هوفارقون چیست؟ خواص هوفاریقون
هوفاریقون گیاهی است علفی و دارای ریزومی ‌کوتاه که تا ارتفاع یک متر رشد می‌کند. ساقه افراشته که برگهای تخم‌مرغی و بیضوی دارد که در ادامه بیشتر با این گیاه آشنا می شوید

هوفاریقون و پیشگیری

هوفاریقون یکی از 5 گیاه دارویی است که بیشترین تحقیقات علمی‌درباره آن صورت گرفته و یک داروی موثردر بیماریهای روانی می‌باشد.

درافسردگی خفیف بخصوص در افراد مسن که توام با اختلالات اضطرابی می‌باشد از پیشرفت ان جلوگیری می‌نماید.

خانواده (GuttiferaeHypericaceae)  

مشخصات

 هوفاریقون یا گل راعی گیاهی است علفی و دارای ریزومی ‌کوتاه که تا ارتفاع یک متر رشد می‌کند. ساقه افراشته که برگهای تخم‌مرغی و بیضوی آن باغده‌های شفاف حاوی روغن پوشیده شده و بصورت متقابل و زوج قرار گرفته‌اند.

گلها در انتهای انشعابات علفی و بصورت دستجات سه‌تایی قرار دارند. هر گل 5 کاسبرگ سبز ، 5گلبرگ زرد و تعداد زیادی پرچم برآمده دارد. میوه کپسوله 3 لوبه و حاوی دانه‌های سیاه رنگ می‌باشد.

بخشهای دارویی گیاه در اوایل تابستان جمع آوری می‌شود.

پراکندگی

  در مناطق خشک و آفتابگیر اروپا، آسیا، آمریکا، آسترالیا و آفریقا رو به گسترش است.  در ایران در اکثریت مناطق بطور مثال استانهای گلستان، مازندران، آذربایجان، لرستان و ... یافت می‌شود.

بخشهای مورد استفاده

سر شاخه‌های گلدار و تازه و کل گیاه

تر کیبات شیمیایی

هیپریسینHypericine  ترکیب اصلی آن می‌باشد. هیپروسیدHyperoside

خواص

  • ضد افسردگی بخصوص در انواع Somatogenic,Psychogenic
  • ضد اضطراب و تحریک پذیری
  • کاهش دفعات شب ادراری در اطفال
  • ضد التهاب وکوفتگی عضلانی
  • ضد التهاب در کولیت و همورویید داخلی

موارد مصرف

پیشگیری: در افسردگی‌های خفیف بخصوص Somatogenic,Psychogenic که در افراد مسن بروز کرده باشد و از پیشرفت آن جلوگیری می‌کند.

درمان: افسردگی خفیف تا متوسط بخصوص در افراد مسن {(خوراکی) معادل}

  • اختلالات اضطرابی و تحریک‌پذیری{(خوراکی)کمکی}
  • شب ادراری اطفال{(خوراکی) کمکی}
  • التهاب انتهای روده بزرگ و همورویید داخلی{(تنقیه)کمکی}
  • کوفتگی عضلات ناشی از ضربه{(موضعی)کمکی}
  • التهاب معده و تسریع در بهبود زخم معده {(خوراکی)کمکی}
  • زخمهای کهنه ساق پا{(موضعی)کمکی}

تداخلات دارویی

هوفاریقون با القاء آنزیمی‌در کبد باعث کاهش اثر بواسطه کاهش غلظت سرمی ‌بسیاری از داروها میگردد که شایعترین آنها عبارتند از:

  • آنتی هیستامین‌ها:  لوراتادین، ستیریزین، ترفنادین
  • مهار کننده‌های کانال کلسیم:  نیفدیپین(Nifedipine )، آملودیپین (Amlodipine)‌، وراپامیل(Omeperazole)
  • کاهنده‌های چرپی خون: سیمواستاتین، آتروواستاتین، لوواستاتین
  • باربیتورات‌ها:  فنوباربیتال، پریمیدون
  • بنزودیازپین‌ها:  دیازپام، لورازپام، کلردیازپوکساید،‌ الپرازولام
  • آنتی بیوتیک : آریترومایسین
  • دیگر داروها:  کاربامازپین، کتوکونازول، کورتیزون، سیکلوسپورین، ایندیناویر(ضد ایدز) و اتوپوزاید(ضد سرطان)

مصرف توام با داروهای مهارکننده منو آمین اکسیداز MAOI باعث تقویت اثر آنها می‌گردد.

از بازجذب سروتونین جلوگیری می‌کند و مصرف توام با   SSRIs (مثل فلوکستین) و دکسترومتورفان باعث افزایش احتمال بروز سندرم سروتونین(خواب الودگی، گیجی و سفتی عضلات) می‌گردد لذا باید سه هفته بین مصرف آنها فاصله باشد.

باعث کاهش جذب دیگوگسین شده و اثرات آن را کاهش می‌دهد.

مصرف توام با آمپرازول باعث افزایش واکنش به نور هوفاریقون می‌گردد.

مصرف توام با داروهای جلوگیری کننده از بارداری با کاهش اثر ترکیبات استروژنی منجر به لکه‌بینی شده لذا کسانی که مطلقاً قصد بارداری ندارند از مصرف هوفاریقون خوداری نمایند.

مصرف توام با ضد افسردگی‌های سه حلقهTCA  منجر به کاهش اثر آنها و افزایش عوارض داروها می‌گردد.

موجب کاهش جذب آهن می‌شود لذا باید دو ساعت فاصله بین زمان مصرف آنها باشد.

بعلت افزایش اثر داروهای بیهوشی باید سه هفته قبل از اعمال جراحی که نیاز به بیهوشی دارند مصرف هوفاریقون قطع گردد. 

منجر به افزایش فشار خون می‌شود لذا بیماران فشار خونی با احتیاط مصرف نمایند.

مصرف توام با باربیتوراتها و بنزودیازپین‌ها منجر به افزایش اثر آرامبخشی آنها وحتی اغما می‌گردد.

با کاهش اثر وارفارین باعث افزایش احتمال بروز لخته می‌گردد.

مصرف توام با داروهایی که حساسیت به نور ایجاد میکنند(مثل پیروکسیکام، فنوتیازین ها، سولفانامیدها، تتراسایکلین، داکسی سایکلین ) باعث تشدید حساسیت به نور می‌گردد.

اثرات خواب‌آوری الکل را افزایش می‌دهد.

موارد منع مصرف و احتیاط

  • در کسانیکه در تماس زیاد با نور آفتاب می‌باشند با احتیاط مصرف گردد.
  • در افسردگی  با منشاء درونیEndogenous  نباید مصرف گردد.

مصرف در بارداری

بعلت اثرات قاعده آوری و سقط آوری منع مصرف دارد. مصرف در دوران شیردهی با احتیاط انجام گیرد.

تذکر مجدد: قبل از مصرف هوفاریقون با پزشک مشورت نمایید.

تهیه و ترجمه: دکتر محمد رضا رضوانی ـ گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