یكی از سرمایهگذاران و مجریطرح فیلمسینمایی «ورود آقایان ممنوع» نامهای را خطاب به رامبد جوان كه به عنوان كارگردان فیلم مطرح است،نوشت و نكاتی را یادآور شد.
منیژه حكمت در گفتوگویی با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران دربارهی اینكه چرا این نامه را پیش از این و قبل از نمایش فیلم منتشر نكرده است،گفت:«من برای حراست از فیلم و احترام به عوامل تاكنون سكوت كردم، چون همه میدانیم شرایط تولید در سینمای ایران چقدر سخت است، اما وقتی فیلم در جشنواره به نمایش درآمد و مطرح شد و تریبون در اختیار آقای رامبد جوان قرار گرفت، اتفاقی كه افتاد برایم قابل توجیه نبود.»
وی یادآور شد: «آقای رامبد جوان در نشست خبری فیلم در جشنواره به همه ماجراهای فیلمبرداری و زحمات عوامل بیتوجهی نشان دادند و بلافاصله به ایشان گفتیم كه این گونه صحبت نكنند و فكر میكردم دیگر اینگونه سخن نخواهند گفت، اما در برنامه تلویزیونی 7 از كسانی تشكر كردند كه هیچ ربطی به فیلم و زحماتی كه دیگران كشیدهاند، نداشت. به همین دلیل ترجیح دادم این موضوع را رسانهای كنم تا اخلاقیات را به ایشان یادآور شوم.»
كارگردان «زندان زنان» در بخش دیگری از این مصاحبه یادآور شد:«سالهاست در این سینما كار كردهام و سعی كردهام اخلاقیات در كارم اصل باشد، اما گویا اخلاقیات دارد، در سینما فراموش میشود. این عوامل حرفهای و خوب سینمای ایران به خاطر من در این فیلم حضور پیدا كردند و با این نامه قدرشناس زحماتشان خواهم بود.
ما بارها از آقای جوان خواستیم، همانطور كه در نامهام اشاره كردهام كه مونتاژ كار را ببینند، اما اولین بار فیلم را با تماشاچیان دیدند.»
وی در پاسخ به این كه آیا شكایت حقوقی خواهد كرد گفت:«شكایت حقوقی نمیكنم اما فقط به خاطر اخلاقیات این موضوع را مطرح كردم. من همیشه در همه كارهایم احترام عوامل فیلم را دارم و شاید از خیلیها در تیتراژ تشكر كنم و هیچ مشكلی هم برایم نیست و این كار را میكنم.»
حكمت تاكید كرد:«من هیچ وقت قصد نداشتم این موضوع را رسانهای كنم، اما مصاحبه اخیر ایشان در برنامه تلویزیونی 7 و نشست خبری باعث شد كه تصمیم بگیرم از لحاظ اخلاقی چیزهایی را به ایشان یادآوری كنم.»
وی خاطرنشان كرد:«فیلمهای پشت صحنه موجود است و همه دوستان میدانند كه خیلی از عوامل این فیلم به خاطر ما آمدهاند و حتی آقای جوان موقعی كه به كار پیوستند، كست كار بسته شده بود. ما به اداره نظارت ارزشیابی كارگردانهای مختلفی را پیشنهاد كرده بودیم كه هیچكدام مورد پذیرش واقع نشد.»
مجری طرح «ورود آقایان ممنوع» در پایان گفت:«نقش رضا عطاران در فیلم بسیار بیشتر از یك بازیگر بود و بخشی از لحن این فیلم مدیون رضا عطاران است كه متاسفانه این روزها نادیده گرفته شد و از هیچ تریبونی از طرف كارگردان اعلام نشد.»
به گزارش ایسنا،منیژه حكمت در بخشهایی از نامهاش خطاب به رامبد جوان نوشته است:«چیزی كه باعث شد این مطلب را بنویسم رفتار تو در تریبونهای مختلف بعد از نمایش موفق فیلم «ورود آقایان ممنوع» بود و این را به عنوان تذكری دوستانه از جانب كسی كه كمی بیشتر از تو در فضای این سینما نفس كشیده، بدان. این روزها فیلمهای زیادی دربارهی اخلاق ساخته میشود، در حالیكه سینما خود میتواند موضوع اخلاق باشد.»
