منصوریان ادامه داد: پس از آن همه بازیكنان را قسم دادم كه این موضوع را به هیچ كس و حتی به خانواده‌های خود نگویند. تنها راهی كه به ذهنم رسید این بود كه كاری كنیم كه حماسه ملبورن تكرار شود. به همین خاطر به كریم باقری زنگ زدم و گفتم الان به تجربه و روحیه‌ای كه به ما می‌دهی نیاز داریم. تا ساعت 3 بعد از ظهر هنوز تردید داشتم این موضوع را به كی‌روش بگویم یا نه اما بالاخره این موضوع را به او گفتم چرا كه او سوپروایز تیم ماست. وقتی كی‌روش این موضوع را فهمید یك ربع مات و مبهوت به من نگاه می‌كرد. تنها كاری كه ما در این بازی می‌توانستیم كنیم این بود كه با هم هم قسم شده و چهار گل به عراق بزنیم.
وی با بیان اینكه نمی‌خواهم بار این شكست را از روی دوش خود بردارم، گفت: من سرمربی تیم هستم و مسوولیت باخت دو بر صفر را می‌پذیرم اما به من بگویید در كجای دنیا چنین اتفاقی می‌افتد كه یك فدراسیون به كادر فنی تیمش نگوید كدام بازیكنان نمی‌توانند بازی كنند. شاید شما و تماشاگران در این بازی فكر كرده باشید كه كادر فنی دیوانه است از اول بازی به فكر گل زدن به عراق است در حالی كه ما برای صعود تنها یك مساوی می‌خواستیم.
منصوریان گفت: این اتفاق باید در كتاب گینس ثبت شود. نمی‌خواهم اسم كسی را بیاورم و برای اینكه از حقانیت از بازیكن خودم دفاع كنم آبروی فرد دیگری ریخته شود.