زیاد عرق می‌کنید؟

 

هیپرهیدروز یا تعریق بیش از حد، نتیجه ترشح بیش از حد غدد عرق است...
مشکلی که در غدد عرق غیرمعمول بوده و علت‌اش این است که فیبرهای سودوموتور سمپاتیک بیشتر کولینرژیک هستند. این مشکل به دو فرم ایدیوپاتیک (بدون علت) و پاتولوژیک طبقه‌بندی می‌شود. فرم اول آن به افزایش عرق به صورت قرینه، به کف دست و پا و یا زیر بغل (به تنهایی یا همراه با هم) و غیروابسته‌ به تنظیم دما محدود است.
سایر مشخصات فرم ایدیوپاتیک شامل این موارد است: افزایش وقوع در پاسخ به یک تحریک و شروع آن پس از بلوغ که به طور معمول سابقه فامیلی فرد هم مثبت است. در این فرم بوی بد عرق وجود ندارد و با تغییر فصل، تغییر نکرده و یا کمی تغییر می‌کند.
اما نوع دوم، فرم پاتولوژیک، ممکن است محدود یا وسیع باشد. فرم محدود اغلب در اثر آسیب به سیستم عصبی مرکزی یا محیطی و یا بیماری‌های عروق محیطی رخ می‌دهد.
شکل وسیع آن به دنبال بیماری‌هایی از جمله بیماری‌های متابولیک و اندوکرین مربوط به غدد داخلی مثل (دیابت، پرکاری تیرویید ، نقرس، آکرومگالی، حاملگی، و مسمومیت با الکل) بیماری‌های قلبی، بدخیمی‌ها، صدمات مغزی و نشانگان‌ مادرزادی دیده می‌شود. برای درمان این مشکل، هر دو نوع درمان موضعی و سیستمیک وجود دارد. درمان‌های موضعی شامل داروهای متعددی است؛
از جمله اسیدبوریک، محلول تانیک اسید 2 تا 5 درصد، پرمنگنات پتاسیم، فرمالدئید (که البته می‌تواند ایجاد حساسیت کند)، گلوتارآلدئید و آلومینیوم کلراید 20 درصد و غیره که این محلول باید شب‌ها روی پوست خشک مالیده شود و می‌تواند زیر پانسمان بسته باشد و به مرور زمان می‌توان فواصل کاربرد آن را زیاد کرد.
درمان‌های سیستمیک شامل داروهای متعددی می‌شود که به وسیله متخصص برای‌تان تجویز خواهد شد.سایر داروها استفاده از آرام‌بخش، ایندومتاسین، داروهای بلوک‌کننده کانال کلسیم که در نوع تعریق کف دست و پا اغلب به کار می‌روند، هستند.
از سال 1952 درمان تازه‌ای معرفی شده که شامل عبور جریان الکتریسیته از پوست است. در این روش که بیشتر درباره تعریق کف دست و پا کاربرد دارد، درمان روزانه هر کف دست یا پا به مدت 30 دقیقه به میزان 15 تا 200 میلی آمپر با عبور از یک بالشتک آبی و یا بالشتک آنتی‌کولنیرژیک می‌تواند در درمان این عارضه موثر باشد. تزریق سم بوتولینوم نیز موثر است و در تعریق بیش از حد کف دست، تزریق زیر جلدی آن سبب نداشتن تعریق به مدت 4 تا 12 ماه می‌شود. عوارض آن شامل ضعف مختصر و موقت انگشت شست است که ظرف سه هفته بهبود پیدا می‌کند.