رنگ هایی که زنان دوست دارند؛ رنگ هایی که مردان دوست دارند!؟

روانشناسی رنگ، مطالعه نقش رنگ به عنوان یک عامل رفتاری است. این حوزه تحقیقات گوناگونی از تبیین ترجیحات فردی تا پژوهش در مورد ارتباط بین رنگ پیرهن تیم های فوتبال انگلیسی با نتیجه را شامل می شود.

گزارش هایی رنگ داروها را در تاثیرگذاری آن ها تایید کرده اند. قرص هایی که رنگ های گرم دارند تحریک کننده هستند و قرص هایی که رنگ های سرد دارند، افسردگی به همراه می آورند. عقیده بر آن است که دلیل این تاثیرگزاری به خاطر انتظارات فرهنگ وابسته بیماران است و نتیجه مستقیم رنگ داروها نمی باشد.
در سال۲۰۰۸، در گلاسکو، از رنگ آبی روشن در جاده ها استفاده شد و نتایج از کاهش جرم در این منطقه خبر می داد. این گزارشات توسط بسیاری از خبرگزاری ها درز پیدا کرد و در اکتبر سال ۲۰۰۹ ژاپن در راه آهن های خود از رنگ آبی روشن برای کاهش میزان تلاش برای خودکشی استفاده کرد؛ اگرچه تاثیر این تکنیک همچنان جای سوال دارد.

از گذشته های دور از رنگ برای ایجاد احساس گشادگی استفاده می شده است. گرچه چگونگی تاثیرپذیری خلقی-هیجانی، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است.
مردم طیف های رنگ آبی را بیشتر ترجیح می دهند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افراد در دماهای متفاوت، رنگ های مشخصی را ترجیح می دهند. افرادی که احساس سرما می کنند، رنگ های گرم مانند زرد و قرمز می پوشند و افرادی که احساس گرما می کنند، رنگ های آبی و سبز را انتخاب می کنند.
مطالعات نشان داده اند که رنگ ها بر خلق و احساسات افراد تاثیر می گذارند؛ اما مشکلی که وجود دارد آن است که این مطالعات تعیین نمی کند کدام رنگ چه تاثیری بر کدام خلق و احساس خاص دارد.
به زبان دیگر، ارتباط بین رنگ و پاسخ های رفتاری وجود دارد اما در مورد چگونگی آن صحبتی نمی شود.

بعضی از تحقیقات نشان داده اند که وقتی زن ها لباس های گرم می پوشند ، احساس خوشایندی دارند در حالی که مردها زمانی احساس خوشایندی را تجربه می کنند که لباس های سرد بپوشند.

تحقیقات کمی هم از ارتباط پیشینه های فرهنگی و تاثیرات قوی آن بر ترجیحات رنگی خبر می دهد. این تحقیقات نشان داده اند که مردم یک منطقه مانند یک شهر یا استان صرف نظر از قومیت، رنگ های مشابهی را ترجیح می دهند. کودکان رنگ های زیادی را خوشایند و تسلی بخش می دانند در صورتی که بزرگسالان انعطاف کمتری دارند.