1- قانون"دارما" یا غایت حیات

هنگامی که استعداد بی همتای خود را به خدمت به دیگران می آمیزیم، وجد و استعلای جان خویش را تجربه می کنیم که هدف غایی همه هدفهاست. و راه آن: کشف ضمیر برتر، تهیه فهرست از استعدادهای بی همتای خود، و خدمت به دیگران است.

کاربرد قانون" دارما" یا غایت حیات

با خود عهد می بندم با دنبال کردن گامهای زیر، قانون دارما را به عمل خواهم آورد:

(1) امروز با مهر و محبت خدایی را که در ژرفای روحم نهفته است خواهم پروراند. به جان درونم که هم به جسم و هم به ذهنم روح می بخشد توجه خواهم کرد. خود را به روی سکون ژرف قلبم بیدار خواهم کرد. آگاهی بی زمان و هستی جاودانه میان وجود محدود به زمان را با خود همراه خواهم داشت.

(2) از استعدادهای یکتای خود فهرستی تهیه خواهم کرد. آنگاه همه آنچه را که دوست دارم انجام خواهم داد و به هنگام بیان و کاربرد استعدادهای بی همتایم در راه خدمت به بشریت،"گذشت زمان را از یاد خواهم برد و در زندگی خودم و دیگران فراوانی به وجود خواهم آورد."

(3) هر روز از خود خواهم پرسید:" چگونه می توانم خدمت کنم؟ چگونه می توانم کمک کنم؟ پاسخ به این سئوالها به من اجازه خواهد داد تا با عشق به همنوعانم خدمت کنم."

 2- قانون توانایی مطلق

منشاء هر آنچه آفریده می شودآگاهی مطلق و توانایی مطلق است که جویای تجلی از نا متجلی است. و راه آن مراقبه سرشار از سکوت، اتصال با طبیعت، و عدم داوری است.

کاربرد قانون توانایی مطلق

عهد می بندم که با دنبال کردن گامهای زیر، قانون توانایی مطلق را به عمل درآورم:

(1) با رعایت سکوت روزانه و بودنِ محض، با حیطه توانایی مطلق در تماس خواهیم بود. همچنین دست کم روزی دوبار به تنهایی، تقریبا به مدت نیم ساعت صبح و نیم ساعت غروب به مراقبه سکوت خواهم نشست.

(2) هر روز مدتی را در ارتباط با طبیعت و نظاره خاموش هوشمندی درون هر موجود زنده خواهم گذراند. خاموش به تماشای غروب آفتاب یا گوش دادن به صدای اقیانوس یا جویبار یا به بوییدن عطر گلی خواهن نشست- در وجد سکوتم و با ارتباط با طبیعت، از تپش حیات اعصار- حیطه توانایی مطلق و خلاقیت نامحدود- محظوظ خواهم شد.

(3) عدم داوری را تمرین خواهم کرد. روزم را با این جمله آغاز خواهم کرد که: "امروز درباره هیچ یکی از آن چیزها که پیش می آید داوری نخواهم کرد." و در سراسر روز به خاطر خود خواهم آورد که داوری نکنم.

3- قانون بخشایش

با اشتیاق به بخشیدن آنچه می جوییم، فراوانی کائنات را در زندگیمان به جریان می اندازیم. و راه آن این است:ببخشید. دریافت کنید. به جریان اندازید.

کاربرد قانون بخشایش

عهد می بندم که با دنبال کردن گامهای زیر،قانون بخشایش را به عمل درآورم:

(1) به هر جا که می روم و با هر کس که روبرو می شوم، هدیه یی به او می دهم. هدیه می تواند تحسین یا شاخه گلی یا دعایی باشد. امروز با هرکس که روبرو شوم، هدیه یی به او خواهم داد و به این طریق فرآیند به جریان انداختن شادمانی و ثروت و فراوانی را در زندگی خودم و دیگران آغاز خواهم کرد.

(2) امروز با سپاس همه هدایایی را که در زندگی به من پیشکش می کند دریافت خواهم کرد. هدایای طبیعت را دریافت خواهم کرد:نورآفتاب و آواز پرندگان و بارانهای بهاری یا نخستین بارش برف زمستان را. در برابر دریافت از دیگران نیز گشوده خواهم بود: خواه هدیه یی مادی و پول یا تحسین یا یک دعا.

(3) عهد می بندم که با دادوستد گرانقدرترین هدایای زندگی- موهبتهای توجه و محبت و تحسین و عشق- ثروت را در زندگیم در جریان نگاه دارم. هر بار که کسی را ببینم، خاموش برای او خوشبختی و شادی و خوشدلی آرزو خواهم کرد.

