وقتی پورتر متوجه شد که همسرش در حال مرگ است، به اوستین بازگشت و خود را به دادگاه تسلیم کرد و در انتظار دادگاه فرجام ماند. همسر وی در سال....
 
روزهای میانی ماه سپتامبر میزبان چهره‌های شناخته‌شده‌ای از دنیای ادبیات و هنر است: نویسنده‌ای كه «ملكه‌ی جنایت» خوانده می‌شود و پرفروش‌ترین آثار تاریخ ادبیات را پس از شكسپیر به نگارش درآورده است،‌ مردی كه با بازی در نقش یك پادشاه الكن جایزه‌ی اسكار 2011 را به خانه برد و جنایی‌نویسی ماجراجویی كه پس از مرگش هم پرونده‌ی جرایمش بسته نشد، از متولدین دهم تا هفدهم ماه جاری میلادی هستند.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از زندگی چهره‌های شاخص فرهنگی هنری كه در هفته‌ی پیش رو پا به عرصه‌ی وجود نهاده و یا چشم از جهان فروبسته‌اند، گزارشی آماده كرده است كه در پی می‌خوانید:
 
***
در محبوبیت آثار «ملكه‌ی جنایت» همین بس كه نمایش‌نامه‌ی «تله‌موش» وی ركورددار برگزاری طولانی‌ترین اجرای تئاتر در لندن است. اجرای این اثر از 25 نوامبر 1952 آغاز شده است و تاكنون ادامه دارد و بیش از 20 هزار اجرا از آن انجام شده است.
 
آگاتا كریستی (متولد 15 سپتامبر 1890) اگرچه با نام «ماری وست‌ماكوت» رمان‌های عاشقانه هم می‌نوشت، اما بیش‌تر شهرتش برای 80 رمان پلیسی بوده‌ است. رمان‌های پلیسی فوق‌العاده‌ی او و خلق كارآگاهان نام‌آشنایی چون «هركول پوآرو» و «خانم مارپل» موجب شد تا لقب «ملكه‌ی‌ جنایت» را بگیرد و از بزرگ‌ترین و خلاق‌ترین نویسندگانی محسوب شود كه برای رشد این ژانر پرطرفدار تلاش كرد.
كتاب ركوردهای جهانی گینس، كریستی را نویسنده‌ی پرفروش‌ترین كتاب‌های جنایی در طول دوران و دومین نویسنده‌ی پرفروش تاریخ ادبیات جهان دانسته است كه بعد از ویلیام شكسپیر، آثار او در میان تمامی ژانرها، پرفروش‌ترین بوده‌اند.
تخمین‌ زده می‌شود حدود یك میلیارد جلد از آثار آگاتا كریستی به زبان انگلیسی و یك میلیارد جلد دیگر به 103 زبان دنیا فروخته شده باشند. برای پی بردن به محبوبیت او كافی است بدانیم آثار آگاتا كریستی پرفروش‌ترین رمان‌ها در تمام دوران فرانسه بوده‌اند.
او اولین نویسنده‌ای بود كه در سال 1955 جایزه‌ی «گراند مستر» را از انجمن نویسندگان آثار پلیسی آمریكا دریافت كرد و در همان سال، جایزه‌ی «ادگار آلن پو» را از سوی همین انجمن گرفت.
او از پدری آمریكایی و مادری انگلیسی متولد شد؛ اما هرگز شهروندی آمریكا را نپذیرفت. كریستی در سال 1971 نشان «بانو» را از انگلستان دریافت كرد. اولین رمانش در سال 1920 با نام «پرونده‌ی مرموز استایلز» منتشر شد و كارآگاه «هركول پوآرو» را برای اولین ‌بار به خوانندگان معرفی كرد كه بعدها در30 رمان و 50 داستان كوتاه دیگر، شخصیت اصلی داستان‌های او شدند.
دیگر شخصیت پرطرفدار داستان‌های كریستی یعنی «خانم مارپل» در سال 1930 در رمان «قتل در ویساراگا» معرفی شد. در جریان جنگ‌ جهانی دوم، كریستی دو رمان نوشت تا دو شخصیت كارآگاه داستان‌هایش را بكشد. او در رمان «پرده»، پوآرو و در رمان «قاتل در خواب»، خانم مارپل را كشت؛ اما هر دو كتاب در گاوصندوق بانكی برای 30 سال نگهداری می‌شدند و در سال‌های پایانی عمر كه دیگر نمی‌توانست بنویسد، برای انتشار بیرون آورده شدند.
او نیز مانند «آرتور كانن دویل»، از شخصیت‌ كارآگاه پوآرو خسته شده بود؛ اما برخلاف دویل كه اقدام به كشتن «شرلوك هلمز» كرد، در مقابل وسوسه‌اش برای كشتن پوآرو مقاومت كرد؛ چون همچنان محبوب بود. اما در مقابل، كریستی عاشق خانم مارپل بود و این در حالی است كه رمان‌ها و داستان‌های با شخصیت پوآرو تقریبا دوبرابر داستان‌های خانم مارپل هستند.
آگاتا كریستی 12 ژانویه‌ی سال 1967 در سن 85 سالگی درگذشت.
***
کالین فرث متولد 10 سپتامبر 1960 بازیگر انگلیسی سینما و تلویزیون است كه در سال 2011 در هشتاد و سومین دوره‌ی مراسم اسکار برای بازی در فیلم «سخنرانی پادشاه» برنده‌ی جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. وی در سال 2009 نامزد جایزه‌ی اسکار برای فیلم «مرد تنها» بود و با این فیلم جایزه‌ی «بافتا»ی بهترین بازیگری را دریافت كرد.
 
