هر مرحله زندگی اقتضای رفتار متناسب همان مرحله را دارد،بی حکمت نیست که بزرگان می گویند:کودک را تا هفت سالگی آزاد بگذارید...
 

هر مرحله زندگی ،اقتضای رفتار متناسب همان مرحله را دارد،بی حکمت نیست که بزرگان گفته اند:

هفت سال اول:
در هفت سال اول زندگی، بچه باید آقایی کند، یعنی هر کار خواست برایش انجام بدهد (صبرکن نوبت تو هم می‌شود.) بعضی‌ها از بچه‌های کوچک انتظارات بزرگ دارند در حالی‌که اساساً در این دوران هنوز چیزهایی مثل حس نظم و فرمانبرداری در وجودش شکل نگرفته. بی‌جهت نگفته‌اند که چون سر و کار تو با کودک افتاد، پس زبان کودکی باید گشاد. تربیت جایش در هفت سال دوم است.

هفت سال دوم:

هفت سال دوم جای تو و او عوض می‌شود و حالا هر کاری تو بگویی برایت می‌کند. هفت سال دوم زمان تربیت و آموزش فرزند است که باید خیلی روی او سرمایه‌گذاری زیادی کنی. هم وقت بگذاری هم جدیت کنی. مبادا آن را ساده بگیری. در آینده هر چه بشود، حاصل بذری است که در این هفت سال کاشته‌ای. 
 
هفت سال سوم:
هفت سال سوم هم می‌شود دستیارت. آن آموزش و تربیت هفت سال قبل فرزندت در این مدت کامل می‌شود. در واقع این مرحله، مرحله کار آموزشی در زندگی است پس باید به نقش خودت و او توجه کنید . حالا او وارد اجتماع می شود و شما می توانید از دیدن او لذت ببرید و به او افتخار کنید .
 
گردآوری:گروه سبک زندگی سیمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle  
منبع:freshblog.blogfa.com
 
مطالب پیشنهادی:
والدين و شيوه‌های فرزندپروری
بچه‌های كمرو تربیت نكنیم!
هرآنچه درمورد مردها می‌دانم از دو پسرم آموختم!
شش میم در تربیت موفق
10 قانون کلی برای عادت دادن بچه‌ها به رفتار خوب