4- قانون "کارما" یا علت و معلول

وقتی اعمالی را بر می گزینیم که برای دیگران شادمانی و کامیابی می آورند، ثمره"کارما"ی ما شادمانی و کامیابی خواهد بود. و راه آن: نظاره انتخابها، ارزیابی عواقب، و گوش سپردن به گواهی دل است.

کاربرد قانون"کارما" یا علت و معلول

عهد می بندم که با دنبال کردن گامهای زیر، قانون کارمارا به عمل درآورم:

(1) امروز انتخاب هر لحظه ام را نظاره خواهم کرد. و صرفا با نظاره این انتخابها، آنها را به آگاهی هشیار خود خواهم آورد. می دانم بهترین راه آمادگی برای هر لحظه در آینده این است که اکنون کاملا آگاه باشم.

(2) هر گاه به انتخابی دست می زنم این دو سوال را از خود می پرسم:"عواقب این انتخاب چه خواهد بود؟" و " آیا این انتخاب برای خودم و کسانی که تحت تاثیر آن قرار می گیرند توفیق و شادمانی خواهد آورد؟"

(3) از ژرفای دلم هدایت خواهم طلبید تا با احساس آسودگی یا ناآسودگی برایم پیام بفرستد. اگر این انتخاب احساس آسودگی ایجاد کند، تسلیم آن خواهم شد. اگر این انتخاب احساس نا آسودگی ایجاد کند، مکث خواهم کرد و با بصیرت درونم عواقب عملم را خواهم نگریست. این هدایت این توانایی را به من خواهد بخشید تا به طور خود انگیخته برای خودم و همه اطرافیانم به انتخابهای درست دست بزنم.

5- قانون کمترین تلاش

در هر قصد و آرزو مکانیسم توفیق آن نهفته است. اگر قصد و آرزو به حیطه توانایی مطلق درافکنده شود، دارای قدرت نظام دهنده نامحدود است و راه آن این است. تهیه فهرست آرزوها، سپردن و تسلیم آنها به کائنات، و هشیاری از لحظه حال.

کاربرد قانون کمترین تلاش

عهد می بندم که با دنبال کردن گامهای زیر،قانون کمترین تلاش را به عمل در خواهم آورد.

(1) پذیرش را تمرین خواهم کرد. امروز افراد و اوضاع و شرایط و موقعیتها و رویدادها را همان گونه که پیش می آیند خواهم پذیرفت. خواهم دانست که این لحظه همان گونه است که باید باشد، زیرا کل کائنات همان گونه است که باید باشد. با عدم ستیز بر ضد این لحظه، بر ضد کل کائنات به ستیز بر نخواهم خاست. پذیرشم کامل و تمام عیار است. امور را همان گونه که در این لحظه هستند می پذیرم، نه آن گونه که آرزو می کردم باشند.

(2) با پذیرش امور به همان گونه که هستند، مسئولیت وضعیت خود و همه رویدادهایی را که به صورت مشکلات می بینم به عهده می گیرم. می دانم که مسئولیت یعنی ملامت نکردن هیچ کس یا هیچ چیز برای وضعیتی که دارم (از جمله خودم). این را نیز می دانم که هر مشکل مجالی است در جامه مبدل، و این هوشیاری در برابر مجالها به من اجازه می دهد تا این لحظه را به موهبتی عظیمتر متحول کنم.

(3) امروز آگاهیم در عدم تدافع استقرار خواهد یافت. نیاز به دفاع از نقطه نظرم را رها خواهم کرد. نیازی احساس نخواهم کرد تا دیگران را مجاب یا ترغیب کنم که نقطه نظرم را بپذیرند. در برابر همه نقطه نظرها گشوده خواهم ماند، و سرسختانه به هیچکدام از آنها نخواهم چسبید.

6- قانون قصد و آرزو

در هر قصد و آرزویی مکانیسم توفیق و تجلی آن نهفته است... قصد و آرزو در حیطه توانایی مطلق دارای قدرت نشام دهنده نامحدود است؛ و هنگامی که در خاک حاصلخیز توانایی مطلق قصدی را درافکنیم، این قدرت نشام دهنده نامحدود را برای خود به کار وا می داریم. و راه آن این است: تهیه فهرست آرزوها، عدم دلبستگی و تسلیم آرزوها به کائنات، حضور در لحظه حال.

