به گزارش خبرگزاری فارس، «مارك تواین» یكی از نویسندگان و فكاهی‌نویسان آمریكایی است كه آثار متعددی را در این زمینه منتشر كرده است.
داستان‌های پرحادثه و پرماجرای وی از قبیل «تام سایر»، « هاكلبری‌فین» و «شاهزاده و گدا» از جمله آثار پرخواننده و پرفروش این نویسنده است كه هنوز هم در جوامع مختلف علاقمندان به كتاب و كتابخوانی را به خود جلب می‌كند.
نگارش و روایت داستانی در آثار وی به حدی جذاب و دقیق است كه نویسنده آمریكایی «ارنست همینگوی» از او به عنوان پدر ادبیات نوین آمریكا نام برده و نوشته است؛ ادبیات نوین آمریكا از یك كتاب سرچشمه گرفته و آن كتاب «هاكلبری‌فین» است.
«مارك تواین» روز سی ام نوامبر در میسوری متولد شد.
دوران مدرسه را در منطقه هاینبال گذراند. او خیلی زود و در آغاز نوجوانی پدرش را از دست داد. از این رو «تواین» مجبور بود در آستانه دوازده سالگی در كارگاهی مشغول به كار شود.
او در سال‌های پایانی دهه 1840 به دلیل قلم روانی كه داشت در نشریه «ژورنال» به عنوان خبرنگار مشغول به كار شد و چند سال بعد در سال 1857 با دریافت گواهینامه به عنوان قایقران در رودخانه می‌سی‌سی‌پی مشغول به كار شد.
او آثار ادبی خود را تحت تاثیر این فضا و محیط كارش در رودخانه می‌سی‌سی‌پی به رشته تحریر در آورد. در آثار او بسیاری از اصطلاحات و ادبیاتی را كه متعلق به قایقرانان در دهه 1950 است، دیده می‌شود.
«تواین» سرانجام در سال 1960 پس از اقامت در ایالت ویرجینیا كه محل تولد پدر و مادرش بود به حرفه روزنامه نگاری پرداخت. او در این زمان به عنوان سردبیر نشریه «تریتوریال اینتر پرایز» مشغول به كار شد.
از این زمان بود كه او به نگارش مجموعه‌ای از آثارش پرداخت و همینطور نگارش سفرنامه‌های فكاهی را آغاز كرد.
او سالها به عنوان روزنامه‌نگار به هاوایی، فرانسه، ایتالیا و برخی از كشورهای اروپایی و آمریكایی سفر كرد و مشاهدات خود را به صورت سفرنامه به رشته تحریر در آورد.
یكی از امتیازات و ویژگی آثار «تواین» كه داستان‌های او را خواندنی و پرفروش كرده است شیوه روایت و جذابیت سوژه‌های انتخابی او داشت. او با ارائه شیوه‌ای جدید و برجسته از روایت توانست در دوران خود انقلابی در عرصه روایت داستان‌ها به وجود آورد به گونه‌ای كه آثار او را هم‌تراز با آثار نویسندگانی چون «دیكنز»، «استیونسوت» و «سارویان» می‌نامند.
«مارك تواین» در سال 1904 به خاطر از دست دادن همسر و دخترش دچار سرخوردگی و افسردگی شد و چند سال را به این وضع گذراند. او سرانجام آوریل سال 1910 در سن 75 سالگی چشم از جهان فرو بست.
گردآوری:گروه فرهنگ وهنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: farsnews.com
