شبکه ایران/حـــامد مظفـــری: بیانیه تهدیدآمیز انصار حزب ا.. در قبال اکران تازه ترین درام اجتماعی فریدون جیرانی با عنوان «من مادر هستم» اولین واکنشی که داشت بیانیه مشترک فریدون جیرانی-غلامرضا موسوی بود؛ دو سینماگری که بیشتر از دو دهه است که با هم مراوده کاری دارند و حالا به عنوان کارگردان و تهیه کننده «من مادر هستم» باید پاسخگوی افراطی گریهای باشند که هرچند امروز استارت آن زده شد اما به نظر می رسد حالا حالاها ادامه داشته باشد.
برای آگاهی از پیش بینی وضعیت اکران «من مادر هستم» با اوضاع پیش آمده به سراغ غلامرضا موسوی رفته و گپی کوتاه با وی زدیم. موسوی هم هرچند ساعات پرمشغله ای را سپری کرده بود اما سعی کرد با طمانینه و سعه صدر پاسخگوی سوالات ما باشد.
اصلی ترین پرسش من این است که اگر انصار حزب ا.. تهدید خود را عملی کرده و با آغاز اکران «من مادر هستم» به سراغ تحصن در برابر وزارت ارشاد بروند، اوضاع چگونه رقم می خورد؟
من نمی دانم آنها واقعا چه تصمیمی در سر دارند اما اگر انصار با تحصن احتمالی خود جلوی اکران فیلم را بگیرند آن گاه دیگر فاتحه قانون خوانده شده است. «من مادر هستم» به طور کاملا قانونی ساخته شده است؛ فیلم ما هم پروانه ساخت دارد و هم پروانه نمایش. ما در چارچوب قانون فیلم ساخته ایم و حالا هم منطبق بر اسلوب قانون، قصد اکران آن را داریم. این حق قانونی ماست که از رفتارهای خودسرانه ابراز نگرانی کنیم. به نطر می رسد دوستان اگر اعتراضی هم دارند باید آن را به طرق قانونی مطرح کنند. عمل غیرقانونی از هر کسی سرزند، ناشایست است؛ می خواهد از من باشد یا کس دیگر.
فکر می کنید مخالفان «من مادر هستم» اصلا فیلم را دیده اند که چنین واکنشهای افراطی را از خود بروز می دهند؟
راستش را بخواهید برای خودم هم خیلی عجیب است چطور فیلمی که تنها تعداد محدودی آن را دیده اند این چنین مورد قضاوت قرار می گیرد. مشکل آنها که بیانیه اخیر را داده اند هم این است که فیلم را ندیده اند و به واسطه دیگرانی که درباره فیلم به آنها اطلاعات نادرست داده اند درباره فیلم قضاوت می کنند. چنین قضاوتی هم قضاوت درستی نیست. بهتر است این مخالفان ابتدا فیلم را تماشا کرده و بعد از اینکه فیلم را دیدند درباره آن قضاوت کنند. همین که می گویند فیلم درباره فحشا است یعنی اینکه فیلم را ندیده اند.
به نظر شما آیا می توان بیانیه اخیر را به رقابتهایی سیاسی مرتبط دانست که در پشت پرده جریان دارد؟ یعنی انگار سینما دستاویزی شده برای تقابلات سیاسی!؟
من فکر می کنم پشت پرده این دعوا بیشتر از آن که بحث بر سر سینما باشد بحثهای غیرسینمایی جریان دارد. شروع دعوا بر سر اکران فیلمها که از نوروز امسال توسط حوزه رقم خورد یک بازی سیاسی بود و به نظر می رسد امتداد تحریکات حوزه بوده که پای انصار را هم به این بازی کشانده است.
فکر می کنید واکنش مسئولان سینمایی وزارت ارشاد نسبت به امتداد این تحریکات چه باشد؟
ببینید، «من مادر هستم» بارها توسط مقامات مسئول در وزارت ارشاد دیده شده و منطبق با نظریات آنها تعدیل شده است و در نهایت به نسخه ای رسیده که مجوز اکران پیدا کرده؛ بدیهی است که مسئولان سینمایی می بایست پای مجوزی که به فیلم داده اند بایستند.
شنیده شده بیانیه اخیر انصار سبب ساز آن گردیده که تعداد سالنهای سینمایی نمایش دهنده «من مادر هستم» کاهش یابد. آیا این مساله را تایید می کنید؟
نه، کم بودن تعداد سالنهای نمایش این فیلم هیچ ربطی به بیانیه اخیر ندارد. مشکل بر سر آن بود که مدیران حوزه هنری در اقدامی سلیقه ای فیلم ما را در لیست فیلمهای ممنوعه خود قرار دادند و به این ترتیب امکان نمایش «من مادر هستم» در سالنهای حوزه هنری سلب شد پس محدودیت تعداد سالنهای نمایش به بیانیه اخیر ربطی ندارد و همان زمان که قرارداد اکران فیلم بسته شد، این محدودیت قابل تصور بود.
آیا نسخه ای از «من مادر هستم» که بناست از فردا در گروه سینمایی آفریقا اکران شود همان نسخه ای است که در نمایش خصوصی ویژه روزنامه نگاران به نمایش درآمده بود؟
بله، این نسخه هیچ تفاوتی با نسخه موردنظر ندارد و هیچ تعدیل جدیدی به فیلم وارد نشده است. این را هم بگویم که اگر فیلم درست و بدون پیش زمینه ذهنی منفی دیده شود حتما با مخاطب ارتباط برقرار خواهد کرد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir
مطالب پیشنهادی:
کربلا در گفت‌وگو با سروش صحت و رامبد جوان!
از دو هفته دیگر «ایران» سالن سینمای دایر نخواهد داشت!
مخاطب سینما، دروغ شیرین نمی‌خواهد!
50 نکته ای که از مختار و مختارنامه نمی دانستید
مزايده خانه هری پاتر