به گزارش ایسنا، این بازیگر سینما در سال 2001 بهترین بازیگر مرد جوایز آكادمی فیلم اروپا شناخته شد و در جشنواره‌ی ونیز سال 2009 برای فیلم «مرد تنها» بهترین بازیگر مرد انتخاب شد.
***
فرانک اوکانر نویسنده‌ی ایرلندی بود که بیشتر به خاطر داستان‌های کوتاه و زندگی‌نامه‌هایش شناخته شده است. وی بیش از 150 اثر از خود برجای گذاشت.
  
اوکانر در 17 سپتامبر 1903 كرک ایرلند به دنیا آمد. او در دهه‌ی 1930 در دوبلین به کتابداری، تدریس زبان ایرلندی و کارگردانی تئاتر مشغول بود. هنگامی که او در سال 1935 عضو هیات مدیره‌ی تئاتر «ابی» شد، توسط «ویلیام باتلر ییتس» - شاعر سرشناس ایرلندی - و دیگر اعضای انجمن ملی تئاتر ایرلندی شناخته شد. وی نخستین مجموعه داستان‌های کوتاهش را در سال 1931 منتشر کرد. اوکانر در سال 1950 دعوت‌ها برای تدریس در آمریکا را پذیرفت و به آن کشور رفت. او بیشتر عمرش را در آمریکا به تدریس و نوشتن گذراند و بسیاری از داستان‌های او برای نخستین‌بار در آمریکا منتشر شدند.
***
خالق «كمدی الهی» از شاهكارهای ادبیات جهان در چهاردهم سپتامبر 1321 میلادی درگذشت؛ «دانته آلیگیری» شاعر سرشناس ایتالیایی كه به «دانته» مشهور است.
دانته كه اثرماندگار او به نام «كمدی الهی»، برجسته‌ترین كتاب نوشته‌شده به زبان ایتالیایی محسوب می‌شود، در سال 1265 در فلورانس ایتالیا متولد شد.
 
او در خانواده‌ی سرشناس آلیگیری به دنیا آمد و در هفت‌ سالگی مادرش را از دست داد. درباره‌ی تحصیلات دانته مدارك زیادی در دست نیست؛ اما گفته می‌شود كه در خانه خواندن و نوشتن را فراگرفته است.
علاقه‌اش به شعر شاعران دوره‌گرد و همچنین شعر لاتین كلاسیك، او را به‌سمت ادبیات آورد. دانته در دانشگاه‌های فلورانس و پالودا تحصیل كرد و به رشته‌های فلسفه و طبیعی و اخلاق علاقه‌ی زیادی داشت.
در 30 سالگی به فعالیت سیاسی پرداخت و به‌ عضویت شورای یكصد نفره در فلورانس درآمد. او در سال 1300 یكی از شش حاكم فلورانس شد. دانته در سال 1302 پس از اشغال فلورانس توسط «شارل دووالو» به ‌مخالفت با سیاست‌های پاپ پرداخت و به ‌تبعید محكوم شد. او تهدید شد چنان‌چه به‌فلورانس برگردد، در آتش سوزانده خواهد شد؛ اما در تبعید نیز دست از مبارزه علیه ارتجاع كلیسا برنداشت.
معروف‌ترین اثر دانته به نام «كمدی الهی»، داستان سفر او به جهنم، برزخ و بهشت است. او این اثر را به زبان جدیدی كه آن را ایتالیایی می‌نامید، نوشت، كه البته در آن، عناصری از زبان لاتین و گویش‌های محلی نیز دیده می‌شوند.
با این حال، خوانندگان این اثر نمی‌دانند چگونه این كتاب بسیار جدی، كمدی نامیده شده است. شاید یكی از دلایل آن، این بود كه در دوران دانته تمام آثار ادبی مهم به زبان لاتین نوشته می‌شدند و سایر آثاری را كه به زبان‌های دیگر نوشته می‌شدند، كمدی می‌گفتند.
«كمدی الهی» از زبان اول ‌شخص است و دانته در این کتاب، سفر خیالی خود را به دوزخ، برزخ و بهشت تعریف می‌کند. در این سفر، دانته دو راهنما دارد. در دوزخ و برزخ، راهنمای او «ویرژیل» ـ شاعر ایتالیایی ـ است که چند قرن پیش از دانته زندگی می‌کرده و در بهشت، راهنمای او، «بئاتریس» است.
از دیگر آثار این شاعر بزرگ ایتالیایی به «ضیافت آهنگ‌ها» و «سلطنت» می‌توان اشاره كرد، كه البته به زبان لاتین هستند.
***
«اُ. هنری» نام مستعار نویسنده‌ی آمریکایی «ویلیام سیدنی پورتر» است كه از متولدین این هفته‌ی ماه سپتامبر است. داستان‌های کوتاه اُ. هنری به دلیل لطافت طبع، بازی با لغات، شخصیت‌پردازی شورانگیز و پایان هوشمندانه و غافلگیرانه معروف هستند.
 