منیژه حكمت در گفتوگویی با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران دربارهی اینكه چرا این نامه را پیش از این و قبل از نمایش فیلم منتشر نكرده است،گفت:«من برای حراست از فیلم و احترام به عوامل تاكنون سكوت كردم، چون همه میدانیم شرایط تولید در سینمای ایران چقدر سخت است، اما وقتی فیلم در جشنواره به نمایش درآمد و مطرح شد و تریبون در اختیار آقای رامبد جوان قرار گرفت، اتفاقی كه افتاد برایم قابل توجیه نبود.»
وی یادآور شد: «آقای رامبد جوان در نشست خبری فیلم در جشنواره به همه ماجراهای فیلمبرداری و زحمات عوامل بیتوجهی نشان دادند و بلافاصله به ایشان گفتیم كه این گونه صحبت نكنند و فكر میكردم دیگر اینگونه سخن نخواهند گفت، اما در برنامه تلویزیونی 7 از كسانی تشكر كردند كه هیچ ربطی به فیلم و زحماتی كه دیگران كشیدهاند، نداشت. به همین دلیل ترجیح دادم این موضوع را رسانهای كنم تا اخلاقیات را به ایشان یادآور شوم.»
كارگردان «زندان زنان» در بخش دیگری از این مصاحبه یادآور شد:«سالهاست در این سینما كار كردهام و سعی كردهام اخلاقیات در كارم اصل باشد، اما گویا اخلاقیات دارد، در سینما فراموش میشود. این عوامل حرفهای و خوب سینمای ایران به خاطر من در این فیلم حضور پیدا كردند و با این نامه قدرشناس زحماتشان خواهم بود.
ما بارها از آقای جوان خواستیم، همانطور كه در نامهام اشاره كردهام كه مونتاژ كار را ببینند، اما اولین بار فیلم را با تماشاچیان دیدند.»
وی در پاسخ به این كه آیا شكایت حقوقی خواهد كرد گفت:«شكایت حقوقی نمیكنم اما فقط به خاطر اخلاقیات این موضوع را مطرح كردم. من همیشه در همه كارهایم احترام عوامل فیلم را دارم و شاید از خیلیها در تیتراژ تشكر كنم و هیچ مشكلی هم برایم نیست و این كار را میكنم.»
حكمت تاكید كرد:«من هیچ وقت قصد نداشتم این موضوع را رسانهای كنم، اما مصاحبه اخیر ایشان در برنامه تلویزیونی 7 و نشست خبری باعث شد كه تصمیم بگیرم از لحاظ اخلاقی چیزهایی را به ایشان یادآوری كنم.»
وی خاطرنشان كرد:«فیلمهای پشت صحنه موجود است و همه دوستان میدانند كه خیلی از عوامل این فیلم به خاطر ما آمدهاند و حتی آقای جوان موقعی كه به كار پیوستند، كست كار بسته شده بود. ما به اداره نظارت ارزشیابی كارگردانهای مختلفی را پیشنهاد كرده بودیم كه هیچكدام مورد پذیرش واقع نشد.»
مجری طرح «ورود آقایان ممنوع» در پایان گفت:«نقش رضا عطاران در فیلم بسیار بیشتر از یك بازیگر بود و بخشی از لحن این فیلم مدیون رضا عطاران است كه متاسفانه این روزها نادیده گرفته شد و از هیچ تریبونی از طرف كارگردان اعلام نشد.»
به گزارش ایسنا،منیژه حكمت در بخشهایی از نامهاش خطاب به رامبد جوان نوشته است:«چیزی كه باعث شد این مطلب را بنویسم رفتار تو در تریبونهای مختلف بعد از نمایش موفق فیلم «ورود آقایان ممنوع» بود و این را به عنوان تذكری دوستانه از جانب كسی كه كمی بیشتر از تو در فضای این سینما نفس كشیده، بدان. این روزها فیلمهای زیادی دربارهی اخلاق ساخته میشود، در حالیكه سینما خود میتواند موضوع اخلاق باشد.»
