مسايل جنسي همواره يکي از موضوعاتي است که والدين در مورد اگاه کردن فرزند خود نسبت به ان واهمه دارند و نصور مي کنند که اگاهي فرزندشان نسبت به مسايل جنسي انها را گمراه خواهد کرد

گفت‌وگو با دكتر میترا حكیم شوشتری، روان‌پزشك كودك و نوجوان
مسایل جنسی همواره یکی از موضوعاتی است که والدین در مورد اگاه کردن فرزند خود نسبت به ان واهمه دارند
و نصور می کنند که اگاهی فرزندشان نسبت به مسایل جنسی انها را گمراه خواهد کرد.شاید تا حدودی این استدلال درست باشد اما نکته قابل توجه ان است که وسایل ارتباط جمعی مثل اینترنت و ماهواره کودکان و نوجوانان اطلاعات خود را از این منابع دریافت می کنند که ممکن است انها را گمراه کند. اما چگونه می توان در مورد مسایل جنس با کودکان صحبت کردوبهترین سن برای اموزش چه سنی است سوالاتی است که از دکتر میترا حکیم شوشتری روان پزشک کودک پرسیدیم...
والدین چگونه می‌توانند در مورد مسایل جنسی به كودكانشان آموزش دهند؟ والدین باید آموزش‌های جنسی به فرزندان‌شان را از 4 سالگی شروع كنند. نواحی جنسی و حساس بدنش را به عنوان نواحی خصوصی آموزش دهند و به كودك گوشزد كنند كه فقط خودت حق داری به آنها دست بزنی و من موقع حمام كردن می‌توانم به نواحی خصوصی تو دست بزنم. همچنین والدین نباید اسم بد روی آلت تناسلی كودكان بگذارند چون باعث می‌شود احساس خوبی نسبت به آن پیدا نكنند.
 
والدین باید با زبان دوستانه به‌گونه‌ای كه اعتماد كودك جلب شود از وی بخواهند اگر شخصی قصد تعرض به وی را داشت به آنها اطلاع دهد.بهترین سن برای اموزش مسایل جنسی چه سنی است؟به اعتقاد من والدین باید دراغاز سنین نوجوانی در مورد مسایل جنسی فرزند خود را اگاه کنند.البته این اموزش نباید به گونه ای باشدکه نوجوان احساس کند که مجاز به روابط جنسی است بلکه والدین باید فرزند خود را نسبت به مسایل جنسی صرفا اگاه کنند ودر مورد خطرات احتمالی که ممکن است انها را تهدید کند اگاه کنند.
 
معمولا نوجوانان اطلاعات خود را از همسالانشان دریافت می کنند که بسیاری از انها صحیح نیست اما اگر والدین در این مورد فرزندشان را اگاه کنند کمتر به بیراهه کشیده می شوند.به طور مثال با لحن دوستانه از او در مورد اطلاعاتی که در مورد مسایل جنسی دارد سوال کنند.ایا می توان در این سن در مورد بیماری ایدز با دانش اموزان صحبت کرد؟اموزش مسایل جنسی و خطرات احتمالی که بچه ها را تهدید می کند باید در سنین مختلف توسط والدین وجود داشته باشد اما شکل ان اموزش تفاوت می کند.در مورد بیماری ایدز بهتر است در سنین دبیرستان هم والدین و هم معلمان به بچه ها اموزش دهند.
 
نکته ای که بسیار مهم است اموزش مهارت نه گفتن به بچه هاست بنابر این رشد شخصیت کودک نوعی اموزش به بچه ها برای محافظت از خود در برابر خطرات احتمالی است.. . آزارهای جنسی یكی از دردناك‌ترین خطراتی است که کودکان با ان مواجه هستند. چگونه می توان کودکان رادر این مورد اگاه کرد؟ آزارجنسی كودكان دارای مفهوم گسترده‌ای است. حتی اگر پدر و مادر بدون در نظر گرفتن سن كودكشان، فیلم‌های مستهجن را به بچه‌ها نشان دهند به بهانه دادن آگاهی به آنها، نوعی آزارجنسی كودك است.
 
