خبر کوتاه و بسیار تکان دهنده بود : خسرو شکیبایی در64 سالگی دار فانی را وداع گفت.
مردی که سالها عادت کرده بودیم او را در فیلم ها و سریال های گوناگون در حال هنر نمایی ببینیم حال دیگر در بین ما نیست. خسرو شکیبایی به همین سادگی ما را تنها گذاشت و به دیار حق شتافت.
شنیدن این خبر تمام مردم ایران را غمگین کرده است. گویی که همه عزیزی از خانواده خود را از دست داده اند. همه جا صحبت از اوست، همه از خوبی هایش می گویند. همه از او و خاطره های تصویری پایان ناپذیرشان با او سخن می گویند، و این است جادوی سینما و مرد مردستان آن !!
چه کسی است که بتواند حضور و تاثیر او را در سینمای این مملکت انکار کند ؟! چه کسی است که بتواند سینما را بدون او ارزش و اعتباری قائل باشد ؟!
مردی با لحن و صدایی استثنایی و بازی های خیره کننده که هر نقشی را به بهترین وجه ممکن ارائه و نمایان می کرد.
هامون، اتوبوش شب، کیمیا، روزی روزگاری، کاغذ بی خط، دست های خالی، سرزمین خورشید، خانه سبز و... همه و همه نشانی است از مردی بزرگ و جاودان در عرصه و تاریخ سینمای ایران.
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از هنرش
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از صدایش
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از بازی و حضورش
کاش کاش کاش...
هنوز هم که هنوز است آن صدای شیرین و مهربان در گوشمان طنین انداز است که در خانه سبز، از خانه سبز و زندگی سبزش سخن میگفت و او همان است؛ مرد همیشه سبز سینمای ایران !
شنیدن این خبر تمام مردم ایران را غمگین کرده است. گویی که همه عزیزی از خانواده خود را از دست داده اند. همه جا صحبت از اوست، همه از خوبی هایش می گویند. همه از او و خاطره های تصویری پایان ناپذیرشان با او سخن می گویند، و این است جادوی سینما و مرد مردستان آن !!
چه کسی است که بتواند حضور و تاثیر او را در سینمای این مملکت انکار کند ؟! چه کسی است که بتواند سینما را بدون او ارزش و اعتباری قائل باشد ؟!
مردی با لحن و صدایی استثنایی و بازی های خیره کننده که هر نقشی را به بهترین وجه ممکن ارائه و نمایان می کرد.
هامون، اتوبوش شب، کیمیا، روزی روزگاری، کاغذ بی خط، دست های خالی، سرزمین خورشید، خانه سبز و... همه و همه نشانی است از مردی بزرگ و جاودان در عرصه و تاریخ سینمای ایران.
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از هنرش
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از صدایش
کاش می ماند تا کماکان می دیدیمش و لذت می بردیم از بازی و حضورش
کاش کاش کاش...
هنوز هم که هنوز است آن صدای شیرین و مهربان در گوشمان طنین انداز است که در خانه سبز، از خانه سبز و زندگی سبزش سخن میگفت و او همان است؛ مرد همیشه سبز سینمای ایران !
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: www.onlycinema.ir