وی در ادامه نوشته است: «رامبد عزیز
میدانی كه سینما یك كارگروهی است و آدمهای زیادی در خلق یك فیلم مشاركت دارند، البته بدیهی است كه سهم همه مساوی نیست و هركس به فراخور وظیفه و حرفهاش عمل میكند. مرزبندی دقیقی هم بین مسوولیتها هست تا تداخل وظیفه، كار را مختل نكند، اما در بعضی موارد این مرزبندی شكسته میشود و تعریف دیگری از كار گروهی مطرح میشود و آن زمانی است كه یك یا چند بخش از این مجموعه نتواند همپای دیگران جلو برود و توازن مجموعه به هم بخورد. آنگاه آنچه اولویت پیدا میكند به سرانجام رسیدن كار است نه تقسیم دقیق مسوولیتها.
ما در «ورود آقایان ممنوع» با چنین چیزی روبهرو بودیم. ساختن این فیلم كه به حق فیلمنامهی پرزحمتی به لحاظ اجرا داشت، توان فنی بالایی را میطلبید كه تجربهی داشتن چند مجموعه طنز 90 شبی با اجراهای سردستی تلویزیونی و شرایطی كه خودت بهتر میدانی پاسخگوی آن نبود و انتخاب تو به دلیل موانعی بود كه ارشاد بر سر راه انتخابهای دیگرمان ایجاد كرد و با توصیه برخی دوستان و تایید ارشاد بهنام تو رسیدیم.»
حكمت در ادامه اظهار نظرش را اینگونه مطرح كرده است:«در روزهای اولیهی كار برایمان مشخص شد كه اجرای اینكار برای تو بسیار مشكلتر از چیزی است كه فكر میكردیم، بهخصوص كه خودت اصلا این حس را نداشتی و آن را خیلی ساده فرض میكردی. در برخی صحنهها حضور نداشتی یا حضور موثر نداشتی، دكوپاژ قبل از فیلمبرداری برایت معنی نداشت و تا مدتی گمان میكردی دكوپاژ وظیفهی فیلمبردار است و او باید لنز، قاب و زاویهی دوربین را مشخص كند. شاید چون به این سیستم در 90 شبیهای تلویزیون عادت داشتی جایی كه كارگردانی یعنی بازیگردانی و نه بیان داستان با دوربین.
ولی قبول كن كه سینما یك كمی فرق میكند و باید كمی دقیقتر باشیم. در آن مقطع، تصمیم ما میتوانست تغییر كارگردان باشد یا كمك به او برای به انجامرساندن كار كه با مشورت با گروه، راه دوم را انتخاب كردیم. البته شاید به روی تو نیاوردیم. از تدوینگر فیلم كه در مراحل كوتاهكردن فیلمنامه و انتخاب عوامل مشاركت داشت، خواستیم به لحاظ فنی بر كار نظارت داشته باشد و اگر به خاطر داشته باشی برخی راشهای گرفتهشده را تكرار كردیم، چون از نظر فنی قابل قبول نبود و این هزینهی مضاعف برای تهیهكننده داشت. تهیهكنندهای كه به اعتراف خودت هنگام فیلمبرداری امكانات بینظیری در اختیارات قرار داده بود و گروهی كه از همه نظر تو را حمایت میكردند و تو حتما باید به یاد بیاوری كه فیلم چگونه ساخته شد. به عنوان مثال به یادت میآورم كه سكانسهای لواسان را چهطور گرفتیم و به خصوص موقع فیلمبرداری سكانس والیبال كه تو حضور نداشتی!»
مجری طرح و یكی از سرمایهگذاران «ورود آقایان ممنوع» در بخش دیگری از این نامه خطاب به رامبد جوان آورده است:«همانطور كه حتما میدانی مرحلهی پس از فیلمبرداری (پستولید) بخشی ازكارگردانی است كه بسیار مهم است. تو دراین زمان هم حتی لحظهای حضور نداشتی و تمام مراحل تدوین، صداگذاری، میكس، ساخت موسیقی و لابراتوار بدون تو انجام شد، چون مشغول یكی از همان 90 شبیها بودی بهطوری كه همهی عوامل فیلم از بازیگران گرفته تا دستیاران بسیار بیشتر از تو پیگیر فیلم بودند و واقعا مشخص نبود كه به سرنوشت این فیلم بیعلاقهای یا این شیوهی معمول تو در فیلمسازی است.