این نویسنده در طول عمر خود بیش از 400 داستان کوتاه نوشت. امروزه جایزه‌ای نیز به نام او وجود دارد.
نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه اُ. هنری مجموعه «چهار میلیون» در سال 1899 منتشر شد. وی در ادبیات آمریکا نوعی از داستان کوتاه را به وجود آورد که در آن‌ گره‌ها و دسیسه‌ها در پایان داستان به طرزی غافلگیرانه و غیرمنتظر گشوده می‌شود.
پورتر به تاریخ 11 سپتامبر 1862 در شهر گرینزبورو متولد شد. وی از زمان کودکی همواره در حال مطالعه بود و کتاب‌های فراوانی را از داستان‌های معروف گرفته تا رمان‌های کیلویی می‌خواند،‌ اما کتاب مورد علاقه‌ی او ترجمه‌ی انگلیسی کتاب «هزار و یک شب» بود.
این نویسنده‌ی توانا در طول دوران زندگی‌ پرماجرایش به خرفه‌های متعدد و مختلفی مشغول بود؛ از جمله:‌ داروسازی، چوپانی، کارگری در مزرعه، آشپزی، پرستاری بچه، نقشه‌کشی، تحویلداری بانک، روزنامه‌نگاری، فعالیت در گروه‌های تئاتر و موسیقی و خوانندگی.
اُ. هنری در سال 1891 در اولین بانک ملی شهر اوستین به عنوان تحویلدار و دفتردار شروع به کار کرد. این بانک به صورت غیررسمی کار می‌کرد و این امر مشکلاتی در موازنه‌ی حساب‌ها برای پورتر پیش‌ می‌آورد. حساب‌های این بانك بررسی شد و حسابرسان فدرال با چندین مورد اختلاف و ناهم‌خوانی برخورد کردند. آن‌ها تصمیم گرفتند یک کیفرخواست علیه پورتر تنظیم کنند. به این ترتیب، پورتر به اتهام اختلاس در ارتباط با شغل خود در بانک دستگیر شد، اما این اتهام را نپذیرفت و روز قبل از محاکمه فرار کرد.
وقتی پورتر متوجه شد که همسرش در حال مرگ است، به اوستین بازگشت و خود را به دادگاه تسلیم کرد و در انتظار دادگاه فرجام ماند. همسر وی در سال 1897 بر اثر بیماری سل درگذشت. پورتر که در دادگاه نتوانست دفاعی شایسته از خود کند، در فوریه 1898 به اتهام اختلاس، مجرم شناخته شد و به پنج سال زندان محکوم شد. او در 25 مارس 1898 به عنوان زندانی فدرال در ندامتگاه اوهایو در شهر کلمبوس زندانی شد.
پورتر که مجوز داروسازی داشت به عنوان داروفروش شیفت شب در بیمارستان زندان کار می‌کرد. وی دارای اتاق مخصوص به خود در بخش بیمارستان بود و هیچ مدرکی مبنی بر این‌که او وقت خود را در سلول‌های عمومی زندان می‌گذراند،‌ وجود ندارد.
او در همان دوران زندان، 14 داستان با نام‌های مستعار چاپ کرد که او. هنری معروف‌ترین این نام‌ها بود. این نام مستعار اولین‌بار در داستان «جوراب کریسمس ویسلینگ دیک» در یکی از شماره‌های مجله‌ی «مک‌کلور»چاپ شد. یکی از دوستان پورتر در نیواورلئان، داستان‌های او را برای ناشران می‌فرستاد، به طوری که آنها نمی‌دانستند نویسنده داستان‌ها زندانی است. پورتر در 24 ژانویه 1901 پس از سه سال زندان، به دلیل خوش‌رفتاری در زندان،‌ آزاد شد.
اوج فعالیت اُ. هنری در حرفه‌ی نویسندگی در سال 1902 آغاز شد، یعنی زمانی که به شهر نیویورک نقل مکان کرد تا به ناشران نزدیک‌تر باشد. او در این دوره 381 داستان کوتاه نوشت.
وی در سال 1908 به تدریج سلامتی‌اش را از دست داد و در 5 ژوئن 1910 به دلیل بیماری کبد، عوارض بیماری قند و همچنین ناراحتی قلبی درگذشت.
 
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir