بیماری های مقاربتی را بشناسید

بیماری‌های مقاربتی ممکن است توسط ویروس، باکتری یا انگل ایجاد شوند. این میکروارگانیسم‌ها می‌توانند داخل بدن شوند و پوست، مخاط، واژن، مقعد، مجرای ادرار، دهانه رحم، چشم، دهان و حلق را آلوده کنند. زنان بیشتر از مردان به بیماری‌های آمیزشی مبتلا می‌شوند. تشخیص بیماری‌های مسری آمیزشی در زنان مشکل‌تر است، زیرا عفونت اولیه ممکن است بدون علامت باشد و به عوارض بعدی مانند بیماری‌های التهابی لگن، ناباروری، مرگ و میر و سرطان دهانه سرویکس منجر شود. راه های انتقال بیماری مقاربتی عمده‌ترین راه‌های انتقال بیماری‌های آمیزشی است.

سیفلیس، سوزاک، گرانولوم کشاله ران، شانکروئید، لنفوگرانولوم ونروم، زگیل تناسلی، تبخال تناسلی، تریکوموناز، عفونت‌های باکتریایی واژن، مانند عفونت کلامیدیا و مایکوپلاسما و آلودگی با ویروس ایدز و هپاتیت، انواع بیماری‌های آمیزشی شایع است که از راه ارتباط جنسی منتقل می‌شوند.

سوزاک: علت ایجاد این بیماری یک باکتری به نام گنوکوک است. این بیماری به علت ایجاد سوزش شدید در مجرای ادراری مردان به این نام مشهور شده است. این بیماری در زنان اغلب بدون علامت است. در مردان، ترشحات غلیظ و چرکی از مجرا به همراه سوزش و احساس ناخوشی در مجرای ادراری نشانه‌های بارز این بیماری است که اغلب یک روز تا دو هفته پس از تماس جنسی با فرد آلوده ایجاد می‌شود. این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. عفونت بیضه‌ها، تنگی مجرای ادراری مردان، عفونت‌ لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها در زنان و ناباروری، عفونت چشمی نوزاد متولد از مادر مبتلا، در صورت درمان نشدن بروز خواهد کرد.

عفونت کلامیدیا: کلامیدیا نوعی باکتری است و از شایع‌ترین علل بیماری‌های آمیزشی عفونی محسوب می‌شود. حدود نیمی از مردان مبتلا به عفونت کلامیدیایی نشانه‌های ادراری مانند سوزش و تکرار ادرار و خروج ترشحات شفاف و بی‌رنگ از مجرا دارند. در برخی موارد عفونت کلامیدیا با سوزاک همراه است و همراه این بیماری سوزاک باید درمان شود. در زنان، این عفونت می‌تواند موجب عفونت شدید لوله‌های رحمی و در نهایت،‌ ناباروری شود.

تبخال تناسلی: عامل ایجادکننده آن یک نوع ویروس به نام هرپس ویروس یا ویروس تبخال است. انتقال آن بسیار سریع و حتی پس از تماس جنسی با افراد بی‌علامت ولی آلوده انتقال صورت می‌گیرد. علامت این بیماری بروز تاول‌های ریز آبدار پوستی دردناک در کنار هم است که سوزش و خارش دارند. این تاول‌ها در ناحیه تناسلی و گاهی داخل یا لبه خروجی مجرای ادراری دیده می‌شود.

زگیل تناسلی: عامل آن ویروسی است که از طریق تماس جنسی منتقل و به صورت برجستگی گوشتی قارچی شکل در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود. ویروس قادر است در بدن شخص باقی بماند و شخص را مستعد ابتلا به سرطان دهانه رحم کند.

سیفلیس: سیفلیس (زخم بدون درد ناحیه تناسلی) یکی از چهار بیماری اولیه آمیزشی است که شیوع آن نسبت به گذشته بسیار کاهش یافته است. علامت آن به صورت زخم بدون درد برجسته در پوست ناحیه تناسلی و کشاله ران است که معمولا چند هفته پس از ارتباط زناشویی دیده می‌شود. عفونت مغزی و تشنج، عفونت‌ دریچه‌های قلبی، فلج اندام‌ها و آسیب‌ بینایی از جمله پیامدهای آن است.

شانکروئید: شانکروئید (زخم دردناک ناحیه تناسلی) عفونت ناشی از باکتری است که در ناحیه تناسلی به صورت دردناک همراه با ترشحات چرکی زردرنگ از بستر زخم بروز می‌کند.اغلب در این بیماری غدد لنفاوی کشاله ران همان طرف بزرگ و دردناک می‌شوند.

چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری‌های آمیزشی جلوگیری کرد؟

بهترین راه پیشگیری از این بیماری‌ها پایبندی به اصول اخلاقی و پرهیز از روابط جنسی مشکوک و پرخطر است. حاملگی و زایمان یک عامل مستعدکننده برای ابتلا به عفونت است، به‌ویژه اگر زایمان در شرایط غیربهداشتی انجام شده باشد. قرص‌های ضدبارداری دهانه رحم را در مقابل میکروب‌ها نفوذناپذیر می‌کند، در نتیجه، عاملی مهم در پیشگیری از عفونت‌ محسوب می‌شوند.

مطالب پیشنهادی:
بیماریهای جنسی
نکاتی کلیدی درباره بیماریهای مقاربتی
مهم‌ترین بیماری‌های ناحیه تناسلی در مردان
بیماری‌های مقاربتی در زنان
خطر انتقال بیماری های مقاربتی چه زمانی بیشتر است؟