چرا رضازاده واقعیت را از مردم پنهان کرد؟!

فدراسیون وزنه برداری ایران در حالی شرایط تعلیق را سپری کرده و موفق شده در عوض تعلیق به شکل نقدی مشکل را حل کند و 500 هزار دلار بدین منظور به رئیس یهودی فدراسیون بین‏المللی وزنه برداری پرداخت کند که حسین رضازاده سرپرست فدراسیون کشورمان در ماه‏های اخیر بارها در کمال خونسردی تعلیق ایران را تکذیب کرده اما مطلب خلاف واقعی که به افکارعمومی غالب شد در متن نامه رضازاده به رئیس سازمان تربیت بدنی نگنجید و او برخلاف مصاحبه‏های مکررش که به شدت چنین اتفاقی را رد کرده بود، در نامه‏ای به علی سعیدلو خواستار پرداخت جریمه 500 هزار دلاری، برای بازگشت شرایط به حال اولیه شد تا از دروغی بزرگ در این رشته رونمایی شود.

وزنه برداری ایران به همان میزان که به واسطه مدال آوری حسین رضازاده در جهان شهره است، در دوپینگ نیز توانسته یکی از سرآمدان باشد و هر چند مدت دسته‏ای از شاخص ترین وزنه برداران ایران با دوپینگ مواجه می‏شوند. یک بار گروهی نه نفره به این سرنوشت دچار شد و تنها اعلام گردید رضازاده پاک است و این بار که ناییج و علی حسینی زیر چرخ دنده دوپینگ له شدند، مدعی دوپینگ حسین رضازاده در همان نوبت پیشین نیز شدند و عجیب آنکه با وجود تکذیب رضازاده، تعدادی از اهالی وزنه برداری صداقت گفتار سعید علی حسینی مردی که می‏خواست و می‏توانست جانشین رضازاده شود و رکوردش را بشکند، تایید کردند.

این آغاز یک مناقشه بزرگ بود؛ مناقشه‏ای میان سرپرست تازه وارد فدراسیون که بسیاری از اهالی این رشته نیز مخالف ریاستش بر وزنه برداری بودند و قهرمانان، مربیان و پیشکسوتانی که پیه همه چیز را به تن مالیده بودند. غوغایی که برپا شد استمرار یافت و گریز تنی چند از وزنه برداران از ماموران ستاد ملی مبارزه با دوپینگ در حضور حسین رضازاده که با محرومیت این عده همراه شد، بر اوضاع نابسامان این فدراسیون دامن زد و در همین ایام بود که شایعه تعلیق وزنه برداری ایران شدیدتر از قبل شنیده می‏شد. واکنش سرپرست فدراسیون وزنه برداری چه بود؟ تکذیب پشت تکذیب با ادبیاتی تند که هیچ کس را به شک نمی‏اندازد.

اما واقعیت چیز دیگری بود و تاماش آیابان رييس فدراسيون جهاني وزنه برداري با استناد به بند1 تبصره 1 ماده 3 قانون 12 قانون ضد دوپينگ فدراسيون جهاني ايران را به دليل وجود سه دوپينگ در سال 2009 ميلادی و همچنین سوابق گذشته محروم کرد. در اين قانون به صراحت آمده است: "اگر تعداد دفعات خلاف ورزشكاران ملي از حد مجاز خارج شود طبق قوانين آنتي دوپينگ بند2.4 يا 10.3) تخلف كند، هيات رئيسه IWF مي تواند عضويت فدراسيون ملي را تا 4 سال تعليق كند. به علاوه اين چنين فدراسيون هايي اجازه نخواهند داشت ورزشكاران خود را در بازي هاي المپيك آتي شركت دهند. چنانچه فدراسيون ملي اجازه شركت ورزشكارانش در رويدادهاي انتخابي المپيك آتي پيدا كند، اين شركت تضميني براي بدست آوردن امتياز انتخابي المپيك براي فدراسيون ملي در بر نخواهد داشت." اما باز هم تعلیق و محرومیت وزنه برداری ایران تکذیب شد.

این تکذیب در ادامه و پس از رفت و آمدهای رضازاده و نایب رئیسش به فدراسیون جهانی با چنین خبری تکمیل شد که ایران محکوم به پرداخت 500 هزار دلار جریمه برای دوپینگ شده و اگر نگوییم این بار هم خلاف گفته شده، باید تاکید کرد که بخشی از واقعیت بیان نشده است؛ واقعیتی که باعث می‏شد برخی از خلاف واقع گویی های گذشته برملا شود. اما او به رئیس سازمان تربیت بدنی دیگر نمی‏توانست خلاف واقع بگوید و به همین دلیل در نامه‏ای به سعیدلو تاکید کرد که فدراسیون بین‏المللی وزنه برداری با رفع تعلیق ایران موافق کرده است؛ همان تعلیقی که رضازاده از بیخ و بن تکذیب کرده بود!