کاربرد قانون قصد و آرزو

با خود عهد می بندم که با دنبال کردن گامهای زیر،قانون قصد و آرزو را به عمل درخواهم آورد:

(1) فهرستی از آرزوهایم تهیه خواهم کرد. این فهرست را به هر کجا که بروم خواهم برد. پیش از سکوت و مراقبه ام به این فهرست نگاه خوام کرد. پیش از خواب شبانه ام به فهرستم خواهم نگریست. صبح به محض بیدارشدن از خواب به آن نگاه خواهم کرد.

(2) فهرست آرزوهایم را رها خواهم کرد و به زهدان آفرینش خواهم سپرد. یقین دارم هنگامی که به نظر می رسد که امور به راه خود نمی روند، دلیلی دارد و مشیت کیهانی برایم طرحهایی بسیار عظیمتر از آنچه تصور می کردم در نظر دارد.

(3) به هنگام همه اعمالم به خاطر خود خواهم آورد تا هوشیاری از لحظه حال را تمرین کنم. اجازه نخواهم داد موانع، کیفیت توجهم در لحظه حال را از بین ببرند و متلاشی کنند. اکنون را همان گونه که هست خواهم پذیرفت، و از طریق ژرفترین و ارجمندترین قصدها و آرزوهایم آینده را متجلی خواهم ساخت.

7- قانون عدم دلبستگی

با اشتیاق خود به گام نهادن در ناشناخته که حیطه تمامی امکانات است، خودرا به ذهن خلاقی می سپاریم که چرخش کائنات را همنوا می سازد. و راه آن: عدم دلبستگی، حکمت عدم یقین، و امکانات نامحدود است.

کاربرد قانون عدم دلبستگی

با خود عهد می بندم با دنبال کردن گامهای زیر، قانون عدم دلبستگی را به عمل در خواهم آورد:

(1) عهد می بندم که امروز عدم دلبستگی را به کاربندم. به خودم و اطرافیانم این آزادی را خواهم داد که همان گونه که هستند باشند. عقیده ام را در هیچ موردی به دیگران تحمیل نخواهم کرد. راه حلها را بر مشکلات تحمیل نخواهم کرد، تا از این طریق مشکلات تازه ایجاد کنم. با عدم دلبستگی در همه امور مشارکت خواهم جست.

(2) امروز عدم یقین را به صورت بخشی بنیادی از زندگیم به کار خواهم گرفت. به دلیل اشتیاقم برای پذیرش عدم یقین، راه حلها خود به خود از دل مشکل- از دل آشفتگی و بی نظمی و اغتشاش – بر می خیزند و پدیدار می شوند. هر چه امور نامطمئن تر به نظر برسند، احساس امنیت بیشتری خواهم کرد زیرا عدم یقین، راه من به سوی آزادی است. از طریق حکمت عدم یقین، امنیت خود را خواهم یافت.

نوشته:  دیپاک چوپرا – خالق کتاب «هفت قانون معنوی موفقیت»

دیپاک چوپرا را بشناسیم

دیپاک چوپرا، رهبری است که در زمینه رابطه علمی ذهن و تن و توانایی انسان، آوازه جهانی دارد. نویسنده کتابهای پرفروشی چون "ذهن بی انتها، جسم پردوام" و "شفای کوانتومی" و " آفرینش فراوانی"، و تعدادی برنامه هایی ویدئویی است. کتابهای او به بیش از بیست و پنج زبان ترجمه شده اند و در سراسر آمریکا و هندوستان و اروپا و ژاپن و استرالیا، سخنرانی می کند. اخیرا در مرکز بهداشت سان دیه گو، واقع در کالیفرنیا، ریاست موسسه رابطه علمی ذهن و تن و توانایی انسان را به عهده گرفته است.

دکتر چوپرا پس از شرح هفت قانون معنوی موفقیت از همه جهانیان خواسته است که به منظور ایجاد یگانگی در آگاهی جمعی سیاره زمین، هر روز از هفته را به ترتیب زیر به یکی از این قوانین اختصاص دهند.

 شنبه: قانون "دارما" یا غایت حیات.

یک شنبه: قانون توانایی مطلق.

دوشنبه: قانون بخشایش.

سه شنبه: قانون"کارما" یا علت و معلول.

چهارشنبه: قانون کمترین تلاش .

پنج شنبه: قانون قصد و آرزو.

جمعه: قانون عدم دلبستگی.

می توانید برنامه بالا را بر روی مقوای کوچکی بنویسد و همواره با خود نگاه دارید و به آن عمل کنید.

اختصاصی سیمرغ