روانشناسی ازدواج
گفتوگو كردن، روشی برای تقویت یك رابطه
تحقیقها نشان میدهند زوجهایی كه میدانند چهطور مشكلهای خود را مطرح كنند، احتمال شكست زندگی زناشوییشان كمتر است. «گراهام سامرهایز» مشاور EAP (برنامهی حمایت فردی) میگوید: «باید بدانیم رابطهها دارای سطحهای مختلفی هستند. بهعنوان نمونه: زوجها میتوانند راجع به موضوعهای عادی مانند پرداخت صورتحساب یا نگهداری از بچهها با یكدیگر ارتباط برقراركنند، اما اگر آنان بتوانند سطح رابطههای خود را عمیقتر كنند، زندگی موفقیتآمیزتری خواهند داشت.
به زبان ساده، رابطهی عمیق یعنی فراهم آوردن شرایطی تا زوجها برای یكدیگر محبوب، سپاسگزار و ارزشمند باشند.»
مانعهای ارتباطی
«تری چینگ» كارشناس مسائل خانوادگی در شركت مشاورهای EAP میگوید: «ریشهی مشكلهای ارتباطی بیشتر زوجها، مربوط به توقعهای ناگفتهی دو طرف است.»
بسیاری از افراد از اینكه بخواهند مشكلهای خود را به همسرشان بگویند، احساس ناامنی میكنند و برخی، از بیان مشكلهای مهم، خودداری میكنند، زیرا نگراناند كه بخشی از كنترل زندگی را از دست بدهند و افرادی هم معتقدند: «اختلاف نظر در خانواده، نوعی تهدید تلقی میشود.»
«تری چینگ» معتقد است: «یك مانع مهم ارتباطی، این است كه بهطور معمول، مردان و زنان از روشهای مختلف، عقیدههایشان را بیان میكنند. سختترین لحظهها برای مردان، زمانیست كه میخواهند احساسهایشان را بیان كنند.»
برای مردان، هیجان، بیانگر وجود مشكل یا تعارض است پس آنان بهدنبال این هیجان میروند تا آن را از بین ببرند و آرامش روحی و روانی خود را دوباره بهدست آورند. هیجان برای زنان، بهصورت بهانهای برای برقراری ارتباط است. زنان، دوست دارند هیجان خود را با دیگران تقسیم كنند و در مقابل، از هیجانهای دیگران آگاه شوند. وقتی زنی هیجان خود را برای همسرش تعریف میكند، همسرش فكر میكند وجودش باعث بروز هیجان شده است. بنابراین، در این حالت، شرایط دفاعی گرفته و واكنش نشان میدهد.
جامعه به مردان آموخته و از آنان انتظار دارد در گفتوگوها، منطقیتر و عقلانیتر باشند. در حالیكه زنان، آمادگی دارند بیشتر احساسی و عاطفی برخورد کننند.
راههای بهبود ارتباط
زوجها چگونه میتوانند با کمک یكدیگر، رابطههای خود را بهبود بخشند؟
- تفاوتها و اختلاف نظرها را بپذیرید:
این مستلزم دركیست كه اغلب از یک گفتوگو انتظار میرود. بهجای آنكه روی یك مسأله توافق كنید، همسرتان را درك كنید. اگر یك نفر بهخاطر اختلاف نظر با دیگران، احساس تهدید كند، بحث نمیكند و عقیدهاش را بیان نمیكند. درنتیجه، مسأله همانطور حلنشده باقی میماند. اگر این اتفاق رخ دهد، به بخشی از وجود فرد (فكرهایش) آگاهی پیدا نمیكنیم و بیتفاوتی بهوجود میآید. بنابراین، زوجها احساس میكنند نهتنها یكدیگر را نمیشناسند بلكه نمیتوانند یكدیگر را درك كنند.
- از جایگاه تساوی و برابری گفتوگو كنید:
یعنی یكی از طرفین نباید در جایگاه فرمانده باشد و این ذهنیت را بهوجود آورد كه: «فقط من میدانم بهترین كار چیست و تو فقط آنچه كه من میگویم انجام بده.»
- گفتوگو را با سرزنش شروع نكنید:
ملامت و سرزنش، یك روش ارتباطی تهاجمی است و جادهی ارتباطها را بهجای آنكه باز نگه دارد، مسدود میكند.
بهطور معمول، مردان زمانی در حضور دیگران صحبت میكنند كه همه به حرفهایشان گوش دهند، در حالیكه زنان وقتی بیشتر از یك صدا را بشنوند، راحتتر حرف میزنند.
- شنوندهی دقیقی باشید:
بسیاری از ما به مشكلهای همسران خود گوش نمیدهیم، زیرا احساس میكنیم مسؤولیت حل آن مشكل بر عهدهی ماست. باید بدانیم بیشتر مردم از ما انتظار دارند كه فقط به حرفهایشان گوش دهیم و درك كنیم که آنان چه میگویند تا احساس كنند که درد و مشكلهایشان را لمس میكنیم.
- این حقیقت را بدانید كه نمیتوانید برای همهی مردم، همهچیز باشید:
بهعبارتی شاید متوجه شدهاید كه گاهی شما یا همسرتان نیازمند حمایت سایر دوستانتان هستید. برای نمونه: خانمی كه بهخاطر فوت مادرش سوگوار است، ممكن است متوجه شود که همسرش علاقهای ندارد راجع به این موضوع با او درد دل كند، زیرا فوت مادر همسرش، خاطرههای ناخوشایندی را برای او تداعی میكند.
- یكدیگر را نوازش كلامی مثبت كنید:
بهجای بهانهگیری از همسرتان، سعی كنید از او تعریف و تمجید كنید. هركس دارای نقاط قوتی است كه دوست دارد از آنها بهعنوان یك ارزش قلمداد شده و مورد تعریف قرار گیرد.
- مراقب ارتباطهای غیركلامی خود باشید:
برای نمونه: فردی كه در حال خواندن روزنامه یا تماشای تلویزیون است، اگر همسرش بخواهد با او حرف بزند، این پیام را میتواند به همسرش بدهد كه در این لحظه، علاقهای به شنیدن حرفهایت ندارم چون نیازم در این شرایط فرق میكند.
www.seemorgh.com/lifestyle