یزدانی: باورم نمی شود بدون مدال برگشتم/ برای اینکه حریفم متوجه نشود پایم را فیکس نکردم

خبرآنلاین: در دومین المپیک هم بخت با رضا یزدانی یار نبود.اگر در المپیک پکن،با باخت به کشتی گیر آذربایجانی دستش به طلا نرسید،در لندن پارگی رباط صلیبی زانوی چپش کار را خراب کرد.او که با برد حریف روس به قهرمانی خیلی امیدوار شده بود اما با پاره شدن رباط پایش در کشتی سوم همه دنیا بر سرش آوار شد.او برای اینکه گزک به دست حریفش ندهد حاضر نشد آن را فیکس کند و همین مساله تلخ ترین خاطره ورزشی اش را رقم زد که تا عمر دارد فراموش نمی کند.
 
*انگار بدشانسی در المپیک دست از سر تو برنمی دارد؟
من در المپیک 2008 پکن هم برای مدال طلا رفته بودم که در مسابقه ،حریف آذربایجانی ام وقتی پایم را خلاف کشید باختم..این بار می خواستم در لندن تجربه تلخ پکن را جبران کنم ،آن هم با طلا که نشد.همه شرایط این بار جور بود برای قهرمانی اما مصدومیت پایم همه چیز را خراب کرد.
 
*وقتی رباط پایت پاره شد که همه چیز برای قهرمانی ات مهیا بود؟
دقیقا.کشتی اول با حریف روس،سخت ترین کشتی ام بود که من او را شکست دادم.او از مدعیان اصلی مدال طلا بود والبته پدیده این وزن.همه مدعیان وزن 96 کیلو را هم برده بود.حتی مرا هم در فصل قبل لیگ کشتی برده بود.اما نشد.
* مصدومیت چطور پیش آمد ؟
بعد از برد حریف روس،در کشتی دوم با حریف قرقیز تایم اول را راحت بردم اما در تایم دوم پایم درد گرفت.با این حال پایم درد گرفت.وقتی روی پایم نشست هردو صدایش را شنیدیم.خودش مرا رها کرد.خیلی جوانمردی به خرج داد که می دانست مصدوم شده ام وبا من کاری نداشت.البته داور به او پوئن را داد .او هم کمی مکث کرد اما اذیتم نکرد.برای کشتی سوم با اوکراین با درد زانو روی تشک رفتم که در تایم اول یک دفعه رباط پایم پاره شد و دیگر نتوانستم ادامه دهم.
 
*پس می گفتند پایت مصدومیت کهنه داشت؟
نه. مصدومیت پای راستم کهنه بود.پای چپم مرا غافلگیر کرد.
 
*پس چرا پایت را در کشتی با اوکراین فیکس نکردی؟
گفتم نبندم تا حریفم متوجه آسیب دیدگی ام نشود.نمی خواستم او نقطه ضعفم را بداند و روی ان مانور دهد.البته متوجه هم شد.
 
*در حالی که طلای المپیک در دستت بود،آن را از دست دادی؟
این اتفاق تلخ ترین خاطره عمر ورزشی ام بود.من رقبای اصلی ام را شکست دادم.یعنی وقتی روس را بردم دیگر طلا را برای خودم می دانستم .به جز طلا به چیز دیگری فکر نمی کردم.حتی حریف امریکایی ام را هم 10 – یک در جام جهانی شکست داده بودم.سختی ها را پشت سر گذاشته بودم ،در مسیر صاف افتاده بودم.
 
*خیلی سخت است؟
باورم نمی شود.بدون مدال به تهران برگشته ام،دوست داشتم با قهرمانی ام لبخند را به لب علاقمندان کشتی و مردم ایران هدیه کنم اما نشد.
 
*لندن برای تو آمدنداشت یا المپیک؟
نمی دانم تنها می دانم که از لندن تلخ ترین خاطره برایم ماند.هیچ وقت نمی توانم آن را فراموش کنم.
 
*بعضی ها معتقدند رضا یزدانی در کشتی های سخت خودش را به مصدومیت می زند؟
چرا باید فکر کنند که من بهانه گیرم.از طرفی همه کارشناسان کشتی می دانند که مسابقه اول من سخت ترین کشتی ام بود.بقیه راحت بودند.خوشبختانه حریف روس را شکست دادم و سر کشتی راحت با اوکراین مصدوم شدم.من تنها با بردن فکر می کردم و طلا.حتی وقتی دردزانویم خیلی زیاد بود.از طرفی کشتی گیر اوکراینی سبک بود ،حریف قدری نبود.شکست دادن او خیلی سخت نبود. اما آن قدر درد داشتم که دیگر نمی توانستم ادامه دهم.بعد هم در آن کشتی تنها به فینال و مسابقه با کشتی گیر امریکایی فکر می کردم .برای من طلا ی المپیک مهم بود.
 
*ظاهرا باید جراحی کنی؟
فکر می کنم بعداز استراحت دو،سه روزه که درد پایم کمتر شود،دکتر رازی پایم را جراحی کند.4-5 ماهی هم از تشک دور هستم تا دوباره تمریناتم را شروع کنم.
 
*چطور خودت را آماده نگه می داشتی؟
من فقط تمرکزم روی کشتی بود. به خودم هم یادآوری می کردم که نباید حریفانم را دست کم بگیرم.مدام بعداز هر برد با خودم تکرار می کردم که فکر نکن مسابقه تمام شده،هنوز تو حریف داری که باید با آنها بجنگی.