در کشور ما به دلیل یک‌سونگری و شاید کم‌اطلاعی دست اندرکاران آموزش مهارت‌های زندگی متاسفانه مهارت‌های زندگی بر اساس توانمندی‌های بهداشت روانی تقسیم‌بندی و آموزش داده می‌شوند. این مهارت‌ها عبارت‌اند از: توانایی تصمیم‌گیری، توانایی حل مساله، توانایی تفکر خلاق، توانایی تفکر نقادانه، توانایی رابطه موثر، توانایی برقراری روابط بین فردی سازگارانه، توانایی آگاهی از خود، توانایی همدلی با دیگران، توانایی مقابله با هیجان‌ها، توانایی مقابله با استرس‌ها
در تقسیم‌بندی کامل مهارت‌های زندگی بر اساس مدل 4، مهارت‌های زندگی تقیسم‌بندی شده است. مهم‌ترین این مهارت‌ها عبارت‌اند از:
مهارت مدیریت، حل تعارض، انعطاف پذیری، ارتباط موثر فردی و گروهی، پذیرش تفاوت‌های فردی، رویارویی با خودخواهی، تفکرمثبت، تفکر انتقادی، هوش هیجانی و هوش اجتماعی، خلاقیت و نوآوری، کار تیمی، راه‌اندازی کسب و کار، تصمیم‌گیری موثر، هدف‌گذاری در کار و زندگی، مدیریت استرس، رویارویی با اضطراب، دوست‌یابی، مسوولیت‌پذیری، اعتماد به نفس، برنامه‌ریزی شغلی، خودآگاهی و همدلی، مدیریت زمان، چاره‌اندیشی، ارتباط با همسر، حل مساله به شیوه برنده برنده، آمادگی جسمانی، بهداشت فردی، سلامت جسمانی، آرایش مو، تغذیه، بهداشت پوست مو و زیبایی، مهارت‌های پدر و مادر شدن، مهارت‌های زندگی خانوادگی (خانه‌داری، هنر و زندگی، شستشوی لباس، بهداشت منزل، خرید و فروش، خرده‌فروشی و چانه‌زنی، پس‌انداز کردن، نگهداری از کودکان و سالمندان، آشپزی)، خلاقیت و نوآوری، کار تیمی، راه‌اندازی کسب و کار، مهارت‌های شهروندی شامل حقوق فردی و اجتماعی، پیشگیری از جرم، امنیت، پلیس و رویارویی با آشوب‌ورزی، ایمنی در منزل و امداد در خانه، سلامت و بهداشت اجتماعی، سلامت در راه‌ها، سلامت در رانندگی، حفاظت از محیط زیست، رویارویی با آلودگی زیست محیطی، رویارویی با بلایا، بهداشت عمومی، رویارویی با وابستگی دارویی و اعتیاد، کمک‌های اولیه، شرکت در جشن‌ها و مراسم عمومی، پیروی از قانون، مراقبت از خود و دیگران، کمک به دیگران، شراکت، نیازردن دیگران، یاری به نیازمندان، تغذیه سالم، پیشگیری از ایدز، اقتصاد خانواده، استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در شهروندی (شهروند الکترونیک).
