برخی اتفاقات و بعضی جریانات فقط در ورزش ما اتفاق می افتد و خیلی با منطق ورزش روز جهان همخوانی و ارتباطی ندارد.
 
تابناک: طی یکی دو سال اخیر چند نمونه از این اتفاقات رخ داده است که بارز ترین آنها در فدراسیون تیروکمان و فدراسیون پینگ پنگ بوده است.

یکی از بازیکنان مطرح تیروکمان به دلیل انجام گفت و گو با رسانه ها که توام با نوعی انتقاد هم همراه بود مورد غضب رییس فدراسیون قرار گرفت و همین امر موجب شد اسم این ملی پوش را در لیست سیاه خود قرار دهد و او را از تیم ملی کنار گذاشت آنهم به بهانه نظم و انضباط!

 البته این اتفاق برای یک داور بین المللی تنیس روی میز هم رخ داده و متاسفانه با توجه به دیدگاه بحث برانگیز رییس فدراسیون پینگ پنگ این داور بین المللی نیز با محرومیتی 18 ماهه مواجه شده است.

خانم سیمین رضایی که تنها داور داری مدرک بین المللی ایران است به این دلیل مورد غضب رییس فدراسیون واقع شده که گویا وی توانسته یک کرسی بین المللی هم در فدراسیون جهانی بگیرد اما فدراسیون تمایل داشته فرد دیگری را برای دوره جدید این پست معرفی کند ضمن اینکه گویا وی به صورت مستقیم و از طریق اینترنت با نهادهای رسمی داوری آسیا ارتباط داشته و این ارتباطات تنها در حاشیه دنیای حرفه ایی ورزش بوده و لاغیر اما جناب رییس همین را هم بر نتابیده و خانم رضایی را با محرومیتی سنگین مواجه ساخته است.

حتی اگر بپذیریم که کار خانم رضایی خارج از قوانین و مقررات رسمی فدراسیون بوده باز هم قابل اغماض است و آیا آقای زارع پور که تازگی ها مهمان ورزش شده می داند که چه مرارت ها و چه مشقاتی یک فدراسیون و یک داور آن هم در رشته پینگ پنگ باید متحمل شوند تا به درجه رسمی بین المللی برسند و یک کرسی رسمی برای کشورمان بگیرند؟

آن هم یک خانم که به عنوان یک بانوی مسلمان یقینا با مشکلاتی در عرصه مسابقات مواج می شود با این وجود مایه افتخار و مباهات یک بانوی مسلمان ایرانی است.

ای کاش رییس فدراسیون تنیس روی میز به جای برخورد چکشی با مدیریت خوب خود این موضوع را به گونه ایی حل و فصل می کرد که اگر آن داور مرتکب اشتباهی هم شده متنبه شود و هم اینکه این فرصت سوزی برای تنها بانوی مسلمانی که از ایران اسلامی مجوز داوری در
مسابقات رسمی آسیایی را دارد اینگونه سرخورده نشود و این جار و جنجال هم به وجود نمی امد.

زارع پور باید بیاد داشته باشد که افرادی مانند وی شاید که بر حسب ارتباطاتی سر از مدیریت فدراسیونها در می آورند آمدنی و رفتنی اند اما آنچه که می ماند ورزشکاران و داوران و مربیان و اهالی ورزش هستند بنابراین چه خوب است که وی با پرونده ای خوب و درست دوران حضورش در فدراسیون را سپری کند.

البته از این نمونه های مشابه زیاد داریم و همانگونه که گفتیم رییس فدراسیون تیر وکمان هم یک نمونه اش بود که او نیز بعد از همان اتفاقات جایگاهش را در فدراسیون متزلزل کرد و هنوز هم مشخص نیست که آیا ماندنی است و رفتنی اما چه خوب است چنین مدیرانی با تعقل و تدبر بیشتری با اینگونه اتفاقات برخورد کنند تا این همه سروصدا پیرامون خود به وجود نیاورند...
 
گردآوری: گروه ورزش سیمرغ
www.seemorgh.com/sport
منبع:tabnak.ir