معصومه سیحون نقاش مشهور و قدیمیترین زن گالری دار ایران جمعه شب 31 اردیبهشت بر اثر خونریزی مغزی در تهران در گذشت.
خانم معصومه سیحون (منیر نوشین) حدود نیم قرن به فعالیت هنری مشغول بود و نقش برجسته ای در معرفی استعدادهای هنری ایران داشت.
معصومه سیحون در سال 1313 در رشت متولد شد و سالهای کودکی را در رشت و بهشهر (شاهی سابق) گذراند. پدرش کارمند راه آهن بود و در دوران کودکی مدتی پدرش به اهواز منتقل شد و خانم سیحون نیز سالیانی در آنجا زندگی کرد.
خانم معصومه سیحون (منیر نوشین) حدود نیم قرن به فعالیت هنری مشغول بود و نقش برجسته ای در معرفی استعدادهای هنری ایران داشت.
معصومه سیحون در سال 1313 در رشت متولد شد و سالهای کودکی را در رشت و بهشهر (شاهی سابق) گذراند. پدرش کارمند راه آهن بود و در دوران کودکی مدتی پدرش به اهواز منتقل شد و خانم سیحون نیز سالیانی در آنجا زندگی کرد.
بعد از ده سال زندگی در اهواز، خانواده سیحون به تهران نقل مکان میکنند و او سالهای پایان دبیرستان را در تهران گذراند. خانواده اش دوست داشتند پزشک شود اما او در کنکور دانشکده هنرهای زیبا قبول شد.
تا این زمان نامی از سیحون در میان نیست و منیر نوشین جوان پر انرژی و تازه واردی است که در رشته نقاشی در دانشگاه پذیرفته شده است. او در دانشگاه با مهندس هوشنگ سیحون آشنا میشود که استاد دانشکده است و با او ازدواج میكند.
هوشنگ سیحون در معماری، نقاشی و مجمسه سازی چیره دست بود و همسرش را نیز به نقاشی کردن تشویق میکرد. از سیحون به عنوان مرد بناهای ماندگار یاد میشود و بناهایی نظیر آرامگاه خیام، کمال الملک و بوعلی سینا تنها نمونه هایی از فعالیت های گسترده وی به شمار میرود.
گالری سیحون یکی از اولین گالری های هنری ایران با همکاری این دو در سال 1345 افتتاح شد و خانم سیحون در تمام این سالها آن را حفظ کرد. او در بزرگداشتی که در سال 1383 از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای او برگزار شده بود، گفت که امیدوار است بعد از او پسرش نادر این گالری را اداره کند.
او در همان برنامه گفت که "تمام زندگی من در این نگارخانه (گالری) خلاصه میشود. این جا سالهای سال است هنرمندانی چون، سهراب سپهری، حسین زنده رودی، پرویز تناولی و ... رفت و آمد داشته و دارند."
تا این زمان نامی از سیحون در میان نیست و منیر نوشین جوان پر انرژی و تازه واردی است که در رشته نقاشی در دانشگاه پذیرفته شده است. او در دانشگاه با مهندس هوشنگ سیحون آشنا میشود که استاد دانشکده است و با او ازدواج میكند.
هوشنگ سیحون در معماری، نقاشی و مجمسه سازی چیره دست بود و همسرش را نیز به نقاشی کردن تشویق میکرد. از سیحون به عنوان مرد بناهای ماندگار یاد میشود و بناهایی نظیر آرامگاه خیام، کمال الملک و بوعلی سینا تنها نمونه هایی از فعالیت های گسترده وی به شمار میرود.
گالری سیحون یکی از اولین گالری های هنری ایران با همکاری این دو در سال 1345 افتتاح شد و خانم سیحون در تمام این سالها آن را حفظ کرد. او در بزرگداشتی که در سال 1383 از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای او برگزار شده بود، گفت که امیدوار است بعد از او پسرش نادر این گالری را اداره کند.
او در همان برنامه گفت که "تمام زندگی من در این نگارخانه (گالری) خلاصه میشود. این جا سالهای سال است هنرمندانی چون، سهراب سپهری، حسین زنده رودی، پرویز تناولی و ... رفت و آمد داشته و دارند."
پیکر معصومه سیحون در بهشت سکینه آرام میگیرد
نادر سیحون، فرزند معصومه سیحون با تایید خبر درگذشت این هنرمند نقاش و قدیمیترین نگارخانهدارکشور گفت: مادرم ساعت 21 جمعه شب 31 اردیبهشت در گذشت. البته دو روز قبل، از بیمارستان مرخص شده بود و پزشکان گفته بودند کاری نمیتوان انجام داد و باید سعی کنیم از طریق غذاها و ویتامینهایی که به ایشان میدهیم، انرژیاش را بیشتر کنیم.
وی همچنین در مورد مراسم تشییع پیکر مادرش گفت: این مراسم ساعت 9 صبح روز دو شنبه، سوم خرداد از مقابل نگارخانه سیحون انجام میشود تا پس از آن پیکر او در بهشت سکینه که نرسیده به کردان كرج است، دفن شود.
فرزند معصومه سیحون همچنین گفت که مراسم سوم این هنرمند ساعت 16 روز چهارشنبه، 5 خرداد در مسجدجامع شهرک غرب برگزار میشود.
نگارخانه سیحون، از قدیمیترین نگارخانه فعال کشور است و هنرمندان برجسته بسیاری اولین نمایشگاههای خود را در این نگارخانه برپا کردهاند که از آن میان میتوان به سهراب سپهری،رضا مافی، جعفر روحبخش، فرامرز پیلآرام، محمد احصایی و... اشاره کرد.
این نگارخانه در خیابان خالداسلامبولی، کوچه چهارم، شماره 3 قرار دارد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: jamejamonline.ir