دوست دارم با ریش و سبیل سفید این سکان را به دست بگیرم تا اگر از یک بازیگر دعوت به همکاری کردم آنقدر کارم را بلد باشم که...
 
 
اکبر عبدی همچنان می تواند شگفتی ساز باشد. اگر زمانی بازی رویایی و خارق العاده اش در فیلمی مثل مادر می توانست تمام توجه ها را به خود جلب کند یا زمانی دیگر در « آدم برفی» برای اولین بار در تاریخ سینمای پس از انقلاب در نقش یک زن ظاهر می شود و حتی آنگاه که نمایشی را روی صحنه می برد، پرفروش ترین تئاتر چند دهه اخیر را می سازد، هنوز هم می تواند به این شگفتی هایش ادامه دهد.
 
هر چند انگار او انگیزه لازم برای این همه موفقیت را داشته است: «فراموش نمی کنم، زمانی که سنم کم بود مثل الان چاق و تپل بودم و فقط برنج سیرم می کرد اما در زمان بچگی وضعیت مالی خوبی نداشتیم که بتوانیم هر روز برنج بخوریم و شاید هفته ای یک روز این اتفاق می افتاد، به همین دلیل همیشه آرزو داشتم که یک روز بشوم اکبر عبدی و همیشه شکم سیری داشته باشم.»

به گزارش روزنامه سرمایه او این روزها اولین تجربه کارگردانی خود را انجام می دهد که در آن در نقش سه پیرزن حضور دارد: «قصد دارم سال 88 یک فیلم یا یک مجموعه تلویزیونی را کارگردانی کنم.
 
فیلمنامه آن هم توسط «محمد بیرانوند» که پیش از این فیلمنامه های تاریخی از جمله «معصومیت از دست رفته»، «آخرین دعوت» و «مختارنامه» را نوشته و بسیار بااستعداد و باانگیزه است، آماده شده است.»با این همه او همچنان گزیده کار است و با وجود سال ها سابقه در این حوزه برای اولین بار است که دست به کارگردانی زده است: «فرصت های بسیار زیادی داشته و دارم اما همیشه دوست دارم به پختگی لازم در حوزه کارگردانی برسم و بعد فیلم سینمایی یا سریال بسازم.
 
 دوست دارم با ریش و سبیل سفید این سکان را به دست بگیرم تا اگر از یک بازیگر دعوت به همکاری کردم آنقدر کارم را بلد باشم که آن هنرمند به من اعتماد کامل داشته باشد و به نوعی جلوی او کم نیاورم.»

اکبر عبدی در ارائه توضیحاتی بیشتر درباره فیلم خود نیز توضیح داده است: «نام فیلم «مستخدم» است و من در این فیلم علاوه بر کارگردانی در چهار نقش ظاهر می شوم. نقش خودم و نقش سه پیرزن با سه لهجه متفاوت محلی. طبیعتاً فیلم طنز خواهد بود و قصد دارم از تمام تجربیات خودم طی سال های اخیر برای ساخت این فیلم بهره ببرم. امکان هم دارد این فیلمنامه را در قالب یک مجموعه تلویزیونی بسازم. بستگی به شرایط دارد.»

وی درباره علاقه مندی خود به تئاتر و سینما می گوید: «در تئاترهایی که مدرسه برپا می کرد هم شرکت می کردم، حتی یادم می آید نقش زن را هم بازی کردم، چون نمی توانستم از مدرسه دخترانه کسی را بیاورم.
 
پررنگ ترین کار نمایشی من در آن زمان وقتی بود که ادای معلم و ناظم را درمی آوردم. پدرم دوست داشت من در رشته مهندسی مکانیک درس بخوانم و در هنرستان صنعتی ادامه تحصیل بدهم بنابراین به دلیل عشق به بازیگری از درس ریاضی نمره کم آوردم. البته بعدها فهمیدم که چون ادای معلم ریاضی را درآوردم عمداً نمره من را کم داده است.»
 
 
گرداوری:گروه فرهنگ و هنر سيمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع:jahannews.com