لذت وصف نشدنی نسبت به دوربین

من این کار را از قبل انقلاب شروع کردم. در مسجد ارگ نشسته بودم ، وقتی به منزل رفتم و تصویر خود را از تلویزبون دیدم علاقمند شدم و اینگونه پا به این عرصه گذاشتم!

خب اون یک کلاس مخصوصی دارد که شما باید بیایید و در کلاس های من حاضر شوید و با یک مصاحبه نمی شود. چون از قبل انقلاب در این حرفه هستم زاویه دوربین ها رو میشناسم و هر شب هم می نشینم و تا دیروقت منتظر می مانم تا تصویر خود را از تلویزیون ببینم.

حسین نمازی از زندگی شخصی اش هم برای ما گفت و جالب آنکه در زمانی جوانی وقتی در دوران نامزدی و عقد بوده است به عشق اینکه در تهران حاضر باشد (چون سوژه های تلویزیونی در تهران بیشتر از شهرستان هاست) حاضر به ازدواج نشده و تا بحال مجرد مانده است.

حسین نمازی که بسیار خوش صحبت و خوش برخورد بود صحبت های خود را با طنز ادامه می دهد و می گوید: «چندین نسل از صداوسیما بازنشسته شده اند اما من همچنان در در حرفه ام مشغول به کار هستم و فعلا قصد بازنشستگی ندارم.»

نمازی از سانسور برخی تصویرهایش توسط کارگردان ها می گوید: «گاهی آنقدر مقابل دوربین ها حاضر می شوم که کارگردان ها مجبور می شوند یک تصویر را چند بار بگیرند اما در نهایت کسی حریف من نمی شود چون می دانم در لحظاتی مقابل دوربین حاضر شوم که نتوانند تصویرم را سانسور کنند.»

اما آقای دوربینی گویا امروز به آرزوی دوران نوجوانی خود رسیده است و از شهرت خود در رسانه های بین المللی سخن می گوید: «تصویرم را نه تنها در رسانه های داخلی بلکه در برنامه های ماهواره ای هم نشان می دهند و از لقب آقای دوربینی لذت می برم. این لقب را اولین بار کامران نجف زاده برای من انتخاب کرد که از او ممنونم.»

اما آقای دوربینی خود را پایه ثابت تشییع جنازه ها می داند و می گوید اخبار تمام تشییع جنازه افراد معروف را پیگیری می کنم و معمولا در مقابل صف تشییع جنازه قرار می دهم تا تصویرم را نشان دهند.

حسین نمازی که علاقه زیادی به دیده شدن دارد، خود را یک آدم سیاسی می داند و اعلام می کند در تمامی انتخابات ها شرکت کرده ام و رای دادم اما رای دادن آقای دوربینی هم از زبان خودش شنیدنی است: «معمولا در جاهایی برای رای دادن حاضر می شوم که مطمئن هستم پخش زنده تلویزیونی دارند و زمانی رای خود را به صندوق می اندازم که یکی از مسئولین مقابل دوربین ها قرار می گیرد تا مجبور شوند تصویر مرا نشان دهند»