زیست شناسان نظریات مختلفی را برای توضیح این اجراهای موسیقیایی خیره کننده مطرح کردهاند. با این حال آزمایشهای رفتاری این گونههای همخوان با مشکل مواجه بوده زیرا بعضی از این گونهها در جنگلهای متراکم زندگی کرده و امکان مشاهده رفتاری آنها از نزدیک وجود ندارد.
در جهت تکمیل این تحقیقات، دو محقق کانادایی برای درک مفهوم همخوانی گونههای مختلف در پرندگان توانستند با استفاده از میکروفن موقعیت پرندگان را بر اساس صدای آنها مشخص کرده و در نهایت با تعیین مکان جفتهای همخوان و تعیین فاصله آنها در هنگام خواندن، دلیل این هم خوانی ها را مشخص کنند.
این محققان در کاستاریکا به تعقیب یک جفت چکاوک سفید و قرمز به نام چکاوک"Thryothorus" پرداخته و دریافتند که همخوانی زوجها زمانی با همپوشانی مواجه میشود که آنها از یکدیگر به میزان 140 متر فاصله گرفتهاند.
این نوع همخوانی نشان میدهد که همخوانان از این راه برای ارتباط برقرار کردن و یافتن یکدیگر سود میجویند. البته این فرایند تنها در زمان جدایی رخ نداده و پرندگان زمانی که در کنار یکدیگر نیز قرار دارند به همخوانی میپردازند.
برای یافتن دلیل این عمل محققان صدای همخوانی دو چکاوک دیگر را به گونهای شبیه سازی کردند که به چکاوکها حس مورد هجوم قرار گرفتن توسط پرندههای دیگر القا شده و آن را پخش کردند. نتیجه این عمل همخوانی انفجاری دو چکاوک با صدایی بسیار بلندتر از حدی بود که در حالت عادی با یکدیگر میخواندند.
گردآوری: گروه سرگرمی سیمرغ
www.seemorgh.com/entertainment