رامبد عزیز
احتمالا شبی كه فیلم آماده شده را برای اولینبار در جشنواره دیدی دچار احساسات مختلف شدی. از بعضی قسمتها خوشت آمد و خندیدی و بعضی قسمت ها هم تو را متعجب كرد. سكانسهایی كه نبود یا كوتاه شده بود و موسیقی كه برای صحنهای خاص ساخته شده بود و آن را تغییر میداد و حتی تیتراژ فیلم، كه تو آن را ندیده بودی و تو را غافلگیر میكرد.
با خودت فكر كن آیا این عكسالعمل طبیعی یك كارگردان در اولین نمایش فیلماش است؟ یا او باید به همهچیز اشراف داشته باشد، چون همهچیز در ذهن او شكل گرفته همانطور كه خودت در مصاحبهات گفتنی!!
میتوانی نگاهی هم به بهروز افخمی بیندازی كه برای دستكاری در فیلماش در مرحلهی صداگذاری چه الم شنگهای به راه انداخت و كمی بیاموزی.
حال فیلم با توفیق نسبی روبهرو شده است و بحمدالله پس از مدتها توانستیم تو را ببینیم كه در تریبونهای مختلف به وفور حاضر میشوی و در توصیف چگونگی ساخت فیلم صحبت میكنی، ظاهرا چگونگی ساخت آن را خوب به یاد نمیآوری، ولی من میتوانم با نشاندادن فیلمهای پشت صحنه كمكت كنم تا یادت بیاید كه فیلم چگونه و توسط چه كسانی ساخته شد.»
در بخش پایانی این نامه حكمت آورده است:«.... تو هنوز آینده را پیشرو داری و حتما راضی نیستی كه دیگران هم با تو چنین كنند و فرزندت در دانشگاهی درس بخواند كه تحقیق و پایاننامهاش را بدون ذكر ماخذ بهنام خودشان چاپ كنند، به خاطر خودت، فرزندت و آیندهی سینما كمی فكر كن.»
خبرنگار ایسنا پیگیر تماس با رامبد جوان پیرامون این اظهارنظر است.
میدانی كه سینما یك كارگروهی است و آدمهای زیادی در خلق یك فیلم مشاركت دارند، البته بدیهی است كه سهم همه مساوی نیست و هركس به فراخور وظیفه و حرفهاش عمل میكند. مرزبندی دقیقی هم بین مسوولیتها هست تا تداخل وظیفه، كار را مختل نكند، اما در بعضی موارد این مرزبندی شكسته میشود و تعریف دیگری از كار گروهی مطرح میشود و آن زمانی است كه یك یا چند بخش از این مجموعه نتواند همپای دیگران جلو برود و توازن مجموعه به هم بخورد. آنگاه آنچه اولویت پیدا میكند به سرانجام رسیدن كار است نه تقسیم دقیق مسوولیتها.
ما در «ورود آقایان ممنوع» با چنین چیزی روبهرو بودیم. ساختن این فیلم كه به حق فیلمنامهی پرزحمتی به لحاظ اجرا داشت، توان فنی بالایی را میطلبید كه تجربهی داشتن چند مجموعه طنز 90 شبی با اجراهای سردستی تلویزیونی و شرایطی كه خودت بهتر میدانی پاسخگوی آن نبود و انتخاب تو به دلیل موانعی بود كه ارشاد بر سر راه انتخابهای دیگرمان ایجاد كرد و با توصیه برخی دوستان و تایید ارشاد بهنام تو رسیدیم.»
حكمت در ادامه اظهار نظرش را اینگونه مطرح كرده است:«در روزهای اولیهی كار برایمان مشخص شد كه اجرای اینكار برای تو بسیار مشكلتر از چیزی است كه فكر میكردیم، بهخصوص كه خودت اصلا این حس را نداشتی و آن را خیلی ساده فرض میكردی. در برخی صحنهها حضور نداشتی یا حضور موثر نداشتی، دكوپاژ قبل از فیلمبرداری برایت معنی نداشت و تا مدتی گمان میكردی دكوپاژ وظیفهی فیلمبردار است و او باید لنز، قاب و زاویهی دوربین را مشخص كند. شاید چون به این سیستم در 90 شبیهای تلویزیون عادت داشتی جایی كه كارگردانی یعنی بازیگردانی و نه بیان داستان با دوربین.
