیه بيماری ‌های عفوني

 سلول‌های مربوط به لثه دندان كه به شكل آزمایشگاهی رشد یافته و در معرض ویتامین D قرار گرفتند، توانستند میزان تولید یك نوع آنتی‌بیوتیك درونی را افزایش دهند و در مقایسه با سلول‌هایی كه ویتامین D به آنها افزوده نشده بود، باكتری‌های بیشتری را از بین ببرند.

در این تحقیق كه در مجله «ایمنی و آلودگی» به چاپ رسیده، محققان پیشنهاد می‌كنند مصرف ویتامین D می‌تواند لثه‌ها را از عفونت‌های باكتریایی كه منجر به ورم و التهاب لثه و بافت‌های محافظ اطراف دندان می‌شود، در امان نگه دارد.

به طور میانگین 50 درصد از مردم مبتلا به عفونت لثه و بافت‌های محافظ اطراف دندان هستند كه یكی از دلایل اصلی از دست دادن دندان‌ها بوده و می‌تواند در بیماری‌های قلبی هم تاثیرگذار باشد.

طبق بررسی‌های انجام گرفته، اكثر مردم دچار كمبود‌ ویتامین D هستند. پس از كشف آزمایشگاهی مبنی بر این كه ویتامین D می‌تواند گلبول‌های سفید خون جهت تولید پروتئین‌های طبیعی با عملكرد آنتی‌بیوتیكی را تحریك كند، جیل دایموند از مدرسه دندانپزشكی نیوجرسی نشان داد ویتامین D سلول‌های ریه را بر تولید یك پروتئین طبیعی آنتی‌بیوتیك به نام LL-37 تحریك كند و باكتری‌های بیشتری را از بین ببرد.

این موضوع نشان می‌دهد كه ویتامین D می‌تواند به بیمارانی كه دچار فساد الیاف (فیبروز)‌ مثانه‌ای هستند، كمك كند.

دایموند پس از این كار و در تحقیقات بیشتر نشان داد كه ویتامین D همین اثر را روی سلول‌های مربوط به لثه دندان دارد.

با مطالعات بیشتر مشخص شد كه ویتامین D، سلول‌های لثه را تحریك به تولید پروتئین دیگری به نام TREM-1 می‌كند كه تاكنون به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته، اما تصور می‌شود كه گلبول‌های سفید آن را می‌سازند.

مطالعات جامع و درك بیشتر این كه ویتامین D چگونه این تنظیم را انجام می‌دهد، متخصصان را قادر خواهد ساخت تا در روش‌های درمانی از این ویتامین استفاده كنند.

جالب توجه اینجاست كه دایموند دریافت سلول‌های لثه و ریه ظاهرا می‌توانند شكل غیرفعال ویتامین D را به فعالیت وادار كنند. این به‌آن معناست كه در صورت اثبات این موضوع حتی می‌توان از ویتامین D به عنوان درمان موضعی استفاده كرد.

ویتامین D در سال‌های اخیر، موضوع داغ محافل تحقیقاتی بوده و مطالعات حاكی است ویتامین D علاوه بر بیماری‌های عفونی می‌تواند نقش حفاظتی در برابر بیماری‌‌های خودایمن (تولید پادتن‌های مضر در بدن)‌ و سرطان‌های مشخص داشته باشد.

دایموند پس از شروع مطالعاتش روی ویتامین D از آن به عنوان یك مكمل استفاده كرد. او می‌گوید طی 4 سال تنها یك بار دچار سرماخوردگی شد كه این سرماخوردگی تنها 3روز بیشتر طول نكشید.