پس از عقد قرارداد کی‌روش با فدراسیون فوتبال، گمانه‌زنی‌ها درباره آینده نیمکت تیم ملی امید، بعد از آمدن مربی پرتغالی آغاز شد. مسوولان فدراسیون اعلام کردند که قرار است از این پس سرمربی تیم ملی بزرگسالان برکار همه تیمهای ملی نظارت داشته باشند و سرمربی تیم ملی امید نیز باید طبق نظر او انتخاب شود. از این جا بود که گزینه‌های متعددی برای هدایت تیم امید مطرح شد.
مجید جلالی، حمید استیلی، منصور ابراهیم‌زاده، علی اصغر مدیرروستا، حمید علیدوستی، هومن افاضلی، فلمینگ و علیرضا منصوریان، مربیانی بودند که در این سه چهار هفته نامشان به گوش ما خورد، اما فدراسیون هیچ وقت حاضر نشد درباره گزینه‌های خود صحبت کند تا تعداد افراد صاحب شانس نیز بیشتر شود. با این حال کفاشیان و تاج هر دو در صحبت‌هایشان از حضور یک گزینه خارجی در میان مربیان مورد مذاکره خبر می‌دادند که مطمئنا او کسی جز فلمینگ دانمارکی، مدیر تیمهای پایه مس کرمان و سرمربی پیشین تیم ملی امید دانمارک نبود.
امروز و فردا کردن‌های فدراسیون بالاخره به پایان رسید و روز چهارشنبه گفته شد که سرمربی تیم ملی امید به همراه دستیار ایرانی کی‌روش، پنج‌شنبه بوسیله مرد پرتغالی و در نشست خبری اعلام می‌شود.
کی‌روش از علیرضا منصوریان به عنوان سرمربی تیم امید و امید نمازی در سمت دستیار خود نام برد. در حالی که دیروز، روز تعطیلی رسانه‌های نوشتاری بود، اما انتقادها از همان نشست خبری سرمربی تیم ملی به انتخاب‌های فدراسیون آغاز شد.
شاید نیاز به یادآوری نباشد که تیم ملی امید پس از 40 سال دوری از المپیک، در حساسترین دوره زمانی خود پیش از بازی‌های المپیک 2012 لندن قرار دارد و اگر می‌خواهیم حسرت‌مان 44 ساله نشود، باید تمام تلاش خود را در سال 90 انجام دهیم.
بی‌جهت نبود که مجید جلالی در برنامه‌ای که برای تیم امید به فدراسیون ارائه کرد، به این موضوع هم اشاره کرد که در سال 90 مهمترین تیم، تیم ملی امید خواهد بود و برنامه‌های فدراسیون باید با محوریت صعود به المپیک تنظیم شود. در توانایی‌های علیرضا منصوریان به عنوان یک مربی جوان و آینده‌دار شکی نیست، اما آیا او که تنها سابقه‌ی یک سال دستیاری افشین قطبی را در کارنامه هدایت تیمهای ملی دارد، می‌تواند پاسخگوی انتظارات چندمیلیون هوادار بوده و تضمین دهد که حسرت امید 44 ساله نخواهد شد؟
امیر قلعه نویی به عنوان عضو کمیته فنی فدراسیون فوتبال در گفت و گو با ایسنا از انتخاب منصوریان ابراز بی‌اطلاعی کرده بود. حبیب کاشانی هم که یکی از اعضای هیئت رییسه فدراسیون است امروز در مصاحبه‌ای گفت می‌توانستیم گزینه‌های دیگری برای تیم ملی بیاوریم. هنگامی که کمیته فنی و هیئت ریسه فدراسیون نقشی درانتخاب‌های مهم و سرنوشت‌ساز این فدراسیون ندارند، چندین سوال مهم پیش می‌آید.
چه افرادی منصوریان و نمازی را انتخاب کرده‌اند؟ آیا در این انتخاب بحث فنی و توانایی مربیان مهم بوده یا مسائل دیگری در میان بوده است؟ چرا کمیته فنی در این انتخاب‌ها نقشی نداشته است؟ درباره انتخاب نمازی این سوال مطرح است که آیا تنها دانستن زبان انگلیسی و سابقه‌ی همکاری او با دن‌گاسپار برای این انتخاب کافی بوده است؟ در حالی که می‌دانیم کارلوس کی‌روش هنوز شناخت کاملی از فوتبال ایران و فوتبالیست‌های آن ندارد، آیا بهتر نبود به جای امید نمازی که تنها 6 ماه است به ایران آمده، فرد باتجربه‌تری به این عنوان منصوب می‌شد، که هم اطلاعات بیشتری نسبت به فوتبال ایران داشته باشد و هم از روحیات و رفتارهای خاص بازیکنان ایران آگاهی کامل داشته باشد؟
این انتقاد به کارلوس کی‌روش هم وارد است که چرا در انتخاب دستیار ایرانی خود که می‌توانست خیلی در برنامه‌های و تاثیرگذار باشد وقت و تامل بیشتری نکرده است.