ولی قبول كن كه سینما یك كمی فرق میكند و باید كمی دقیقتر باشیم. در آن مقطع، تصمیم ما میتوانست تغییر كارگردان باشد یا كمك به او برای به انجامرساندن كار كه با مشورت با گروه، راه دوم را انتخاب كردیم. البته شاید به روی تو نیاوردیم. از تدوینگر فیلم كه در مراحل كوتاهكردن فیلمنامه و انتخاب عوامل مشاركت داشت، خواستیم به لحاظ فنی بر كار نظارت داشته باشد و اگر به خاطر داشته باشی برخی راشهای گرفتهشده را تكرار كردیم، چون از نظر فنی قابل قبول نبود و این هزینهی مضاعف برای تهیهكننده داشت. تهیهكنندهای كه به اعتراف خودت هنگام فیلمبرداری امكانات بینظیری در اختیارات قرار داده بود و گروهی كه از همه نظر تو را حمایت میكردند و تو حتما باید به یاد بیاوری كه فیلم چگونه ساخته شد. به عنوان مثال به یادت میآورم كه سكانسهای لواسان را چهطور گرفتیم و به خصوص موقع فیلمبرداری سكانس والیبال كه تو حضور نداشتی!»
مجری طرح و یكی از سرمایهگذاران «ورود آقایان ممنوع» در بخش دیگری از این نامه خطاب به رامبد جوان آورده است:«همانطور كه حتما میدانی مرحلهی پس از فیلمبرداری (پستولید) بخشی ازكارگردانی است كه بسیار مهم است. تو دراین زمان هم حتی لحظهای حضور نداشتی و تمام مراحل تدوین، صداگذاری، میكس، ساخت موسیقی و لابراتوار بدون تو انجام شد، چون مشغول یكی از همان 90 شبیها بودی بهطوری كه همهی عوامل فیلم از بازیگران گرفته تا دستیاران بسیار بیشتر از تو پیگیر فیلم بودند و واقعا مشخص نبود كه به سرنوشت این فیلم بیعلاقهای یا این شیوهی معمول تو در فیلمسازی است.
رامبد عزیز
احتمالا شبی كه فیلم آماده شده را برای اولینبار در جشنواره دیدی دچار احساسات مختلف شدی. از بعضی قسمتها خوشت آمد و خندیدی و بعضی قسمت ها هم تو را متعجب كرد. سكانسهایی كه نبود یا كوتاه شده بود و موسیقی كه برای صحنهای خاص ساخته شده بود و آن را تغییر میداد و حتی تیتراژ فیلم، كه تو آن را ندیده بودی و تو را غافلگیر میكرد.
با خودت فكر كن آیا این عكسالعمل طبیعی یك كارگردان در اولین نمایش فیلماش است؟ یا او باید به همهچیز اشراف داشته باشد، چون همهچیز در ذهن او شكل گرفته همانطور كه خودت در مصاحبهات گفتنی!!
میتوانی نگاهی هم به بهروز افخمی بیندازی كه برای دستكاری در فیلماش در مرحلهی صداگذاری چه الم شنگهای به راه انداخت و كمی بیاموزی.
حال فیلم با توفیق نسبی روبهرو شده است و بحمدالله پس از مدتها توانستیم تو را ببینیم كه در تریبونهای مختلف به وفور حاضر میشوی و در توصیف چگونگی ساخت فیلم صحبت میكنی، ظاهرا چگونگی ساخت آن را خوب به یاد نمیآوری، ولی من میتوانم با نشاندادن فیلمهای پشت صحنه كمكت كنم تا یادت بیاید كه فیلم چگونه و توسط چه كسانی ساخته شد.»
در بخش پایانی این نامه حكمت آورده است:«.... تو هنوز آینده را پیشرو داری و حتما راضی نیستی كه دیگران هم با تو چنین كنند و فرزندت در دانشگاهی درس بخواند كه تحقیق و پایاننامهاش را بدون ذكر ماخذ بهنام خودشان چاپ كنند، به خاطر خودت، فرزندت و آیندهی سینما كمی فكر كن.»
خبرنگار ایسنا پیگیر تماس با رامبد جوان پیرامون این اظهارنظر است.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: isna.ir