پركاری یك نوع اعتیاد است و باید درمان شود. بسیار خوب، شاید به جدیت الكلیسم یا دیگر بیماریهای اعتیادی نباشد، اما در حقیقت نوعی اعتیاد محسوب می‌شود.
 
معتاد به پركاری (كار بیمار):
پركاری یك نوع اعتیاد است و باید درمان شود. بسیار خوب، شاید به جدیت الكلیسم یا دیگر بیماریهای اعتیادی نباشد، اما در حقیقت نوعی اعتیاد محسوب می‌شود.

اولین بار در سال 1971 وین استس در كتاب خود این واژه را به كار برد. از آن پس، معنی این كلمه به وسیله اشخاصی كه زندگی را بدون معنی می‌پنداشتند، سرمشق شده است. اما معتاد به پركالری قابل سرزنش نیست. در حقیقت، در فرهنگ ما به شیوه‌های مختلف پركاری تشویق شده است.

شاید، زمان آن باشد كه درباره كار بیماری فكری جدی بكنیم. هر چند كه اغلب، این واژه به طور نامناسبی استفاده می‌شود تا یك فرد پر انرژی را توصیف كند كه به كارش مقید می‌شود و محظوظ آن می‌شود، و در عین حال رابطه ای خوب با خانواده و همكاران خود دارد. بنابراین، چه می‌شود اگر از كار بیماری خود و فرد مورد علاقه خود مطمئن نباشید.
 
با پاسخ به سئوالات زیر متوجه كار بیماری خود یا دیگران خواهید شد.

* اگر شما كار نكنید، آیا دنیای شما از بین خواهد رفت؟
* آیا فكر می‌كنید تنها شما از عهده كارها برمی آیید؟
* آیا از پركاری خسته و رنجور می‌شوید؟
* آیا اضافه كاری منجر به داشتن رابطه نامناسب با اطرافیان شما می‌شود؟

اگر پاسخ شما به بیشتر سئوالات بالا مثبت باشد، شما به گونه ای مبتلا به كار بیماری هستید.

مثل همه اعتیادها، می‌توان كار بیماری را تحت كنترل در آورد.

اولا، باید قدرت هیچ كاری نكردن را دوباره كشف كنید.
جوانی خود را به یاد بیاورید. در آن زمان ساعت‌ها می‌نشستید و خود را سرگرم می‌ساختید. خوب، شاید الان هم باید چند لحظه ای بنشینید و استراحت كنید. كودكان هرگز نمی نشینند و كاری انجام نمی دهند، مگر اینكه خراب كاری كرده باشند. این دو مورد را می‌توان در بزرگسالی هم به كار گرفت، البته با كمی تغییر. من هرگز توصیه نمی كنم كه ساعت‌ها بدون هدف بنشینید و روزن‌های پوست خود را بشمارید. بلكه توصیه می‌كنم كه هر چند وقت یكبار استراحت داشته باشید.

سپس، در هوای تازه بنشینید و از صدای پرندگان، بوی گل‌ها و شكوفه‌ها لذت ببرید.
شاید این صحبت‌های كلیشه ای باشند اما واقعا انجام این كارها به انسان آرامشی خاص می‌بخشند.

در آخر، ورزش كنید و گاهی ورزش‌های كششی را انجام بدهید.
شایان ذكر است كه بدن سالم، بدن خوشحال است. اما تناسب اندام فقط یك سوم هدف ذهن بدن و روح سالم است. سعی كنید توازنی بین كارهای خود برقرار سازید و به خودتان توجه داشته باشید.
كار بیماران باید بپذیرند كه پركاری تلاشی است برای كنترل پیامد هر موقعیتی، كه خیلی از مواقع خارج از كنترل هستند.
در زندگی باید به چیزهایی كه امكان دارند فكر كنیم، نه اینكه چیزهایی كه می‌توان كنترل كرد، كه به طور غیر حتم دور از دسترس هستند. 
 
تهیه و ترجمه:گروه سبک زندگی سیمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle
اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
بیایید خوشحال زندگی کنیم
آیا می دانید روح شما هم سرما می خورد!!
آموزش مهارتهای زندگی به صورت کاربردی!
اصول و قواعد اساسی موفقیت در کنکور و آزمون ها
فرصت آن چه شما باید خلق کنید نه عقربه ها