چون به نوعی اطلاعات اضافه و نامربوطی به كودك داده می‌شود كه نباید در آن سن مطلع باشد. علاوه بر آن آزار جنسی كودك بیشتر از طریق نزدیكان صورت می‌گیرد به گونه‌ای كه فرد از قبل با كودك در تماس بوده و با كودك ارتباط برقرار كرده است و مدت‌ها با او ارتباط فیزیكی ملایم داشته و به مرحله‌ای رسیده كه به آزار جنسی منجر می‌شود. افرادی كه چنین رفتارهای ناشایستی را انجام می‌دهند اختلال پدوفیلیا دارند یعنی آدم‌هایی كه تمایلی به روابط جنسی طبیعی ندارند و با كودكان رابطه جنسی برقرار می‌كنند. همچنین كودكانی كه از نظر هوشی عقب‌تر از همسالان خود هستند بیشتر آزار جنسی می‌بینند.
 
بچه‌های بیش‌فعال، آزار جسمی و جنسی زیادی می‌بینند ولی چون مستعد اختلال سلوك هستند معمولا به بزهكاری كشیده می‌شوند. كودكان كار و خیابانی نیز به دلیل آنكه روز و شبشان در خیابان می‌گذرد، در معرض آزار جنسی هستند و ممكن است به دلیل فقر خودفروشی كنند یا نوجوانانی كه سراغ مواد مخدر می‌روند اشتیاق‌شان برای رفتارهای غیراخلاقی زیاد می‌شود و ممكن است چنین اقداماتی را انجام دهند. والدین برای اینكه كودكان‌شان كمتر در معرض كودك‌آزاری قرار گیرد، چه اقداماتی را باید انجام دهند؟اول آنكه ارتباط خوب و سالمی با فرزندشان داشته باشند، به گونه‌ای كه كودك ارزش‌های اخلاقی را از والدین خود یاد بگیرد و همیشه والدینش را افرادی بداند كه به او احترام می‌گذارند و تكیه‌گاه او هستند. نكته مهم دیگر این است با محدودكردن و ایمن كردن بچه‌ها نمی‌توان به طور كامل از آنها محافظت كرد.
 

چون كودكی كه مدام تحت‌كنترل و حمایت والدین است و هیچ ارتباطی با دیگران ندارد، منزوی و گوشه‌گیر می‌شود و نحوه برقراری ارتباط با دیگران را یاد نگرفته در نتیجه زمانی كه در اجتماع قرار می‌گیرد، در معرض هر نوع آسیبی است. بنابراین والدین باید به فرزندان خود آگاهی لازم را بدهند و او را از آسیب‌های اجتماعی آگاه كنند و در عین حال بر محل‌هایی كه فرزندانشان شركت دارند، نظارت كنند. همچنین توانایی «نه» گفتن را باید در بچه‌ها ایجاد كرد. اگر بچه‌ای ترسو باشد نمی‌تواند به خوبی از خودش محافظت كند. آموزش و پرورش هم تاثیر زیادی روی شخصیت بچه‌ها دارد. معلمان نباید طوری با بچه‌ها برخورد كنند كه تحقیر شوند. به عنوان نمونه معلم بگوید: «چقدر تو گیجی» یا اینكه «تو ضعیف‌تر از همكلاسی‌هایت هستی» چنین عباراتی یا مقایسه كردن بچه‌ها با یكدیگر روی شخصیت كودكان تاثیر می‌گذارد. .


بیشتر بدانید : آموزش جنسی، مسائل جنسی را چگونه برای کودک توضیح بدهیم؟

 
گردآوری : گروه سبک زندگی سیمرغ
seemorgh.com/lifestyle
منبع : salamat.ir