 

او در نامه‏ای که دهم فروردین ماه سال جاری خطاب به رئیس سازمان تربیت بدنی زد، عنوان کرد:
«جناب آقای سعیدلو
معاون محترم رئیس جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی
با سلام،
احتراماً با آرزوی سلامتی و عرض تبریک به مناسبت فرارسیدن سال نو، به پیوست نامه واصله از فدراسیون بین‏المللی وزنه برداری IWF مربوط به اعلام تصمیم هیات رئیسه فدراسیون مذکور مبنی بر رفع تعلیق و صرفاً اخذ جریمه 500000 دلاری فدراسیون وزنه برداری ایران تقدیم می‏گردد. لذا همانطوری که مسحتضرید در سال جاری رشته وزنه برداری در سال 89 در رویدادهای مهمی همچون المپیک نوجوانان در سنگاپور، بزرگسالان جهان (انتخابی المپیک 2012) در ترکیه و بازیهای آسیایی 2010 در چین حضور یابد، خواشمند است در خصوص پرداخت مبلغ مذکور دستور مقتضی را صادر فرمائید.
حسین رضازاده
سرپرست فدراسیون»

 

با این تفاسیر باید پرسید وزنه برداری ایران قرار است با تکیه بر دروغ و پنهان کاری به کدام قله برسد و اصولاً چرا حسین رضازاه به مردم ایران خلاف واقع گفته و منکر تعلیق وزنه بردای ایران شده است، حتی اگر این تعلیق در مدت کوتاهی برقرار بوده باشد. تلاش رضازاده برای بازگشت این رشته به حالت خروج از تعلیق در حالی با چنین پنهان کاری‏هایی همراه بود که پیشکوستان این رشته اعتقاد دارند در چنین شرایطی که بسیاری از وزنه برداران شاخص و امیدها مدال آوری ایران در مسابقات قهرمانی جهان با دوپینگ و محرومیت دست و پنجه نرم می‏کنند، تعلیق کشورمان و تلاش برای پاک سازی وزنه برداری در این مدت، تنها راه علاج است و نباید باج 500 هزار دلاری به یک پیرمرد پول پرست یهودی داد که در راس فدراسیون بین المللی وزنه برداری بارها چنین ارقامی دریافت کرده است.

این پیشکسوتان که از میان آنها منوچهر برومند، محمد نصیری ، نصرالله دهنوی، مهدی عطار اشرفی، دکتر علی اصغر شهابی، سعید نیریزی، محمد نوری، محسن کله گیری و علی والامنش قابل ذکر هستند، بهمن ماه سال گذشته در این نامه متذکر شده بودند: «پیشکسوتان وزنه برداری (که در بالا نام برده شد) و تعداد زیادی از روسای هیئت های استانی به اضافه داوران و مربیان ارشد و زحمتکش بومی وزنه برداری و عاشقان و دلسوختگان این رشته همگی خواهان به تعلیق درآمدن فدراسیون وزنه برداری ایران و پاک سازی آن از لوث وجود ناپاکان و همچنین ندادن جریمه برای سومین بار از بیت المال به فدراسیون جهانی که رئیس آن یک یهودی است (جهت اخاذی و به قول بعضی ها پرونده ایران را باز نگه داشته تا هشتصد هزار دلار به حساب ایشان واریز گردد) می باشیم. با توجه به اینکه هنوز آلودگی در وزنه برداری و کادر اجرایی این فدراسیون بسیار زیاد می باشد و هیچ حسابی نمی توان برای گرفتن مدال در میادین پیش رو به خصوص بازیهای آسیایی گوانگژو که حدود 10 ماه آینده برگزار می شود باز کرد، بهتر است در آینده همه ما برای پاک سازی و پاک نگه داشتن این رشته ورزشی قهرمانی تلاش کنیم.»

با این تفاسیر تنها یک دلیل برای پرداخت چنین رقمی باقی می‏ماند و آن سرپوش گذاشتن بر خبر عدم تعلیق وزنه برداری ایران است که با پرداخت چنین رقمی و رفع این تعلیق، دیگر دیوار حاشای آن برای همیشه بلند خواهد بود. وزنه برداری ایران که در شرایط بحرانی به سر می‏برد دلخوش به این کرده که دسته‏های دلار را تقدیم پیرمرد پول پرستی کند که بیش از 30 سال به بهانه مبارزه با پدیده دوپینگ، سرمایه کشورها را چپاول کرده و در مسیرهای ناصواب، خرج می کند؛ مردی که شائبه صهیونیست بودن وی نیز مطرح شده است اما نباید چندان به این مسائل توجه کرد و مهم‏ترین اولویت آن است در وزنه برداری جهان که می‏توان هر تخلفی را با پرداخت‏های مالی برطرف ساخت، از همین راه جلو رفت و تعلیق صورت نپذیرفته ایران(!) را رفع کرد.

وزنه برداری ایران برای سومین بار این دور باطل را با پرداخت باجی دیگر به عنوان جریمه به فدراسیون جهانی طی می‏کند و هیچ کس نمی‏پرسد تا کی باید وزنه برداری کشورمان از بالا تا پایین درگیر این معزل بزرگ باشد و یک به یک اسطوره‏های خودساخته‏مان در این رشته قدرتی با تست مثبت دوپینگ دستمایه هزار و یک کاریکاتور شوند و تمامی موفقیت‏هایشان به همین سادگی لوث شود. یک بار دیگر بر روی وقایعی که به وقوع می‏پیونند‏، چشمانمان را می‏بندیم و در برابر اتفاقات اینچنینی سکوت اختیار می‏کنیم تا شاید اوضاع از این بدتر نشود و سرپرست جوان وزنه برداری که هیچ کس‏ توان کنار گذاشتنش را ندارد، سر جایش باقی بماند.

 

 

 

 

گردآوری:‌گروه خبری سیمرغ

www.seemorgh.com/news

منبع:fardanews.com